Σκληρόδερμα

Σκληρόδερμα – Τι είναι 

Το Σκληρόδερμα είναι ένα Χρόνιο, Αυτοάνοσο, Μη Μεταδοτικό Νόσημα, κατά το οποίο παράγονται στον ανθρώπινο οργανισμό υπερβολικές ποσότητες κολλαγόνου.

Στη συγκεκριμένη νόσο, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται εσφαλμένα στον ίδιο του τον οργανισμό, παράγοντας ειδικά αυτοαντισώματα. Έτσι, προσβάλλονται τα αγγεία, με αποτέλεσμα την πάχυνση του τοιχώματος, τη στένωση και την απόφραξη (μικροαγγειοπάθεια).

• Ιατρική Ακριβείας
• Διάγνωση Πραγματικών Αιτιών και Ακριβών Μηχανισμών Νόσου
• Εξατομικευμένες θεραπευτικές αγωγές, χωρίς χημικά κατάλοιπα και έκδοχα
• Θεραπείες που δρουν μεμονωμένα ή σε συνδυασμό με οποιαδήποτε άλλη φαρμακευτική αγωγή

Το Σκληρόδερμα μπορεί να προσβάλλει το δέρμα, τις αρθρώσεις, το μυοσκελετικό σύστημα, καθώς και διάφορα εσωτερικά όργανα, όπως ο γαστρεντερικός σωλήνας, οι πνεύμονες, η καρδιά και τα νεφρά.

Επιπλέον, επηρεάζεται ο συνδετικός ιστός και εμφανίζεται ίνωση, με αποτέλεσμα τη σκλήρυνση των προσβεβλημένων ιστών, ιδίως των χεριών και του δέρματος. Το δέρμα που προσβάλλεται τεντώνεται και δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο εμφάνισης πληγών στα χέρια.

Σκληρόδερμα – Ποιους προσβάλλει;

Το Σκληρόδερμα μπορεί να παρουσιαστεί σε όλες τις ηλικιακές ομάδες, πολύ σπάνια ακόμη και στα παιδιά. Ωστόσο, πλήττει συχνότερα τις γυναίκες ηλικίας 40-60 ετών σε σχέση με τους άνδρες, με αναλογία 4:1.

Σκληρόδερμα – Συμπτώματα

Τα συμπτώματα του Σκληροδέρματος είναι πολλαπλά. Ποικίλλουν μεταξύ των ασθενών και η βαρύτητα της νόσου καθορίζεται τόσο από τα όργανα που προσβάλλονται όσο και από την έκταση προσβολής τους.

Ένα από τα πρώτα συμπτώματα του Σκληροδέρματος είναι η εναλλαγή στο χρώμα του δέρματος των χεριών ή των ποδιών από λευκό σε μελανό και κατόπιν σε κόκκινο, έπειτα από έκθεση στο κρύο ή ως επίπτωση του άγχους (φαινόμενο Raynaud). Οι μεταβολές στο χρώμα των άκρων σταδιακά συνοδεύονται και από αλλαγές στη σύσταση και την υφή του δέρματος, λόγω της προοδευτικής ίνωσης.

Το Σκληρόδερμα εκδηλώνεται και με πρήξιμο των δακτύλων, πάχυνση και σκλήρυνση του δέρματος, ειδικότερα στα χέρια, στα πόδια και στο πρόσωπο. Το δέρμα γίνεται σταδιακά γυαλιστερό.

Προκαλείται δυσκαμψία στις αρθρώσεις, πόνος και μούδιασμα στις προσβληθείσες περιοχές και επέρχονται διαταραχές στην κατάποση και την πέψη. Ενδέχεται, επίσης, να προσβληθεί η καρδιά, ο πνεύμονας ή τα νεφρά.

Σκληρόδερμα – Μορφές

Το Σκληρόδερμα διακρίνεται στο Εντοπισμένο και στο Συστηματικό Σκληρόδερμα. Στο Εντοπισμένο Σκληρόδερμα, παρατηρούνται μονάχα εντοπισμένες, μονήρεις δερματικές αλλοιώσεις, χωρίς να προσβάλλονται εσωτερικά όργανα.

Το Εντοπισμένο Σκληρόδερμα υποδιαιρείται:

• Στη Μορφέα. Παρουσιάζεται με ερυθρές ή καφεοειδείς δερματικές κηλίδες
• Στο Ταινιοειδές Σκληρόδερμα. Εκδηλώνεται μέσω μίας βαθιάς γραμμής ή λωρίδας στο μέτωπο ή σε κάποιο άκρο.

Το Συστηματικό Σκληρόδερμα επιδρά και στα εσωτερικά όργανα. Υποκατηγοριοποιείται:

• Στο Περιορισμένο. Προσβάλλει κυρίως το πρόσωπο, τα χέρια μέχρι τους αγκώνες και τα πόδια έως τα γόνατα. Εμφανίζεται με τη μορφή ασβεστώσεων (εναποτίθεται ασβέστιο κάτω από το δέρμα) και τηλεαγγειεκτασιών (ερυθρές κηλίδες μικρού μεγέθους). Επίσης, προκαλείται δυσχέρεια στην κατάποση ή/και οπισθοστερνικό κάψιμο.
• Στο Διάχυτο. Μπορεί να επηρεαστούν εσωτερικά όργανα, όπως οι πνεύμονες, η καρδιά και τα νεφρά. Προσβάλλεται το δέρμα πάνω από τους αγκώνες, ο κορμός και επέρχεται η πλήρης απώλεια της ελαστικότητας του δέρματος.

Σκληρόδερμα – Αίτια

Όπως όλα τα Αυτοάνοσα Νοσήματα έτσι και το Σκληρόδερμα προκαλείται, όταν τα κύτταρα αλλοιώνονται σε τέτοιο βαθμό που ο οργανισμός παύει πλέον να τα αναγνωρίζει ως δικά του.

Οποιοσδήποτε παράγοντας μπορεί να αλλοιώσει τη βιοχημική ή γενετική πληροφορία σε επίπεδο κυττάρου, έτσι ώστε αυτό να αναγνωρίζεται ως ξένο από το ανοσοποιητικό σύστημα, ενοχοποιείται για την εμφάνιση της Νόσου.

Η ελλιπής σε μικρο-και μακροθρεπτικά διατροφή, οι ορμονικές ανισορροπίες, η διαταραχή της ισορροπίας του εντερικού μικροβιώματος, η γενετική προδιάθεση, η γλυκοζυλίωση, η μεθυλίωση, το άγχος, η συσσώρευση τοξικού φορτίου στο λιπώδη ιστό των κυττάρων είναι ορισμένες από τις αιτίες του Νοσήματος.

Σκληρόδερμα – Επιπτώσεις

Εάν προσβληθεί ο πνεύμονας, οι ασθενείς υποφέρουν από δύσπνοια, η οποία δεν αποκλείεται να εξελιχθεί σε αναπνευστική ανεπάρκεια. Η Πνευμονική Αρτηριακή Υπέρταση εμφανίζεται στο 16% των ασθενών.

Εκδηλώνεται με δύσπνοια και κόπωση κατά τη σωματική άσκηση, συμπτώματα που μπορεί εσφαλμένα να εκληφθούν ως ενδείξεις άλλης αναπνευστικής ή καρδιακής διαταραχής.

Όταν το Σκληρόδερμα επηρεάσει την καρδιά, εντείνεται ο κίνδυνος περικαρδίτιδας και αρρυθμιών, καταστάσεις που εκδηλώνονται με πόνο και αίσθημα παλμών. Ενδέχεται να διαταραχθεί και η κινητικότητα του λεπτού εντέρου. Η προσβολή των νεφρών οδηγεί σε υπέρταση και σε ταχέως εξελισσόμενη νεφρική ανεπάρκεια.

Τα Δακτυλικά Έλκη είναι επώδυνες, δύσμορφες πληγές στα δάχτυλα. Αναπτύσσονται ως απόρροια της μικροαγγειοπάθειας και της κακής αιμάτωσης. Μπορεί να επιφέρουν σημαντική αναπηρία, καθιστώντας αδύνατη την ενασχόληση ακόμη και με απλές καθημερινές δραστηριότητες, όπως η χειραψία ή το ντύσιμο. Αυξάνουν τον κίνδυνο παρουσίας λοιμώξεων και δεν αποκλείεται να προκαλέσουν επιμολύνσεις, γάγγραινα μέχρι και ακρωτηριασμό.

Σκληρόδερμα – Διάγνωση

Για τη διάγνωση του Σκληροδέρματος, χρειάζεται να διενεργηθεί εργαστηριακός έλεγχος με εξετάσεις αίματος. Ενίοτε, πραγματοποιείται αξονική τομογραφία πνευμόνων, υπερηχογράφημα καρδιάς και τριχοειδοσκόπηση, η οποία ενδείκνυται για τα δακτυλικά έλκη.

Σκληρόδερμα – Συνήθεις Θεραπευτικές Προσεγγίσεις

Οι μέχρι σήμερα ιατρικές πρακτικές βασίζονται στη χορήγηση φαρμάκων που συνηγορούν στην αναστολή υπερπαραγωγής κολλαγόνου.

Συνήθως, χρησιμοποιούνται ανοσορρυθμιστικά φάρμακα (π.χ. κυκλοφωσφαμίδη, αζαθειοπρίνη, μεθοτρεξάτη, μυκοφαινολική μοφετίλη), κορτικοστεροειδή, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, γλυκοκορτικοειδή, αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης και της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5, καθώς και ανταγωνιστές του υποδοχέα της ενδοθηλίνης.Όσοι ασθενείς έχουν διαγνωσθεί με το φαινόμενο Raynaud λαμβάνουν ουσίες που αυξάνουν τη ροή του αίματος στα δάχτυλα. Αυτές είναι η νιφεδιπίνη, η αμλοδιπίνη, η διλτιαζέμη κ.ά. Η ίνωση του δέρματος μπορεί να περιοριστεί μέσω της λήψης ουσιών, όπως η D-πενικιλαμίνη, η κολχίνη και οι κυκλοσπορίνες.

Τα φάρμακα αυτά όμως μπορεί να προκαλέσουν μία πλειάδα ανεπιθύμητων παρενεργειών, με συνέπεια την περαιτέρω επιβάρυνση της υγείας του ατόμου.

Η πιο Σύγχρονη Ιατρική Προσέγγιση για το Σκληρόδερμα – Ιατρική Ακριβείας

Το «κλειδί» για την επιτυχή αντιμετώπιση του προβλήματος βρίσκεται στην εξάλειψη των αιτιών της Νόσου. Πλέον Εξετάσεις Υψηλής Ακριβείας, κυτταρικού και γονιδιακού επιπέδου, μπορούν να εντοπίσουν με ακρίβεια το βαθμό προδιάθεσης ή τα αίτια έκφρασης οποιασδήποτε βιοχημικής εκτροπής (νοσηρότητας).

Οι Ειδικές Μεταβολικές Εξετάσεις ανιχνεύουν ενδεχόμενες ορμονικές και μεταβολικές διαταραχές και διερευνούν τα επίπεδα συγκεκριμένων βιταμινών, ιχνοστοιχείων και οργανικών οξέων.

Με τα Γονιδιακά Τεστ, αποκρυπτογραφείται η προδιάθεση των ατόμων να εμφανίσουν Σκληρόδερμα, μετέπειτα στη ζωή τους και αποκωδικοποιούνται τα πραγματικά αίτια της Ασθένειας στους ήδη πάσχοντες.

Αυτά τα πολύτιμα κλινικά δεδομένα αξιοποιούνται προς όφελος των ασθενών. Έτσι, στην κλινική πράξη, μπορεί να προταθεί Αυστηρά Εξατομικευμένη Θεραπευτική Αγωγή, σε συνεργασία με τις εμπλεκόμενες Ιατρικές Ειδικότητες.

Πρόκειται για φυσικές θεραπείες που αποκαθιστούν πλήρως στοχευμένα την κυτταρική, αλλά και ορμονική ισορροπία, μέσω της χορήγησης Φυσικών «Βιομιμητικών» Ορμονών.

Οι ασθενείς μπορεί να χρειαστεί να αλλάξουν και τις διατροφικές τους συνήθειες. Για το σκοπό αυτό, προτείνεται ένα αυστηρά εξατομικευμένο διατροφικό πρόγραμμα, που εξυπηρετεί τη βιοχημεία του σώματος (Διατροφή Ακριβείας). Επιπλέον, χορηγείται ειδική αγωγή για τις ενδεχόμενες κυτταρικές ανεπάρκειες σε μικρο- και μακροθρεπτικά συστατικά.

Με αυτές τις Σύγχρονες Θεραπευτικές Μεθόδους:

• Ρυθμίζεται κι ενδυναμώνεται η λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
• Μειώνονται οι φλεγμονές.
• Ο οργανισμός επαναρρυθμίζεται.
• Μπορεί να αποτραπεί η εμφάνιση Σκληροδέρματος.
• Σε όσους πάσχουν ήδη από Σκληρόδερμα, τα συμπτώματα υποχωρούν από τους πρώτους μήνες της θεραπείας.
• Βελτιώνεται θεαματικά η ποιότητα ζωής των πασχόντων, με απόλυτα φυσικό τρόπο.

Αυτές οι Ακριβείς Θεραπείες προσφέρουν καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα, περιορίζουν το χρόνο αποθεραπείας και μειώνουν τις περιττές ταλαιπωρίες και δαπάνες σε σχέση με τα θεραπευτικά σχήματα του παρελθόντος.

Σταδιακά, η ποιότητα ζωής των ασθενών που υπόκεινται σε αυτές τις θεραπευτικές αγωγές βελτιώνεται θεαματικά και ενισχύονται τα σωματικά και ψυχικά τους αποθέματα.

Οι ασθενείς που τηρούν απαρέγκλιτα το εκάστοτε θεραπευτικό πλάνο και εφαρμόζουν πιστά τις οδηγίες που παρέχει η Διεπιστημονική Ομάδα, ελαχιστοποιούν τις όποιες πιθανότητες υποτροπής του νοσήματος.