Κατά τη διάρκεια του ύπνου, επιβραδύνονται οι λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος. Αυτό συμβάλλει αποτελεσματικά στην ανάκτηση της ενεργειακής εφεδρείας του οργανισμού. Επαρκής ύπνος θεωρείται αυτός που διαρκεί τόσο όσο χρειάζεται, ούτως ώστε να καλυφθούν οι βιολογικές μας ανάγκες.

Η ανάγκη για ύπνο διαφοροποιείται σε κάθε άτομο, με βάση την ηλικία, το επίπεδο δραστηριότητας και διάφορες ακόμη πτυχές της κατάστασης της υγείας του καθενός. Με την πάροδο την ηλικίας, μειώνεται προοδευτικά η αναγκαιότητα του ανθρώπινου οργανισμού για ύπνο.

Τα νεογνά κοιμούνται κατά μέσο όρο 14 έως 17 ώρες. Οι έφηβοι χρειάζονται περίπου 8 έως 10 ώρες ύπνου και οι νέοι ενήλικες 7 έως 9 ώρες. Για τους ενήλικες ηλικίας από 26-64 ετών, θεωρούνται απαραίτητες περίπου 7 έως 8 ώρες ύπνου.

Ορισμένα άτομα αντιμετωπίζουν διαταραχές στον ύπνο τους. Αυτές μπορεί να παρουσιαστούν είτε με τη μορφή αϋπνίας είτε με τη μορφή υπνηλίας. Ενίοτε, παρατηρούνται δυσχέρειες στην επέλευση του ύπνου ή δυσκολία στη διατήρηση του ύπνου, ο οποίος συνήθως διακόπτεται.

Όταν όλα αυτά συμβαίνουν τουλάχιστον τρεις νύχτες την εβδομάδα και διαρκούν για περισσότερο από τρεις μήνες, τότε η συγκεκριμένη κατάσταση χαρακτηρίζεται ως Χρόνια Αϋπνία.

 

Αιτίες εμφάνισης Διαταραχών του Ύπνου

Οι διαταραχές ύπνου μπορεί να εκφράζονται ως σημάδι ορμονικής ανισορροπίας. Η βασικότερη αιτία είναι η ελλιπής παραγωγή μίας ορμόνης που ονομάζεται Μελατονίνη. Η Μελατονίνη παράγεται στην επίφυση του εγκεφάλου και είναι υπεύθυνη για τον προγραμματισμό των κύκλων του ύπνου. Γι’ αυτό άλλωστε αποκαλείται και «ορμόνη του ύπνου». Η έκκριση της μελατονίνης αυξάνεται στο σκοτάδι και ανέρχεται στα μέγιστα επίπεδα τα μεσάνυχτα, ενώ το μεσημέρι φθίνει.

Επιπλέον παράγοντες που μπορεί να ευθύνονται για τις διαταραχές ύπνου είναι το άγχος, η υπερκόπωση, η ελλιπής σε μικρο-και μακροθρεπτικά συστατικά διατροφή, η χρήση ορισμένων φαρμάκων, η αυξημένη κατανάλωση καφεΐνης και αλκοόλ, καθώς κι η αναστροφή των βιολογικών ρυθμών, όπως η εργασία κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Τα προβλήματα με τον ύπνο δεν αποκλείεται να αποτελούν μία ένδειξη μόνιμης απορρύθμισης του οργανισμού. Αυτό σημαίνει ότι ενδέχεται να υποβόσκει κάποιο χρόνιο υποκείμενο νόσημα που δεν έχει εντοπιστεί ή δεν έχει θεραπευτεί και ο διαταραγμένος ύπνος εκδηλώνεται ως σύμπτωμα αυτής της παθολογικής κατάστασης.

Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, οι πεπτικές διαταραχές, τα γαστρεντερικά, καρδιακά, νεφρικά και ηπατικά νοσήματα, οι αρθρίτιδες, οι ενδοκρινοπάθειες, οι εγκεφαλοπάθειες, ορισμένα καρκινώματα, το σύνδρομο των ανήσυχων ποδών, η συχνοουρία, τα κρυολογήματα και οι λοιμώξεις  του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος αποτελούν μερικά μόνο αίτια χρόνιας διαταραχής του ύπνου.
Επιπλέον, όσοι υποφέρουν από αλλεργίες, κατά τις οποίες εκκρίνεται ισταμίνη, έχουν διπλάσιες πιθανότητες Επιπλέον, όσοι υποφέρουν από αλλεργίες, κατά τις οποίες εκκρίνεται ισταμίνη, έχουν διπλάσιες πιθανότητες να παρουσιάσουν διαταραχές του ύπνου. Ειδικότερα, η αλλεργική ρινίτιδα συνδέεται άρρηκτα με την εμφάνιση προβλημάτων στον ύπνο.

 

Οι δυσμενείς επιπτώσεις των διαταραχών του ύπνου

Οι συνηθέστερες συνέπειες που μπορεί να προκληθούν ως επακόλουθο του διαταραγμένου ύπνου είναι η ατονία, η μειωμένη απόδοση στην εργασία, η γνωστική δυσλειτουργία, η αυξημένη ευαισθησία στον πόνο και η μεγαλύτερη επιρρέπεια σε ατυχήματα και λάθη.

Η μειωμένη διάρκεια ύπνου σχετίζεται με περιορισμένη λειτουργία του θυρεοειδούς, υψηλότερη συστηματική φλεγμονή, επίταση του οξειδωτικού στρες, καθώς και με πλήρη αποδιοργάνωση του ορμονικού συστήματος.

Εντείνεται ο κίνδυνος εκδήλωσης αγχωδών διαταραχών (π.χ. κατάθλιψη) και αυξάνεται η προδιάθεση για την εμφάνιση μίας πλειάδας προβλημάτων υγείας. Σε αυτά συγκαταλέγονται οι καρδιαγγειακές ασθένειες, το εγκεφαλικό επεισόδιο, ο καρκίνος, η αρθρίτιδα, η αυτοανοσία, οι πεπτικές διαταραχές και τα προβλήματα κινητικότητας του εντέρου.

Βάσει, μάλιστα, ορισμένων μελετών, αναφέρονται βλάβες στην ομοιόσταση της γλυκόζης σε όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες στον ύπνο. Σύμφωνα με μία μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Diabetes Care, παρατηρήθηκε έως και 27% αύξηση του κινδύνου ανάπτυξης μεταβολικών προβλημάτων για κάθε ώρα που μεταβάλλεται η ποιότητα ή/και η ποσότητα του ύπνου. Στις διαταραχές του ύπνου μπορεί επίσης να οφείλεται η αύξηση του επιπολασμού της Παχυσαρκίας και του Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2 (T2DM).

Η στέρηση ύπνου μπορεί να επιφέρει ανισορροπίες στα επίπεδα των ορμονών ελέγχου της όρεξης και του κορεσμού (γκρελίνη και λεπτίνη). Η κατάσταση αυτή συντελεί στη διέγερση της όρεξης και ακολούθως στην αυξημένη πρόσληψη τροφής, σε μία προσπάθεια του οργανισμού να διατηρήσει την παραγωγή ενέργειας. Μάλιστα, τα άτομα ρέπουν προς την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε λιπαρά και υδατάνθρακες. Είναι σαφής, επομένως, ο λόγος για τον οποίο η ανεπάρκεια ύπνου συνδέεται με αύξηση της ημερήσιας πρόσληψης θερμίδων κατά ≈ 20%.

 

Η πιο Σύγχρονη Θεραπευτική Προσέγγιση των Διαταραχών του Ύπνου

Η Ιατρική Ακριβείας αποτελεί την πιο Σύγχρονη Ιατρική Προσέγγιση παγκοσμίως. Μπορεί να ανιχνεύσει, σε κυτταρικό και σε γονιδιακό επίπεδο, τα πραγματικά αίτια που ευθύνονται για την εμφάνιση διαταραχών στον ύπνο, μέσω της διενέργειας Εξετάσεων Ακριβείας.

Με γνώμονα τα ακριβή διαγνωστικά ευρήματα, το πλήρες επιγενετικό ιστορικό, την ενδεχόμενη ύπαρξη υποκείμενων νοσημάτων, το φύλο, την ηλικία του ασθενούς και πολλούς άλλους παράγοντες, εκπονούνται Αυστηρά Εξατομικευμένα Θεραπευτικά Σχήματα. Αυτά στοχεύουν στην εξάλειψη των αιτιών των Διαταραχών Ύπνου.

Βασίζονται στην ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος, στη μείωση των φλεγμονών, στη διόρθωση τυχόν ελλείψεων θρεπτικών ουσιών και στην αποκατάσταση της ορμονικής ισορροπίας, με φυσικό τρόπο. Πολύ συχνά, προτείνεται η εξατομικευμένη χορήγηση Φυσικής «Βιομιμητικής» Μελατονίνης, υπό την εποπτεία γιατρού.

Με αυτές τις σύγχρονες μεθόδους, προάγεται η συνολική υγεία του ασθενούς, επαναρρυθμίζεται ο οργανισμός του και ενισχύεται η ποιότητα ζωής του. Επομένως, μπορεί να αποκατασταθεί η ομαλότητα του ύπνου, χωρίς το ανθρώπινο σώμα να επιβαρυνθεί με χημικές φαρμακευτικές ουσίες.

Ο ποιοτικός ύπνος είναι μία πτυχή της ζωής μας που έχει πρωτεύουσα σημασία για την υγεία μας. Κατά συνέπεια, οποιοδήποτε άτομο παρατηρήσει διαταραχές στον ύπνο του, οι οποίες διαρκούν για αρκετό χρονικό διάστημα και δεν υποχωρούν, χρειάζεται να ζητήσει άμεσα ιατρική καθοδήγηση, προκειμένου να βελτιώσει αυτό το πολύτιμο και απαραίτητο κομμάτι της ζωής του.

 

 

Διαβάστε επίσης

Νιώθετε συνέχεια κούραση;

Ποια είναι η βιολογική σας ηλικία;

 

References:

  1. “REM Sleep Behavior Disorder”. Mayo Clinic. Retrieved 27 July 2016.
  2. Mathias, J. L.; Alvaro, P. K. (2012-08-01). “Prevalence of sleep disturbances, disorders, and problems following traumatic brain injury: A meta-analysis”. Sleep Medicine. 13 (7): 898–905.
  3. Ramar, Kannan; Olson, Eric J. (2013-08-15). “Management of Common Sleep Disorders”. American Family Physician. 88 (4): 231–238. ISSN 0002-838X. PMID 23944726.
  4. Shan Z, Ma H, Xie M, Yan P, Guo Y, Bao W, et al. Sleep duration and risk of type 2 diabetes: a meta-analysis of prospective studies. Diabetes Care. 2015;38: 529–537. pmid:25715415
  5. Huang, T., Redline, S. Cross-sectional and prospective associations of actigraphy-assessed sleep regularity with metabolic abnormalities: The Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis. Diabetes Care, 2019 DOI: 2337/dc19-0596
  6. Xi B, He D, Zhang M, Xue J, Zhou D. Short sleep duration predicts risk of metabolic syndrome: a systematic review and meta-analysis. Sleep Med Rev. 2014;18: 293–297. pmid:23890470
  7. “APA “What are sleep disorders?”, Retrieved 2019-06-25″.
  8. “Meta-analysis: melatonin for the treatment of primary sleep disorders”. www.crd.york.ac.uk. Retrieved 2016-03-08.