Ανδρόπαυση

Για πολλές μέχρι τις ημέρες μας δεκαετίες, συζητάμε και το ευρύ κοινό γνωρίζει, για την εμμηνόπαυση στις γυναίκες.

Τις ίδιες ωστόσο ακριβώς ορμόνες με τις γυναίκες, έχουν και οι άνδρες.

Η μείωση της ερωτικής διάθεσης, της λίμπιντο, με το πέρασμα των χρόνων, είναι μια συνηθισμένη μεν, αλλά μη φυσιολογική διαδικασία δε.

Αντίθετα από την εσφαλμένη γενική άποψη, που αποδίδει τη μείωση της ερωτικής διάθεσης στην πάροδο των ετών, η ερωτική επιθυμία για παραμένει το ίδιο σταθερή σε άτομα και των δύο φίλων, με δύο βασικές προϋποθέσεις.

Αφενός να βρίσκονται σε καλή φυσική κατάσταση, δηλαδή να μην αντιμετωπίζουν Χρόνια, Αυτοάνοσα ή Μεταβολικά Νοσήματα και αφετέρου η ψυχολογική τους κατάσταση, ο τρόπος που βιώνουν τη Ζωή και το ενδιαφέρον τους γι’ αυτή, να παραμένουν υψηλά.

Η μείωση της ερωτικής διάθεσης στο πέρασμα των ετών είναι πολυπαραγοντική και αφορά σε αιτίες που εμπεριέχονται στις δύο αυτές βασικές προϋποθέσεις.

Για πάρα πολύ καιρό, υπήρχε η επικρατούσα πεποίθηση, ότι η μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας, είναι απλά αναπόφευκτη.

Καθοριστικότερος ωστόσο όλων, στη χαμηλή σεξουαλική διάθεση, είναι ο ρόλος των Ορμονών.

Τι είναι όμως Ανδρόπαυση, η “Ανδρική Εμμηνόπαυση”;

Αυτό που πλέον στις ημέρες μας ορίζουμε ως Ανδρόπαυση (Andropause) ή «Ανδρική Εμμηνόπαυση» (Male Menopause), είναι μια αργά εξελισσόμενη διαδικασία έκπτωσης και ολοένα αυξανόμενης μείωσης ορμονών και στους άνδρες, που λόγω της ανυπαρξίας μιας ανάλογης «ανδρικής περιόδου» της οποίας οι διαταραχές θα κινητοποιούσαν ευκολότερα και γρηγορότερα και τους άνδρες, στην κατανόηση ότι κάτι αλλάζει ορμονικά επάνω τους, οδηγεί τελικά αυτούς πολύ αργότερα, στην ανεύρεση λύσεων σε ό,τι συμβαίνει στο σώμα τους.
Η τεστοστερόνη είναι μια στεροειδής ορμόνη που ανήκει στην ομάδα των ανδρογόνων. Όπως και όλες οι υπόλοιπες ορμόνες, έτσι και αυτή υπάρχει και στις γυναίκες, σε μικρότερες ποσότητες.

H τεστοστερόνη σε κάθε ενήλικο άνδρα, αρχίζει να μειώνεται σταδιακά από την ηλικία πέριξ των 30 ετών και μετά, όπως αναφέρει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (W.H.O.).
Η μείωση στην παραγωγή κανονικών επιπέδων τεστοστερόνης στους άνδρες είναι περίπου 1% έως 2% ανά έτος, από τα 25 χρόνια και μετά. Η σταδιακή ελάττωση της τεστοστερόνης και η εξέλιξη των σχετικών συμπτωμάτων, μπορεί συχνά να περνούν απαρατήρητα. Παρ ‘όλα αυτά, κατά τη διάρκεια μιας χρονικής περιόδου, κάποια στιγμή στο μέλλον η σημαντική εξάντληση της τεστοστερόνης, μπορεί πλέον να εκδηλωθεί και κλινικά.
Η κατάσταση στην οποία έχει λάβει χώρα η κρίσιμη αυτή μείωση της τεστοστερόνης στους άνδρες, είναι γνωστή ως Υπογοναδισμός.

Κατά την σταδιακή πτώση των επιπέδων της τεστοστερόνης, στα μέσα της δεκαετίας των 40 ετών και μέχρι τα 50, τουλάχιστον ένα 35% των ανδρών διεθνώς, θα έχουν επίπεδα τεστοστερόνης χαμηλά, τόσο, ώστε να παρουσιάζουν συμπτώματα και να τίθενται σε κίνδυνο.

Τα κύρια συμπτώματα κατά την Ανδρόπαυση, μπορεί να είναι:

Απώλεια της λίμπιντο (σεξουαλικής επιθυμίας),

Στυτική δυσλειτουργία,

Διαταραχές της σεξουαλικής λειτουργίας,

Ευερεθιστότητα,

Άγχος, νευρικότητα και οξυθυμία,

Διαταραχές ύπνου,

Αϋπνία και παράλληλα αίσθημα ανάγκης για περισσότερο ύπνο,

Κόπωση και μυϊκή αδυναμία,

Προβλήματα μνήμης,

Μελαγχολία και κατάθλιψη,

Κυκλικό συναίσθημα και δυσθυμία,

Ψυχολογική αστάθεια και αίσθημα ανασφάλειας,

Δυσκολίες στην συγκέντρωση,

Αίσθημα παλμών της καρδιάς,

Απώλεια μυϊκού τόνου και μυϊκής ισχύος,

Αύξηση του σωματικού λίπους και αλλαγές στο σωματικό βάρος,

Απώλεια μαλλιών και ρυτίδες,

Ξηρότητα και χαλάρωση του δέρματος.

Ανδρόπαυση και Αίτια

Η μείωση των ορμονών και ειδικά των φυσιολογικών επιπέδων της τεστοστερόνης στους άνδρες και της DHEA (δεϋδροεπιανδροστενδιόνη), είναι συνδεδεμένη με την αύξηση της ηλικίας. Καθώς οι άνδρες μεγαλώνουν, γίνονται ορισμένες μεταβολικές και κυτταρικές μεταβολές που επηρεάζουν το σώμα και τις ορμονικές διεργασίες.

Αυτές οι αλλαγές, που λαμβάνουν χώρα σε μοριακό επίπεδο, κατά τη διάρκεια της ανδρόπαυσης, μπορεί να εκδηλώνονται στο σώμα των ανδρών, όπως τα συμπτώματα της γυναικείας εμμηνόπαυσης.

Καθώς οι άνδρες προχωρούν στην Ανδρόπαυση, η ικανότητά τους να παράγουν κανονικά την ορμόνη τεστοστερόνη, ελαττώνεται και αυτό επηρεάζει την ικανότητά τους να απολαμβάνουν τη ζωή. Δεν χάνουν όμως μόνο την τεστοστερόνη και την DHEA, αλλά και λοιπές ορμόνες τους, όπως οιστρογόνα, θυρεοειδικές ορμόνες, κορτιζόλη, αυξητική ορμόνη και άλλες.

Επιπλέον, η γήρανση αυξάνει τον κίνδυνο για Χρόνια και Μεταβολικά Νοσήματα – ασθένειες, όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης, η υψηλή Χοληστερόλη, η Υπέρταση, η Αντίσταση στην Ινσουλίνη, το Μεταβολικό Σύνδρομο Χ, καθώς και ένα συνολικά αυξημένο επίπεδο Φλεγμονής, που τελικά οδηγεί σε Χρόνια Φλεγμονώδη Νοσήματα.

Η συγκεκριμένη μεταβολική μεταμόρφωση που συμβαίνει στους άνδρες κατά την Ανδρόπαυση και είναι υπεύθυνη για την αύξηση της μετατροπής της τεστοστερόνης σε οιστρογόνα, ορίζεται ως Αρωματοποίηση.

Το ένζυμο αρωματάση, που βρίσκεται σε αφθονία στο λιπώδη μας ιστό, είναι μία σημαντική συνιστώσα κατά τη διάρκεια της αρωματοποίησης της τεστοστερόνης σε οιστραδιόλη.

Για το λόγο αυτό, οι υπέρβαροι άνδρες (Περιττά κιλά) βιώνουν την Ανδρόπαυση εντονότερα.

Επειδή έχουν πιο αυξημένα επίπεδα αρωματάσης στον λιπώδη ιστό τους, συγκριτικά με τα πιο αδύνατα άτομα. Η υψηλή συγκέντρωση της αρωματάσης, δημιουργεί μείωση των επιπέδων τεστοστερόνης, μετατρέποντάς την σε οιστραδιόλη (οιστρογόνο). Η αύξηση αυτή της οιστραδιόλης, επιδεινώνει περισσότερο τα συμπτώματα  στην Ανδρόπαυση.

Η θεραπευτική αντιμετώπιση για την Ανδρόπαυση (Υπογοναδισμός)

Μετά από σχετικές εξετάσεις μετριούνται τα επίπεδα ορμονών και αποκαλύπτονται οι ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ατόμου.

Το κλειδί για την επιτυχημένη θεραπευτική αντιμετώπιση έγκειται στην ανίχνευση και εξάλειψη των πραγματικών αιτιών της Ανδρόπαυσης, μέσω της διενέργειας καινοτόμων διαγνωστικών μεθόδων και της στοιχειοθέτησης εξατομικευμένων πρωτοκόλλων θεραπείας (Ιατρική Ακριβείας).

Η θεραπεία στην Ανδρόπαυση, γίνεται με αποκατάσταση των επιπέδων της τεστοστερόνης με  Φυσική (Βιομιμητική) Τεστοστερόνη, πιο συχνά δε με τη μορφή κρέμας.

Η Φυσική Τεστοστερόνη που χορηγείται για την Ανδρόπαυση, εξάγεται κυρίως από φυτικά συστατικά, που στη συνέχεια μετατρέπονται στη φυσική ορμόνη ενός νεαρού άνδρα.

Η αποκατάσταση στηρίζεται επίσης στην αποκατάσταση των επιπέδων όλων των ανδρικών ορμονών και κατά κύριο λόγο της DHEA.

Οι ασθενείς δεν αλλάζουν την καθημερινότητα τους, ενώ σταδιακά βλέπουν παράλληλα να βελτιώνεται και η συνολική κατάσταση στην υγεία τους.

Πηγές:

• Ammini A.C. et al. 2017. Andropause. In: Kumar A., Sharma M. Basics of Human Andrology.
• Samaras, N. et al. 2012. Andropause: A review of the definition and treatment. European Geriatric Medicine.
• NHS. 2019. The ‘male menopause’. Available: https://www.nhs.uk/conditions/male-menopause/. [Accessed September 2019].
• Travison, T.G. et al. 2007. The relative contributions of aging, health, and lifestyle factors to serum testosterone decline in men. Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.
• Khosravi, S. et al. 2015. Are andropause symptoms related to depression? Aging and Clinical Experimental Research.
• Anaissie, J. et al. 2017. Testosterone deficiency in adults and corresponding treatment patterns across the globe. Translational Andrology and Urology.
• Anderson, J.K et al. 2002. Andropause: Knowledge and perceptions among the general public and health care professionals. The Journals of Gerontology.
• Snyder, P.J. et al. 2018. Lessons From The Testosterone Trials. Endocrine Reviews.
• Guth, M.A.S. 2016. Bioidentical Hormone Replacement Therapy for Men in the Primary Care Setting. Quality in Primary Care.
• Guth M.A. 2015. Compounded testosterone troches to optimize health and the testosterone controversy. International Journal of Pharmaceutical Compounding.
• Tworek, D. 2019. Bioidentical Hormone Replacement Therapy for Men. Available: https://www.bodylogicmd.com/bioidentical-hormone-therapy-for-men. [Accessed September 2019].
• Haring, R. et al. 2010. Prevalence, incidence and risk factors of testosterone deficiency in a population-based cohort of men: results from the study of health in Pomerania. Aging Male.
• Hisause, S. 2015. Contemporary perspective and management of testosterone deficiency: Modifiable factors and variable management. International Journal of Urology.
• Wu, F.C.W. et al. 2008. Hypothalamic-Pituitary-Testicular Axis Disruptions in Older Men Are Differentially Linked to Age and Modifiable Risk Factors: The European Male Aging Study. The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism.
• Hirokawa, K. et al. 2012. Job demands as a potential modifier of the association between testosterone deficiency and andropause symptoms in Japanese middle-aged workers: A cross-sectional study. Maturitas.
• Mawer, R. 2016. 8 Proven Ways to Increase Testosterone Levels Naturally. Available: https://www.healthline.com/nutrition/8-ways-to-boost-testosterone. [Accessed September 2019].
• Harrison, J. 2011. ‘Talking about my generation’: a state-of-the-art review of health information for men in the andropause. Health Information and Libraries Journal.