Η Βιταμίνη D δημιουργήθηκε πριν από περισσότερα από 750 εκατομμύρια χρόνια, μέσω της φωτοσύνθεσης, σε πρώιμα είδη φυτοπλαγκτού, στους ωκεανούς. Όταν, πριν από 350 εκατομμύρια χρόνια, τα πρώτα σπονδυλωτά εγκατέλειψαν τους πλούσιους σε ασβέστιο ωκεανούς και μεταφέρθηκαν στην ξηρά, η Βιταμίνη D συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό στην εξέλιξη των ειδών.
Αυτό οφείλεται στο ότι ρυθμίζει τη δυνατότητα απορρόφησης ασβεστίου από τον οργανισμό και ακολούθως συμβάλλει στη διαμόρφωση ανθεκτικού και υγιούς σκελετού.
Πέραν της πρόσληψης της από τις διάφορες τροφές, η Βιταμίνη D μπορεί να παραχθεί φυσικά από τον οργανισμό μας, μέσω της επαφής του δέρματος με την ηλιακή ακτινοβολία.
Τα οφέλη και οι ιδιότητες της Βιταμίνης D
Η Βιταμίνη D έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως ένας από τους κυριότερους παράγοντες που προάγει την ανθρώπινη υγεία και μπορεί να επιτύχει τα παρακάτω:
- Βοηθάει στη σωστή ανάπτυξη των οστών και των δοντιών
- Διασφαλίζει την ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος
- Διευκολύνει την έκκριση της ινσουλίνης από το πάγκρεας και συντείνει στη διατήρηση του ιδανικού σωματικού βάρους
- Συμβάλλει στη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης
- Ενισχύει τη μυϊκή δύναμη και τη σωματική απόδοση
- Βελτιώνει την εγκεφαλική δραστηριότητα και τον ύπνο.
- Περιορίζει τον κίνδυνο εμφάνισης Αυτοάνοσων Νοσημάτων, Καρδιοπαθειών και γρίπης
- Μειώνει τις χρόνιες φλεγμονές και το stress
- Ευνοεί τους μηχανισμούς απέκκρισης των βαρέων μετάλλων από το σώμα
- Θωρακίζει τον ανθρώπινο οργανισμό από 25 διαφορετικές μορφές καρκίνου, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται ο καρκίνος του μαστού, του εντέρου, των ωοθηκών, του ενδομητρίου, του προστάτη και του πνεύμονα.
Οι σοβαρότερες επιπλοκές που μπορεί να προκληθούν, εξαιτίας των ελλιπών επιπέδων Βιταμίνης D είναι οι ακόλουθες:
Μειωμένα επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου στο αίμα | Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 1 και Τύπου 2 |
Ραχίτιδα, Οστεομαλακία, Οστεοπόρωση | Καρδιαγγειακές Ασθένειες |
Νευροεκφυλιστικές Παθήσεις, όπως Σκλήρυνση Κατά Πλάκας, Νόσος Parkinson, Nόσος Alzheimeir | Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών |
Αυτισμός | Ψυχιατρικές Ασθένειες |
Θυρεοειδοπάθειες | Αυτοάνοσες Νόσοι |
Επιληψία | Χρόνια Φλεγμονώδη Νοσήματα |
Ο Μεταβολισμός και η Βιοχημεία της Βιταμίνης D
Η Βιταμίνη D είναι μία οργανική λιποδιαλυτή ουσία. Κατατάσσεται στις βιταμίνες, αλλά πλέον και στις ορμόνες. Πρόκειται τεχνικά για μία προ-ορμόνη, που μπορεί να παραχθεί από τον οργανισμό μας σε μικρές ποσότητες. Η μετατροπή μίας προ-ορμόνης σε ορμόνης μπορεί να καταστεί εφικτή μέσα στο σώμα.
Η Βιταμίνη D υπάρχει με τη μορφή της χοληκαλσιφερόλης στα ζώα (Βιταμίνη D3) και εργοκαλσιφερόλης στα φυτά (Βιταμίνη D2). Η Βιταμίνη D3 αποτελεί την ανενεργή μορφή της Βιταμίνης D. Συντίθεται στην επιδερμίδα από το παράγωγο της χοληστερόλης 7-δευδροξυλοχοληστερόλη, μέσω μίας διαδικασίας κατά την οποία απαιτείται η υπεριώδης ακτινοβολία του κλάσματος Β του ήλιου (UBV).
Κατόπιν, μεταβολίζεται στο ήπαρ, με τελικό επακόλουθο το σχηματισμό της χαλκιδιόλης ή 25-υδροξυβιταμίνης D [25(OH)D3]. Έπειτα, πραγματοποιείται στους νεφρούς άλλη μία υδροξυλίωση (χημική διαδικασία μέσω της οποίας εισάγεται μια υδροξυλομάδα (-ΟΗ) σε μία οργανική ένωση). Κατ’ αυτόν τον τρόπο, παράγεται η καλσιτριόλη ή 1,25-διυδροξυβιταμίνη D [1,25(OH)D3], η οποία αποτελεί την ενεργή μορφή.
Η καλσιτριόλη είναι το τελικό προϊόν του μεταβολισμού. Πρόκειται για μία σεκοστεροειδή ορμόνη, η οποία αλληλεπιδρά με περισσότερα από 2.500 γονίδια στο ανθρώπινο σώμα.
Βιταμίνη D και Γονίδια
Βάσει μίας μελέτης που διενεργήθηκε το 2006, με τη συνεργασία των πανεπιστημίων του Harvard και του UCLA, διεξήχθη το συμπέρασμα ότι η Βιταμίνη D είναι απαραίτητη προϋπόθεση, προκειμένου να μπορέσουν τα κύτταρα να αποκτήσουν πρόσβαση στη βιβλιοθήκη του DNA. Η συγκεκριμένη μελέτη κατέδειξε ότι, παρά το γεγονός πως η πληροφορία για την καταπολέμηση του βακίλου της φυματίωσης είναι καταγεγραμμένη στο DNA των λευκών αιμοσφαιρίων, αυτά είναι αδύνατον να τη χρησιμοποιήσουν, δίχως την παρουσία της Βιταμίνης D.
Ο υποδοχέας της Βιταμίνης D εδράζεται στον πυρήνα των κυττάρων. Όταν ενώνεται με τον προσδέτη του, δηλαδή την καλσιτριόλη (ενεργή μορφή Βιταμίνης D), λειτουργεί ως μεταγραφικός παράγοντας. Η σύνδεση της ενεργούς μορφής της Βιταμίνης D στον υποδοχέα της διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία του μεταγραφικού μηχανισμού στα ευκαρυωτικά κύτταρα.
Επομένως, η Βιταμίνη D είναι μείζονος σημασίας για τη δράση περισσότερων από 2.500 γονιδίων. Κάποιες μελέτες, μάλιστα, κάνουν λόγο για έναν αριθμό γονιδίων που κυμαίνεται από 2.000 έως 30.000. Τα γονίδια αυτά είναι υπεύθυνα για τη σύνθεση πολλών πρωτεϊνών, οι οποίες παίζουν σημαντικό ρόλο στη ρύθμιση, στη διαφοροποίηση και στον πολλαπλασιασμό των κυττάρων.
Η Βιταμίνη D, λοιπόν, έχει τη δυνατότητα να αναστείλει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό και να επάγει την τελική διαφοροποίηση σε έναν αριθμό από φυσιολογικά και καρκινικά κύτταρα. Δρα απευθείας στο γονιδίωμα, επιδρώντας στη λειτουργία ενός μεγάλου ποσοστού γονιδίων και παρεμβαίνει, διά μέσου της σύνδεσης της με ενδοπυρηνικούς υποδοχείς, στην έκφραση γονιδίων στόχων, επενεργώντας στο ανοσοποιητικό μας σύστημα.
Οι υποδοχείς της Βιταμίνης D εντοπίζονται στο έντερο, στα οστά, στον εγκέφαλο, τον προστάτη, στο μαστό, στο κόλον, σε κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, στους καρδιακούς και αγγειακούς μυς.
Η σπουδαιότητα εφοδιασμού του ατόμου με τις ιδανικές ποσότητες Βιταμίνης D
Με Εξειδικευμένες Εξετάσεις Μοριακού και Γονιδιακού επιπέδου, μπορούν να εντοπιστούν οι ελλείψεις πολύτιμων θρεπτικών συστατικών, ορμονών και βιταμινών, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και η Βιταμίνη D. Σε περίπτωση που παρατηρηθεί ανεπάρκεια ή έλλειψη Βιταμίνης D, κρίνεται απαραίτητος ο εφοδιασμός του ατόμου με τις ιδανικές ποσότητες (60-100 ngr/dl), προτού εκδηλωθεί το οποιοδήποτε δυσάρεστο σύμπτωμα συνεπάγεται η έλλειψη της.
Οι ποσότητες που χορηγούνται στο κάθε άτομο εξατομικεύονται από τη Διεπιστημονική Ομάδα, με κριτήριο τα διαγνωστικά ευρήματα, το φύλο, την ηλικία, τις διατροφικές συνήθειες, τη συννοσηρότητα και πολλαπλούς ακόμη παράγοντες.
Διαβάστε επίσης
Ιατρική Ακριβείας και Full DNA Test
Η συσχέτιση της Βιταμίνης D με την κατάθλιψη
References:
- Bikle DD (March 2014). “Vitamin D metabolism, mechanism of action, and clinical applications”. Chemistry & Biology. 21 (3): 319–29. doi:10.1016/j.chembiol.2013.12.016. PMC 3968073. PMID 24529992.
- MacDonald J (July 18, 2019). “How Does the Body Make Vitamin D from Sunlight?”. JSTOR Daily. Retrieved July 22, 2019.
- Bishop E, Ismailova A, Dimeloe SK, Hewison M, White JH (August 2020). “Vitamin D and immune regulation: antibacterial, antiviral, anti-inflammatory”. JBMR Plus. 5. doi:10.1002/jbm4.10405. PMC 7461279. PMID 32904944.
- Hart PH (June 2012). “Vitamin D supplementation, moderate sun exposure, and control of immune diseases”. Discovery Medicine. 13 (73): 397–404. PMID 22742645.
- Tripkovic L (2013). “Vitamin D2 vs. vitamin D3: Are they one and the same?”. Nutrition Bulletin. 38 (2): 243–248. doi:10.1111/nbu.12029.
- “25(OH)D levels in ng/mL”. health harvard edu/. December 19, 2016.
- Bischoff-Ferrari HA (2014). “Optimal serum 25-hydroxyvitamin D levels for multiple health outcomes”. Sunlight, Vitamin D and Skin Cancer. Advances in Experimental Medicine and Biology (Review). Vol. 810. pp. 500–25. doi:10.1007/978-0-387-77574-6_5. ISBN 978-0-387-77573-9. PMID 25207384.
- Deluca HF (January 2014). “History of the discovery of vitamin D and its active metabolites”. BoneKEy Reports. 3: 479. doi:10.1038/bonekey.2013.213. PMC 3899558. PMID 24466410.
Αφήστε μια απάντηση