H Γυροειδής Αλωπεκία είναι ένα Αυτοάνοσο Δερματολογικό Νόσημα, που πυροδοτείται από μία εσφαλμένη επίθεση του ανοσοποιητικού συστήματος ενάντια στους θύλακες των τριχών. Έτσι, επέρχεται η απώλεια των μαλλιών. Κύριο χαρακτηριστικό της νόσου αποτελεί η παρουσία μικρών «μπαλωμάτων» φαλάκρας στο τριχωτό της κεφαλής.

Ενίοτε, παρατηρείται απώλεια των τριχών στα γένια, στο πρόσωπο, στα φρύδια, στις βλεφαρίδες, στα χέρια, στα πόδια, στο ηβικό τρίχωμα και εν γένει σε οποιοδήποτε μέρος του σώματος εντοπίζονται τρίχες.

Η Γυροειδής Αλωπεκία μπορεί να εκδηλωθεί ανά πάσα στιγμή, δίχως πρότερη προειδοποίηση. Συνηθέστερα, η νόσος παρουσιάζεται στην ηλικία των 20 έως 40 ετών. Αν τα συμπτώματα της ασθένειας εμφανιστούν εντός των δύο πρώτων δεκαετιών της ζωής, ελλοχεύει ο κίνδυνος το άτομο να παρουσιάζει σοβαρή Τριχόπτωση.

Η ένταση της Τριχόπτωσης ποικίλλει μεταξύ των ατόμων. Σε ορισμένους, προκαλείται η απώλεια μικρών, στρογγυλών μπαλωμάτων τριχών, φαινόμενο πιο σύνηθες. Εντούτοις, λόγω του ότι η πορεία της νόσου είναι απρόβλεπτη, μπορούν να εκδηλωθούν αιφνίδιες υποτροπές ανά πάσα στιγμή. Αυτό φέρει ως αποτέλεσμα οι ασθενείς να κυριεύονται διαρκώς από το φόβο μην εξαπλωθεί η νόσος και επέλθει η πλήρης απώλεια των μαλλιών.

Γι’ αυτούς τους λόγους, η Γυροειδής Αλωπεκία μπορεί να αποβεί μία ψυχολογικά καταστροφική πάθηση, παρά το γεγονός ότι δεν προκαλεί σωματικό πόνο. Η αυτοπεποίθηση των πασχόντων φθίνει, επειδή πιστεύουν πως ο κοινωνικός τους περίγυρος θεωρεί αποκρουστική την εικόνα τους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι ασθενείς με Αλωπεκία θεωρούνται επιρρεπή στην εμφάνιση κατάθλιψης.

 

Τα Αίτια της Γυροειδούς Αλωπεκίας

Η Γυροειδής Αλωπεκία έχει γονιδιακό υπόβαθρο. Επίσης, το έντονο ή/και χρόνιο άγχος συνδέεται άρρηκτα με την εκδήλωση της νόσου. Έχει διαπιστωθεί ότι περίπου το 10% των ενηλίκων και το 10-80% των παιδιών με Γυροειδή Αλωπεκία βίωσαν αγχωτικές καταστάσεις, πριν από την παρουσία της ασθένειας.

Έχει υποστηριχθεί ότι κάποιοι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως οι ιογενείς λοιμώξεις, πυροδοτούν μία φλεγμονώδη ανταπόκριση, που αλληλεπιδρά με τους θύλακες των τριχών και επιτείνει την ανοσολογική απάντηση του σώματος. Μέσω αυτής της αλληλεπίδρασης, ενεργοποιούνται οι διαδικασίες που συνηγορούν στην παρουσία Τριχόπτωσης.

Βάσει μίας έρευνας, άτομα, των οποίων ένα μέλος της οικογένειας τους πάσχει από κάποια Αυτοάνοση Ασθένεια, διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εκδήλωσης Γυροειδούς Αλωπεκίας. Συν τοις άλλοι, οι διαταραχές της λειτουργίας του εντερικού σωλήνα μπορεί να ευθύνονται για την έκφραση της νόσου, εξαιτίας του ότι το 80-85% του ανοσοποιητικού μας συστήματος εδράζεται στο έντερο.

Στα επιπλέον αίτια της ασθένειας συγκαταλέγονται οι θυρεοειδοπάθειες, η γλυκοζυλίωση, τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνωσης των ιστών, η ορμονική ανισορροπία, η ανεπάρκεια βιταμινών και μικροθρεπτικών συστατικών, η τοξική επιβάρυνση, οι χρόνιες φλεγμονές και οι αλλεργίες.

 

Οι έως τώρα Ιατρικές Πρακτικές για τη Γυροειδή Αλωπεκία

Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη φαρμακευτική αγωγή που να συμβάλλει στην οριστική θεραπεία της Νόσου. Παρά μόνο ορισμένα φάρμακα, χάπια, λοσιόν, σαμπουάν και κρέμες, που συνταγογραφούνται από τους γιατρούς, με σκοπό την αναγέννηση των μαλλιών. Ωστόσο, οι περισσότεροι εκ των ασθενών αναφέρουν ανεπιθύμητες παρενέργειες και το μόνο που πραγματώνεται είναι η προσωρινή ανάπτυξη τριχών.

 

Οι πιο Σύγχρονες Ιατρικές Πρακτικές για τη Γυροειδή Αλωπεκία

Μέσω Εξετάσεων Υψηλής Ακριβείας, που διενεργούνται σε κυτταρικό και σε γονιδιακό επίπεδο, ανευρίσκονται τα πραγματικά αίτια που επέφεραν τη βιοχημική εκτροπή των κυττάρων και συνετέλεσαν στην αποδιοργάνωση του ανοσοποιητικού συστήματος.

 

Εξετάσεις Υψηλής Ακριβείας

Οι Μοριακές Εξετάσεις διερευνούν το μεταβολικό προφίλ του υπό εξέταση οργανισμού, παρέχουν πολύτιμες κλινικές πληροφορίες για ενδεχόμενες ορμονικές και μεταβολικές διαταραχές και προσδιορίζουν τα επίπεδα συγκεκριμένων βιταμινών, ιχνοστοιχείων και οργανικών οξέων.

Με τη διεξαγωγή Γενετικών Τεστ, μπορούμε να αποκτήσουμε πρόσβαση σε απόλυτα προσωποποιημένες και αναλυτικές πληροφορίες, οι οποίες αποτελούν το πραγματικό εγχειρίδιο οδηγιών της υγείας του κάθε ατόμου για το παρόν και το μέλλον.

Κάθε Γενετικό Τεστ αποτελείται από ένα πάνελ γενετικών παραλλαγών, οι οποίες αναλύονται. Στο πάνελ των Αυτοάνοσων Νοσημάτων, συμπεριλαμβανομένης και της Γυροειδούς Αλωπεκίας, αναλύονται 1152 πολυμορφισμοί (SNPs), 543 γονίδια και 124 παθήσεις, που συνδέονται με τις Αυτοάνοσες Παθήσεις.

Αυτή η ακριβής διαγνωστική προσέγγιση συνεπικουρεί στον εντοπισμό της προδιάθεσης των ατόμων να εμφανίσουν Γυροειδή Αλωπεκία και στην αποκωδικοποίηση των μηχανισμών της Νόσου, στους ήδη πάσχοντες. Η Γενετική Εξέταση πραγματοποιείται με δείγμα σάλιου και διενεργείται μία φορά στη ζωή του ατόμου.

 

Αυστηρά Εξατομικευμένα Θεραπευτικά Σχήματα                                       

Αυτά τα πολύτιμα γενετικά δεδομένα αξιοποιούνται προς όφελος των ασθενών. Έτσι, στην καθημερινή κλινική πράξη, εκπονούνται Αυστηρά πλέον Εξατομικευμένα Θεραπευτικά Σχήματα, που μπορούν να βοηθήσουν είτε στην πρόληψη της Γυροειδούς Αλωπεκίας είτε στη θεραπευτική αντιμετώπιση της, σε περίπτωση που αυτή έχει ήδη εκφραστεί.

Ο οργανισμός των ασθενών που υπόκεινται σε αυτού του είδους τις θεραπευτικές αγωγές σταδιακά επαναρρυθμίζεται και τα συμπτώματα της νόσου βαθμιαία υποχωρούν. Η ποιότητα ζωής τους προάγεται, αυξάνονται τα σωματικά και κατ’ επέκταση τα ψυχικά τους αποθέματα.

Με αυτές τις σύγχρονες και ακριβείς μεθόδους, η βιοχημική εκτροπή που προκάλεσε την αλλοίωση των κυττάρων, ώστε αυτά τελικά να αναγνωρίζονται ως «ξένα» από το ανοσοποιητικό σύστημα, με τελικό επακόλουθο την παρουσία της Γυροειδούς Αλωπεκίας, μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.

Οι ασθενείς που τηρούν πιστά το εκάστοτε θεραπευτικό πλάνο, μετά το πέρας της θεραπείας, ελαχιστοποιούν τις όποιες πιθανότητες υποτροπής του νοσήματος. Έτσι, μεγιστοποιείται το θεραπευτικό όφελος των πασχόντων και ταυτοχρόνως μειώνονται οι περιττές ταλαιπωρίες και δαπάνες θεραπείας.

 

 

Διαβάστε επίσης

Τρόποι ενίσχυσης της ποιότητας ζωής των ασθενών με Αυτοάνοσες Παθήσεις

Λεύκη και ενδεικνυόμενη Διατροφή

Ψωρίαση: H βαθύτερη κατανόηση της νόσου

 

Πηγές:

  • Almohanna HM, Ahmed AA, Tsatalis JP, Tosti A (2019) The Role of Vitamins and Minerals in Hair Loss: A Review. Dermatol Ther (Heidelb) 9: 51-70.
  • Trink A, Sorbellini E, Bezzola P, Rodella L, Rezzani R, et al. (2013) A randomized, double-blind, placebo- and active-controlled, half-head study to evaluate the effects of platelet-rich plasma on alopecia areata. Br J Dermatol 169: 690-694.
  • L Nair, Z Dai, AM Christiano (2017) 649 Gut microbiota plays a role in the development of alopecia areata. Journal of Investigative Dermatology 137: S112.
  • Mubki T, Rudnicka L, Olszewska M, Shapiro J (2014) Evaluation and diagnosis of the hair loss patient: Part I. History and clinical examination. J Am Acad Dermatol 71: 415.
  • Liaison, Ray Fleming, Office of Communications and Public (May 2016). “Questions and Answers About Alopecia Areata”. NIAMS. Archived from the original on 4 July 2017. Retrieved 10 July 2017.
  • Rajabi, F.; Drake, L.A.; Senna, M.M.; Rezaei, N. (2018). “Alopecia areata: A review of disease pathogenesis”. British Journal of Dermatology. 179 (5): 1033–1048.
  • Beigi, Pooya Khan Mohammad (2018). Alopecia Areata: A Clinician’s Guide. Springer. p. 14. ISBN 9783319721347.
  • Shapiro J (December 2013). “Current treatment of alopecia areata”. The Journal of Investigative Dermatology. Symposium Proceedings (Review). 16 (1): S42–4.