Υπέρταση

Η Υπέρταση ή Αρτηριακή Υπέρταση (αυξημένη αρτηριακή πίεση) αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα χρόνια νοσήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τα τελευταία 50 χρόνια. Εξακολουθεί να αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα πρόκλησης στεφανιαίας νόσου, εμφράγματος του μυοκαρδίου, καρδιακής ανεπάρκειας, αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου, ανευρυσμάτων των αρτηριών και νεφρικής ανεπάρκειας.

Με απλά λόγια, η αρτηριακή πίεση απεικονίζει το πόσο εντατικά χρειάζεται να εργάζεται η καρδιά μας, ώστε να κυκλοφορήσει το αίμα στο σώμα. Κάθε κύτταρο στον ανθρώπινο οργανισμό χρήζει σταθερής ροής αίματος, προκειμένου να μεταφέρεται το οξυγόνο και τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.

• Ιατρική Ακριβείας
• Διάγνωση Πραγματικών Αιτιών με ακριβή διαγνωστικά ευρήματα
• Εξατομικευμένες θεραπευτικές αγωγές, χωρίς χημικά κατάλοιπα και έκδοχα
• Θεραπείες που δρουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με οποιαδήποτε άλλη φαρμακευτική αγωγή
• Σταδιακή αποκατάσταση Κυτταρικής Λειτουργίας
• Άρση των υποκείμενων Παθήσεων

Υπέρταση – κατηγορίες

Η Υπέρταση κατηγοριοποιείται ως πρωτοπαθής ή πρωτογενής και ως δευτεροπαθής. Περίπου το 90–95% των περιπτώσεων ταξινομούνται ως “Πρωτοπαθής Υπέρταση”, που σημαίνει υψηλή αρτηριακή πίεση, χωρίς προφανές ιατρικό αίτιο.

Πώς δημιουργείται η Υπέρταση

Η καρδιά είναι μία αντλία. Στέλνει καθαρό οξυγονωμένο αίμα με τις αρτηρίες στους ιστούς, για να διεκπεραιώσουν τις λειτουργίες τους. Κατόπιν, λαμβάνει με τις φλέβες από την περιφέρεια το χρησιμοποιημένο από τους ιστούς ακάθαρτο και γεμάτο διοξείδιο του άνθρακα αίμα. Κάθε φορά που στέλνει το αίμα στις αρτηρίες, δημιουργείται μία πίεση από δύο δυνάμεις. Η μία, όταν αποστέλλεται το αίμα, και η άλλη, όταν οι αρτηρίες αντιστέκονται  στη ροή του αίματος. Αυτό μεταφράζεται σε δύο νούμερα. Στη συστολική πίεση (όταν η καρδιά συστέλλεται, για να αποστείλει αίμα) και στη διαστολική πίεση (όταν η καρδιά ξεκουράζεται ανάμεσα στους παλμούς).

Πολλαπλοί παράγοντες οδηγούν τελικά στην Υπέρταση

• Το μόνιμο άγχος της καθημερινότητας
• Η έλλειψη χρόνου
• Το κάπνισμα
• Η κακή διατροφή

σε συνδυασμό με τους εντατικούς ρυθμούς που βιώνει ο άνθρωπος στις μεταμοντέρνες κοινωνίες, εντείνουν το ρυθμό λειτουργίας της αντλίας, δηλαδή της καρδιάς μας.

Αποτέλεσμα να υπερσυσπάται, να υπερλειτουργεί στην προσπάθεια επιτέλεσης του πολύτιμου έργου της. Να συναντά ολοένα και μεγαλύτερα εμπόδια από ανελαστικές αρτηρίες (αθηρωμάτωση – αθηρωματικές πλάκες) και από “τεμπέλες” φλέβες (καθιστική ζωή). Να αυξάνει, στην προσπάθεια της, το μέγεθος της (υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια) και την πίεση που πρέπει να ασκήσει για την εκτέλεση του έργου της (Αρτηριακή Υπέρταση). Τελικά, προκαλείται στεφανιαία νόσος, εγκεφαλικά επεισόδια, νεφρική ανεπάρκεια και ένας αέναος “φαύλος κύκλος” ξεκινά.

Υπέρταση και στατιστικές

Οι στατιστικές είναι αμείλικτες, αφού  η Υπέρταση αυξάνει επτά φορές τον κίνδυνο για έμφραγμα του μυοκαρδίου, τρεις φορές τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και έξι φορές  τον κίνδυνο καρδιακής ανεπάρκειας.

Όταν μάλιστα συνδυάζεται με κάπνισμα, παχυσαρκία και περιττά κιλά, υπερλιπιδαιμία, stress και οικογενειακό ιστορικό, αυτοί οι κίνδυνοι τριπλασιάζονται επιπλέον.

Την ίδια στιγμή, Διεθνώς, τα Χρόνια Νοσήματα του κυκλοφορικού συστήματος (οι παθήσεις δηλαδή που σχετίζονται με Αρτηριακή Υπέρταση – αυξημένη αρτηριακή πίεση, αυξημένη Χοληστερόλη και Σακχαρώδη Διαβήτη), κατέχουν με διαφορά την πρώτη θέση στις αιτίες Θανάτου στο Σύγχρονο Κόσμο.

Η Υπέρταση είναι μια από τις πιο ύπουλες χρόνιες ασθένειες, καθώς δεν έχει εμφανή συμπτώματα, παρά μόνο ενοχλήσεις, που προκαλούνται από τις επιπλοκές της. Γνωστή και ως  «Σιωπηλός Δολοφόνος», χαρακτηρισμός καθόλου τυχαίος, καθώς μόνο το 1/3 των ασθενών αντιλαμβάνεται την υπέρταση από τα συμπτώματα.

Έως σήμερα οι ιατροί παρακολουθούν την πίεση, κάνουν τις απαιτούμενες καρδιολογικές εξετάσεις και συνταγογραφούν ένα από τα πολυάριθμα αντιυπερτασικά χάπια, τα οποία ο ασθενής όμως δε λαμβάνει σε συγκεκριμένη δοσολογία,  αλλά αντίθετα παρακολουθείται συνεχώς, μέχρι η πίεση του να ρυθμιστεί σε φυσιολογικά επίπεδα.

Αυτή είναι η συνήθης προσέγγιση, που βασίζεται σε πρότυπα καθημερινής παρακολούθησης. Οι παρενέργειες όμως που προκαλούνται, λόγω της χρήσης των φαρμακευτικών ουσιών,  είναι κάτι που λίγοι γνωρίζουν και ακόμα λιγότεροι αναφέρουν.

Υπέρταση και Παθοφυσιολογία της

Ο κάθε άνθρωπος είναι μία μοναδική οντότητα, με τη δική του φυσιολογία και βιοχημεία. Αυτό είναι ένα γεγονός, το οποίο θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης του καθενός ξεχωριστά. Αντίθετα, μέχρι σήμερα η συνταγογράφηση συγκεκριμένων φαρμάκων φαίνεται να είναι μονόδρομος και κατά προσέγγιση, καθώς η Υπέρταση είναι σύμπτωμα μίας συνολικότερης παθολογικής κατάστασης.

Το stress, η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης, οι ορμονικές διαταραχές, η υπερλιπιδαιμία, το μεταβολικό σύνδρομο αποτελούν καταστάσεις παθολογικές, όπου η Υπέρταση είναι ένα από τα συμπτώματα τους.

Γιατί οι Χρόνιες αυτές παθολογικές καταστάσεις δημιουργούν την έκκριση φλεγμονωδών κυτοκινών. Οδηγούν δηλαδή στην έκφραση Χρόνιων Φλεγμονών. Αυτές με τη σειρά τους ενθαρρύνουν τη δημιουργία και ανάπτυξη αθηροσκληρυντικών πλακών στις αρτηρίες, οι οποίες ακολούθως γίνονται πιο άκαμπτες και ανελαστικές. Αναγκάζουν λοιπόν την καρδιά να ασκήσει μεγαλύτερη δύναμη (πίεση), προκειμένου να υπερπηδήσει το εμπόδιο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται Υπέρταση.

Υπέρταση και Θεραπευτική Αντιμετώπιση – Ιατρική Ακριβείας

Καταλαβαίνει, επομένως, κανείς ότι, για να λύσει το πρόβλημα του επονομαζόμενου “σιωπηλού δολοφόνου”, της υπέρτασης, πολύ απλά, πρέπει να λύσει το πρόβλημα της Χρόνιας Φλεγμονής.

Από την άλλη, αυτό που θεωρείται πλέον ξεκάθαρο είναι ότι χρειάζεται να διευρυνθεί ο ορίζοντας της θεραπευτικής μας προσέγγισης για την Αρτηριακή Υπέρταση.

Το κλειδί για μία επιτυχημένη θεραπεία βρίσκεται στις μεθόδους που εφαρμόζει η Ιατρική Ακριβείας, ο στόχος της οποίας έγκειται στην ανίχνευση των πραγματικών αιτιών που οδηγούν στην εμφάνιση της εκάστοτε νόσου και ακολούθως στην εξάλειψη τους. Όλα αυτά επιτυγχάνονται μέσω της διενέργειας καινοτόμων διαγνωστικών μεθόδων και της διαμόρφωσης εξατομικευμένων πρωτοκόλλων θεραπείας, που αποβλέπουν στη μεγιστοποίηση του θεραπευτικού αποτελέσματος προς όφελος του ασθενούς.

Τα πρωτόκολλα μικροθρεπτικών συστατικών, σύμφωνα με τα Αμερικάνικα Πρότυπα, διαφοροποιούνται όσον αφορά στο Χρόνιο Νόσημα, όπως επίσης και από πληθώρα άλλων παραγόντων.

Έτσι καθορίζουν αυστηρά τη δοσολογία, τη διάρκεια, την ποσότητα και το συνδυασμό συστατικών (συνταγή) ανά άτομο.

Η Βιοχημική εκτροπή σε επίπεδο λειτουργίας ενός οργανισμού σε ασθενείς με Υπέρταση μπορεί να αντιμετωπιστεί. Μετά από σχετικές βιοχημικές ή μεταβολικές εξετάσεις, ανιχνεύονται οι δυσλειτουργίες και εντοπίζονται οι ελλείψεις που υπάρχουν.

Υπάρχουν πολλές εξετάσεις που, ανάλογα με το Ιατρικό Ιστορικό, έχουμε στη διάθεση μας, ούτως ώστε να καθοριστεί τελικά η αγωγή. Οι περισσότερες από αυτές έχουν προσιτό κόστος και τα αποτελέσματα είναι έτοιμα σε δύο με τρεις ημέρες.

Η θεραπεία καθορίζεται ανάλογα με την έκταση των βλαβών και με τα επιμέρους ευρήματα. Μπορεί να διαρκέσει από τρεις μήνες έως ένα χρόνο, για την πλήρη αποκατάσταση της κλινικής εικόνας του ασθενούς.

Οι ασθενείς δεν αλλάζουν την καθημερινότητα τους. Αντίθετα, σταδιακά τη βλέπουν να βελτιώνεται, παράλληλα και με τη συνολική φυσική κατάσταση της υγείας τους.

Οι συγκεκριμένες θεραπείες σε κλινική πράξη χρησιμοποιούνται από το 1997, με χώρα αφετηρίας τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Δεν έρχονται σε αντίθεση με καμία παράλληλη φαρμακευτική ή ομοιοπαθητική αγωγή.

Η κατάλληλη θεραπευτική αγωγή θεωρείται αυτή από την οποία τελικά προκύπτει το μεγαλύτερο όφελος, σύμφωνα με τα κλινικά αποτελέσματα και τους ανάλογους δείκτες εξετάσεων.

Διαβάστε επίσης

Ο ρόλος της βιταμίνης D στη θεραπεία της Σκλήρυνσης Κατά Πλάκας
Υπέρταση: Οι μηχανισμοί εκδήλωσης αυτού του “σιωπηλού δολοφόνου”
Ψωρίαση: Η βαθύτερη κατανόηση της νόσου

Πηγές:

• Saklayen MG. The global epidemic of the metabolic syndrome. Curr Hypertens Rep. 2018;20(2):12. doi:10.1007/s11906-018-0812-z
• Kelli HM, Kassas I, Lattouf OM. Cardio metabolic syndrome: a global epidemic. J Diabetes Metab. 2015;6(3):1-14. doi:10.4172/2155-6156.1000513
• Wilson PW, D’Agostino RB, Parise H, Sullivan L, Meigs JB. Metabolic syndrome as a precursor of cardiovascular disease and type 2 diabetes mellitus. Circulation. 2005;112(20):3066-3072. doi:10.1161/CIRCULATIONAHA.105.539528
• Santos AE, Araújo LF, Griep RH, et al. Shift work, job strain, and metabolic syndrome: cross-sectional analysis of ELSA-Brasil. Am J Ind Med. 2018;61(11):911-918. doi:10.1002/ajim.22910
• He Y, Wu W, Wu S, et al. Linking gut microbiota, metabolic syndrome and economic status based on a population-level analysis. Microbiome. 2018;6(1):172. doi:10.1186/s40168-018-0557-6
• Shuster A, Patlas M, Pinthus JH, Mourtzakis M. The clinical importance of visceral adiposity: a critical review of methods for visceral adipose tissue analysis. Br J Radiol. 2012;85(1009):1-10. doi:10.1259/bjr/38447238
• Hurt L, Pinto CD, Watson J, Grant M, Gielner J; CDC. Diagnosis and screening for obesity-related conditions among children and teens receiving Medicaid—Maryland, 2005-2010. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2014;63(14):305-308. https://www.cdc.gov/mmwr/preview/mmwrhtml/mm6314a2.htm
• Hesse MB, Young G, Murray RD. Evaluating health risk using a continuous metabolic syndrome score in obese children. J Pediatr Endocrinol Metab. 2016;29(4):451-458. doi:10.1515/jpem-2015-0271
• Löffler-Wirth H, Willscher E, Ahnert P, et al. Novel anthropometry based on 3D-bodyscans applied to a large population based cohort. PLoS One. 2016;11(7):e0159887. doi:10.1371/journal.pone.0159887
• Apple and pear body shapes. Mayo Clinic. Accessed September 27, 2018. http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/metabolic-syndrome/multimedia/apple-and-pear-body-shapes/img-20006114
• Kärkkäinen O, Lankinen MA, Vitale M, et al. Diets rich in whole grains increase betainized compounds associated with glucose metabolism. Am J Clin Nutr. 2018;108(5):971-979. doi:10.1093/ajcn/nqy169
• Phillips CM, Harrington JM, Perry IJ. Relationship between dietary quality, determined by DASH score, and cardiometabolic health biomarkers: a cross-sectional analysis in adults. Clin Nutr. 2019;38(4):1620-1628. doi:10.1016/j.clnu.2018.08.028
• Mathew AV, Li L, Byun J, et al. Therapeutic lifestyle changes improve HDL function by inhibiting myeloperoxidase-mediated oxidation in patients with metabolic syndrome. Diabetes Care. 2018;41(11):2431-2437. doi:10.2337/dc18-0049
• Lackland DT, Voeks JH. Metabolic syndrome and hypertension: regular exercise as part of lifestyle management. Curr Hypertens Rep. 2014;16(11):492. doi:10.1007/s11906-014-0492-2