Η Νόσος Parkinson είναι μία προοδευτικά εξελισσόμενη, Εκφυλιστική Ασθένεια, κατά την οποία πλήττεται το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα (Εγκέφαλος). Σταδιακά, προκαλείται απώλεια της λειτουργικότητας ορισμένων νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου. Τα κύτταρα αυτά είναι υπεύθυνα κατά κύριο λόγο για τον προγραμματισμό και την αρμονία της κίνησης. Αυτό φέρει ως επίπτωση τη βαθμιαία ελάττωση της κινητικότητας του ατόμου.

Η έναρξη της συγκεκριμένης πάθησης σημειώνεται κατά μέσο όρο στην ηλικία των 55-60 ετών. Πρόκειται για τη δεύτερη συχνότερη νευροεκφυλιστική νόσο, μετά τη νόσο Alzheimer. Στα βασικότερα συμπτώματα της ασθένειας περιλαμβάνεται ο τρόμος ηρεμίας, η δυσκαμψία, η βραδυκινησία, η διαταραχή στην ισορροπία, στη βάδιση και στον ύπνο, οι πόνοι στους μυς και τις αρθρώσεις, οι αιμωδίες, η ορθοστατική υπόταση, η συχνοουρία, η δυσκοιλιότητα, η επιβράδυνση της σκέψης, η κατάθλιψη, η απώλεια μνήμης, οι λιποθυμίες και η άνοια.

 

Οι βασικοί αιτιοπαθογενετικοί μηχανισμοί της Νόσου Parkinson

Η ντοπαμίνη χρησιμοποιείται σαν νευροδιαβιβαστής από τα νευρικά κύτταρα του εγκεφάλου, με σκοπό τον έλεγχο της μυϊκής κίνησης. Όταν βαθμιαία καταστρέφονται τα νευρικά κύτταρα, εκ των οποίων δημιουργείται η ντοπαμίνη, τότε παρουσιάζεται η Νόσος Parkinson. Δίχως ντοπαμίνη, προκαλείται απώλεια της μυϊκής λειτουργίας. Η βλάβη αυτή επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Έλλειψη παρατηρείται και σε άλλους νευροδιαβιβαστές, συμπεριλαμβανομένης της νοραδρεναλίνης και της ακετυλοχολίνης.

Επιπλέον, η παρουσία σωματίων Lewy (συσσωματώσεις στο κυτταρόπλασμα των εναπομεινάντων νευρώνων) στην επιφάνεια των εγκεφαλικών ημισφαιρίων διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη νοητική έκπτωση των ασθενών με Parkinson. Συν τοις άλλοις, μεταλλάξεις ορισμένων γονιδίων (α- συνουκλεΐνη, LRRK2, Parkin, DJ-1, PINK-1) έχουν συσχετιστεί µε τη Νόσο Parkinson.

 

Οι δυσμενείς επιπτώσεις της Νόσου Parkinson στην ανθρώπινη ποιότητα ζωής

Οι πάσχοντες από Parkinson κυριεύονται από έναν διαρκή φόβο μην επιδεινωθεί η νόσος και προκληθεί παράλυση. Ο ασθενής έρχεται αντιμέτωπος με πολλές δυσκολίες στην καθημερινότητα του. Η λειτουργικότητα εκπίπτει και το άτομο αδυνατεί να αντεπεξέλθει στις καθημερινές του δραστηριότητες, καθώς η κινητικότητα φθίνει όλο και περισσότερο. Ο ασθενής εξαρτάται από τους γύρω του, με συνέπεια να υποβαθμίζεται σημαντικά όχι μόνο η δική του ποιότητα ζωής, αλλά και των συγγενών του.

 

Οι έως σήμερα Ιατρικές Πρακτικές για τη Νόσο Parkinson

Οι μέχρι τώρα Ιατρικές Πρακτικές βασίζονται στην αντιμετώπιση της νόσου σε επίπεδο συμπτωμάτων, μέσω της υποκατάστασης της ντοπαμίνης. Αυτό επιτυγχάνεται είτε μέσω της χορήγησης λεβο-ντόπας ή ουσιών που μιμούνται τη δράση της (αγωνιστές ντοπαμίνης) είτε εμποδίζοντας το μεταβολισμό της ντοπαμίνης από τα ένζυμα MAO και COMT. Πρόκειται για βαριές φαρμακευτικές αγωγές που δεν αναστρέφουν τον εξελισσόμενο νευροεκφυλισμό και με την πάροδο του χρόνου επιφέρουν παρενέργειες, οι οποίες φαίνεται να συνδέονται µε τον µη φυσιολογικό τρόπο χορήγησης της ντοπαμίνης.

Η εξάλειψη των πραγματικών αιτιών της Νόσου αποτελεί το εχέγγυο για την αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση της ασθένειας. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Νόσος Parkinson έχει υψηλά ποσοστά εσφαλμένων διαγνώσεων, λόγω του ότι εμφανίζει παρόμοια συμπτώματα με άλλες νευρολογικές ασθένειες. Συνεπώς, κρίνεται επιτακτική η ανάγκη ανίχνευσης των ακριβών μηχανισμών της πάθησης, μέσω της διεξαγωγής Εξειδικευμένων Εξετάσεων.

 

Η πιο Σύγχρονη Ιατρική Πρακτική για τη Νόσο Parkinson

Η Ιατρική Ακριβείας αποτελεί την πιο Σύγχρονη Ιατρική Προσέγγιση, παγκοσμίως, που αποβλέπει στον ενδελεχή εντοπισμό των ακριβών μηχανισμών της Ασθενείας Parkinson, σε κυτταρικό και σε γονιδιακό επίπεδο. Για να πραγματώσει τους στόχους, αυτούς βασίζεται σε ορισμένους πυλώνες.

 

Διενέργεια Εξετάσεων Υψηλής Ακριβείας

Εξετάσεις Μοριακού και Γονιδιακού επιπέδου λειτουργούν ως εφαλτήριο για την ακριβή πλέον πρόγνωση και διάγνωση Χρόνιων Νοσημάτων. Οι Μοριακές Εξετάσεις διερευνούν το μεταβολικό προφίλ του υπό εξέταση οργανισμού, εντοπίζουν ενδεχόμενες ορμονικές και μεταβολικές διαταραχές και προσδιορίζουν τα επίπεδα συγκεκριμένων βιταμινών, ιχνοστοιχείων και οργανικών οξέων.

Τα Γενετικά Πάνελ FullDNA είναι Γενετικά Τεστ, που σχεδιάζονται και ομαδοποιούνται ανά τύπο πάθησης ή συναφείς κατηγορίες παθήσεων. Στο πάνελ των Νευροεκφυλιστικών Ασθενειών, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται η Νόσος Parkinson, αναλύονται 1028 πολυμορφισμοί (SNPs), 507 γονίδια και 62 ασθένειες, οι οποίες αντιστοιχίζονται στις προαναφερθείσες κατηγορίες Νοσημάτων.

Έτσι, αφενός αξιολογείται το ενδεχόμενο εμφάνισης Νόσου Parkinson, μετέπειτα στη ζωή κάποιου ατόμου και αφετέρου αποκρυπτογραφούνται οι ακριβείς μηχανισμοί έκφρασης της Νόσου, όταν αυτή έχει ήδη εκφραστεί.

Οι πληροφορίες που κωδικοποιούνται στο DNA αποτελούν το πραγματικό εγχειρίδιο οδηγιών της υγείας του κάθε ατόμου για το παρόν και το μέλλον. Η Γενετική Εξέταση που αφορά συγκεκριμένη ομάδα γονιδίων διενεργείται μία φορά στη ζωή του ατόμου. Ο κάθε ασθενής μπορεί να επιλέξει διαφορετικά panel γονιδίων.

 

Εκπόνηση Αυστηρά Εξατομικευμένων Θεραπευτικών Πρωτοκόλλων

Με αυτές τις σύγχρονες μεθόδους, τα άτομα λαμβάνουν τις πιο εξατομικευμένες κατευθύνσεις και αποφάσεις για την υγεία τους και πληροφορούνται εκτενέστερα για τη διάγνωση και τους μηχανισμούς της πάθησης τους. Όλα αυτά αποτελούν το εφαλτήριο για την περαιτέρω εξατομίκευση του θεραπευτικού τους πλάνου.

Ακόμη κι αν ανευρεθούν γονίδια που προδιαθέτουν για την ανάπτυξη της Νόσου Parkinson, ορισμένοι παράγοντες του τρόπου ζωής συνηγορούν στην τροποποίηση της έκφρασης των γονιδίων και κατ΄ επέκταση στην καταστολή ή/και εξουδετέρωση των μηχανισμών που προκαλούν τη φλεγμονή και εκφύλιση. Παρ’ όλα αυτά, αν δεν μπορεί να καταστεί εφικτή η αποφυγή της εμφάνισης της νόσου, παρέχεται η δυνατότητα μερικής αναστροφής αυτής ή/και καθυστέρησης της εξέλιξης της.

Με βάση τις ακριβείς αναλύσεις, το πλήρες επιγενετικό ιστορικό, την πιθανή ύπαρξη υποκείμενων νοσημάτων, το φύλο, την ηλικία του ασθενούς, τις διατροφικές συνήθειες και λοιπούς παράγοντες, Εξειδικευμένο Διεπιστημονικό Προσωπικό είναι σε θέση να εκπονήσει Αυστηρά Εξατομικευμένα Θεραπευτικά Σχήματα, προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες ανάγκες του κάθε οργανισμού ξεχωριστά.

Αυτά βασίζονται στη φυσική ορμονική αποκατάσταση του οργανισμού, στη χορήγηση ενός εξατομικευμένου διατροφικού πλάνου (Διατροφή Ακριβείας) και στην εφαρμογή αντιοξειδωτικών, αντιφλεγμονωδών και προστατευτικών αγγειακών ή άλλων βιολογικών μηχανισμών και όχι στη χημική φαρμακευτική αντιμετώπιση.

Τα αποτελέσματα τέτοιων θεραπειών είναι εξαιρετικά, με σταδιακή αντιμετώπιση της εκάστοτε Νοσηρότητας. Οι ασθενείς που υπόκεινται σε αυτού του είδους τις θεραπευτικές αγωγές βλέπουν σταδιακά την καθημερινότητα τους να βελτιώνεται, παράλληλα και με τη συνολική φυσική κατάσταση της υγείας τους. Ο οργανισμός τους επαναρρυθμίζεται, ενισχύονται τα σωματικά και κατ’ επέκταση τα ψυχικά τους αποθέματα και ελαχιστοποιούνται οι όποιες πιθανότητες υποτροπής της νόσου.

Έτσι, μεγιστοποιείται το θεραπευτικό όφελος και ταυτοχρόνως περιορίζονται οι περιττές ταλαιπωρίες και δαπάνες θεραπείας. Οι ασθενείς με Parkinson μπορούν να διάγουν μία ποιοτική ζωή, απαλλαγμένοι από τα δυσάρεστα συμπτώματα της συγκεκριμένης Νόσου.

 

 

Διαβάστε επίσης

Η Βιταμίνη D παρεμβαίνει στην έκφραση των γονιδίων

Η Χρόνια δυσκοιλιότητα ως σύμπτωμα υποκείμενων νοσημάτων

 

References:

  • Kalia LV, Lang AE (August 2015). “Parkinson’s disease”. Lancet. 386 (9996): 896–912.
  • Stoker TB, Greenland JC, Barker RA (December 2018). The Differential Diagnosis of Parkinson’s Disease. Codon Publications. pp. 109–128.
  • Greenland J, Stoker TB (2018). Parkinson’s Disease: Pathogenesis and Clinical Aspects. Codon Publications. pp. 109–28. ISBN 978-0-9944381-6-4.
  • Oertel WH (13 March 2017). “Recent advances in treating Parkinson’s disease”. F1000Research (Review). 6: 260.
  • “Parkinson’s disease”. www.mayoclinic.org. Retrieved 28 March 2022.
  • Casey G (August 2013). “Parkinson’s disease: a long and difficult journey”. Nursing New Zealand. 19 (7): 20–24. PMID 24195263.
  • Poewe W, Seppi K, Tanner CM, et al. (23 March 2017). “Parkinson disease”. Nature Reviews Disease Primers. 3 (1): 17013.
  • Hitti FL, Yang AI, Gonzalez-Alegre P, Baltuch GH (September 2019). “Human gene therapy approaches for the treatment of Parkinson’s disease: An overview of current and completed clinical trials”. Parkinsonism Relat. Disord. 66: 16–24.