Το άγχος δεν αδειάζει το αύριο από τις λύπες του, αλλά αδειάζει το σήμερα από τη δύναμή του.

Charles Haddon Spurgeon, 1834-1892

 

«Ηταν Δεκέμβριος του 2001 όταν «έχασα» τον μπαμπά μου….Ανάμεικτα συναισθήματα φόβος άγχος στρες, πονούσα και είχα διαλυθεί συναισθηματικά. Δεν κοιμόμουν καλά τα βράδυα άλλαξε τελείως προς το χειρότερο η διατροφή μου, κάπνιζα και αναπολούσα στιγμές του παρελθόντος μαζί του!!

Αρχισα να έχω ένα τρέμουλο στα χέρια να ιδρώνω και να αναπνέω δύσκολα..Οι εξετάσεις του αίματος βγήκαν και μου διαγνώσθηκε Θυροειδής Hashimoto……μα εξετάζομαι κάθε χρόνο και ποτέ δεν είχε διεγνωσθεί κάτι τέτοιο….Είναι Αυτοάνοσο μου απάντησε η γιατρός μου, το δημιουργήσατε μόνη στον εαυτό σας (με όσο απλά λόγια μπορούσε να μου το εξηγήσει αποφεύγοντας την ιατρική ορολογία, για να το κατανοήσω όσο καλύτερα μπορούσα)»

 

Το παραπάνω ήταν μία μαρτυρία ασθενή, η οποία την μοιράστηκε μαζί μας.

Σε αρκετούς ασθενείς, κάποιο έντονο γεγονός στην ζωή τους, μία εμπειρία που τους φόρτισε συναισθηματικά, συσχετίζεται με τη περίοδο πριν τη διάγνωση ενός Αυτοάνοσου Νοσήματος.

Πίσω από κάθε Αυτοάνοσο Νόσημα κρύβεται και κάποιος παράγοντα άγχους και στρες. Σχεδόν πάντα, τα Αυτοάνοσα Νοσήματα συνοδεύονται από έντονες αλλαγές στη διάθεση που τροφοδοτούν τη νόσο και επιδεινώνουν την εικόνα της.

Οι δύσκολοι ρυθμοί της καθημερινότητας,το στρες, το άγχος, ο σύγχρονος τρόπος ζωής αλλά και η οικονομική κρίση είναι οι βασικοί υπαίτιοι πίσω από την έκρηξη των Αυτοάνοσων Νοσημάτων.

Οι ειδικοί επιστήμονες υγείας υπολογίζουν ότι τα Αυτοάνοσα Νοσήματα παρουσιάζουν σημαντική έξαρση τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας αλλά και παγκόσμια, βέβαια δεν μπορούμε να πούμε ότι τα συγκεκριμένα νοσήματα οφείλονται αποκλειστικά και μόνο στην ψυχολογία και στο άγχος μας, αλλά υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις για το ρόλο του ψυχολογικού παράγοντα στα αυτοάνοσα.

Αυξημένες πιθανότητες να εμφανίσουν κάποιο Αυτοάνοσο Νόσημα έχουν, σύμφωνα με νέα έρευνα, άνθρωποι που πάσχουν από διαταραχές που σχετίζονται με το στρες ή μετατραυματικό στρες.

Το άγχος μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής μας. Ενώ η προσέγγιση της συμβατικής Ιατρικής επικεντρώνεται στην εξισορρόπηση των νευροδιαβιβαστών στον εγκέφαλο, η προσέγγιση της Λειτουργικής Ιατρικής είναι να αναζητήσει τη ρίζα του προβλήματος. Η Λειτουργική Ιατρική αναζητά και θεραπεύει τις υποκείμενες αιτίες Χρόνιων Ασθενειών.

 

Είτε σας κυνηγάει ένα λιοντάρι, είτε υπερασπίζεστε τον εαυτό σας από έναν διαρρήκτη, η σπλαχνική σας αντίδραση είναι η ίδια. Η σύγχρονη ζωή συνοδεύεται από αέναο άγχος, σπρώχνοντας το σώμα μας σε μια διαρκή κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η οποία έχει πραγματικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία. Το στρες, ανεξάρτητα από την απειλή, διαφεύγει με λογική υπέρ του ενστίκτου και καταστέλλει τα βασικά φυσιολογικά συστήματα προς όφελος της αυτοσυντήρησης. Η ψυχολογική αντίληψη μεταφράζεται άμεσα σε συγκεκριμένες φυσιολογικές συνέπειες.

Υπάρχει μια στενή σχέση μεταξύ σώματος και νου, έτσι ώστε αυτό που ονομάζουμε στρες και άγχος να υπόκειται στους ίδιους βιοχημικούς μηχανισμούς στο σώμα. Οι σκέψεις σας επηρεάζουν τη φυσιολογία σας και η φυσιολογία σας επηρεάζει την ψυχική σας κατάσταση, γι ‘αυτό το στρες είναι τόσο κεντρικό στις ανοσολογικές ρυθμίσεις που βρίσκονται πίσω από την αιτιολογία των αυτοάνοσων διαταραχών.

Το στρες έχει επίσης αποδειχθεί ότι προκαλεί μεταβολή στους μικροοργανισμούς που κατοικούν στο έντερο μας και προάγουν την αφομοίωση των θρεπτικών συστατικών, την αποτοξίνωση, τη ρύθμιση της λειτουργίας του εντερικού φραγμού και την εκπαίδευση του ανοσοποιητικού συστήματος ως προς το τι συνιστά φίλο ή εχθρό.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι “νευροενδοκρινικές ορμόνες που προκαλούνται από το άγχος οδηγούν σε ανοσοκαταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος, η οποία τελικά οδηγεί σε αυτοάνοση ασθένεια, μεταβάλλοντας ή ενισχύοντας την παραγωγή κυτοκινών, κυτταρικών αγγελιοφόρων που εμπλέκονται στην παθοφυσιολογία μιας αυτοάνοσης  νόσου.

Μια άλλη σύνδεση μεταξύ του στρες και της Αυτοάνοσης Νόσου είναι ότι η λειτουργική ικανότητα, η παραγωγή κυτοκινών ανοσοκαταστροφικών κυττάρων καθώς και οι αριθμοί κυκλοφορούντων πληθυσμών λευκών αιμοσφαιρίων, μπορούν να τροποποιηθούν από τους νευροδιαβιβαστές (επινεφρίνη, νορεπινεφρίνη), οι οποίες απελευθερώνονται κατά τη διάρκεια αγώνων ή πτήσεων.

 

Έτσι, πρέπει να αναγνωρίσουμε την περίπλοκη σύνδεση του σώματός μας και την ψυχολογίας μας, ούτος ώστε η θεραπεία ενός αυτοάνοσου νοσήματος να περιλαμβάνει και θεραπευτικές παρεμβάσεις στους νευροδιαβιβαστές με σκοπό την αποκατάσταση και σε αυτό το επίπεδο της κυτταρικής ισορροπίας.

 

Δρ. Κοΐνη Νικολέτα, Μ.D.
Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, PgD in Genomic Medicine and Healthcare
Ιατρός Λειτουργικής, Αντιγηραντικής, Προληπτικής και Αναγεννητικής Ιατρικής
(Diplomate and Board Certified in Anti-aging, Preventive, Functional and Regenerative Medicine from
A4M (American Academy in Antiaging Medicine).

 

Διαβάστε επίσης


Τα πραγματικά αίτια των αυτοάνοσων νοσημάτων

Θυρεοειδίτιδα Hashimoto

Αυτοάνοσα Νοσήματα – αίτια & αντιμετώπιση