Η Εμμηνόπαυση αποτελεί τη χρονική φάση στη ζωή της γυναίκας, κατά την οποία σηματοδοτείται η πλήρης διακοπή της εμμήνου ρύσεως. Εφεξής, αρχίζουν σταδιακά να προκαλούνται στον γυναικείο οργανισμό διάφορες ανισορροπίες και δυσλειτουργίες, κάτι που οφείλεται στην ορμονική ανεπάρκεια.

Γι’ αυτό το λόγο, το 80-85% των γυναικών που διανύουν τη χρονική περίοδο της Εμμηνόπαυσης μπορεί να εκδηλώσει μία πλειάδα συμπτωμάτων. Ένα εξ αυτών αποτελεί η μείωση της σεξουαλικής διάθεσης.

Ο ρόλος των Ορμονικών Ανισορροπιών στην πτώση της Libido

Η μείωση των επιπέδων των οιστρογόνων, κατά την Εμμηνόπαυση, συνεπάγεται την πρόκληση κολπικής ξηρότητας, ατροφίας του κόλπου και δυσπαρευνίας (πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή) καθώς τα οιστρογόνα είναι εκείνα που προάγουν την εύρυθμη λειτουργία της ουροδόχου κύστεως, της ουρήθρας και των γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως οι καταστάσεις αυτές φθίνουν σημαντικά την όρεξη των γυναικών για σεξουαλική επαφή.

Η τεστοστερόνη αποτελεί μία στεροειδή ορμόνη που παράγεται σε μικρό ποσοστό και στις γυναίκες και είναι υπεύθυνη για τη μυοσκελετική υγεία, τη ρύθμιση του λιπώδους ιστού, καθώς και για την ερωτική επιθυμία. Εύλογα, προκύπτει ότι κατά την Εμμηνόπαυση, η μείωση των επιπέδων της Τεστοστερόνης συνεπάγεται την πτώση της Libido.

Ορισμένοι πιστεύουν εσφαλμένα ότι η πτώση της Libido, κατά τη χρονική φάση της Εμμηνόπαυσης, είναι νομοτελειακά αναμενόμενη και αναπόφευκτη. Πράγματι, με την πάροδο της ηλικίας, πρόκειται για ένα αρκετά συχνό φαινόμενο. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότιη μείωση της Libido αποτελεί μία φυσιολογική διαδικασία που είναι βέβαιο ότι θα συμβεί πάντοτε.

Η συνολική κατάσταση της υγείας της κάθε γυναίκας και ο τρόπος ζωής που διάγει διαδραματίζουν μείζονα ρόλο στη σεξουαλική όρεξη. Πέραν αυτών, η επαναφορά των ορμονών των γυναικών στις καλύτερες δυνατές (βέλτιστες) τιμές, η απουσία κάποιας νόσου και η ψυχολογική ευρωστία αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις, που μπορούν να διασφαλίσουν τη διατήρηση της επιθυμίας των γυναικών για ερωτική συνεύρεση, ανεξαρτήτως ηλικίας.

Η σπουδαιότητα του εντοπισμού των αιτιών

Ως επιστήμονες είμαστεπλέον σε θέση να κατανοήσουμε ενδελεχώς την πολυπλοκότητα όλων των συστημάτων του οργανισμού μας.Έτσι, έχουμε την ευχέρεια διερεύνησης και μετέπειτα εξάλειψης των πραγματικών αιτιών της μειωμένης Libido. Όλα αυτά αποτελούν τα εχέγγυα για τη στοιχειοθέτηση μίας αυστηρά στοχευμένης θεραπευτικής αγωγής, η οποία θα δράσει στην ουσία του προβλήματος.

Οι ανισορροπίες του ορμονικού συστήματος αποτελούν τον κυριότερο αιτιολογικό παράγοντα που μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για την ελάττωση της σεξουαλικής επιθυμίας.

Επιπλέον αιτίες στις οποίες μπορεί να οφείλεται η μείωση της Libido είναι οι ακόλουθες:

  • Κάποιες Υποκείμενες Νόσοι, όπως τα Νοσήματα του Θυρεοειδούς Αδένα και έτερες ορμονικές δυσλειτουργίες, μπορούν να επιδράσουν δυσμενώς στην επιθυμία για σεξ.
  • Το έντονο άγχος έχει αρνητικό αντίκτυπο στα επίπεδα της κορτιζόλης. Αυτό που προκύπτει ως τελικό επακόλουθο έγκειται στην κόπωση των επινεφριδίων (αδένες του stress), διότι αυτά υπερλειτουργούν, σε μία ύστατη προσπάθεια να αντιρροπήσουν το stress που βιώνει ο οργανισμός. Ο οργανισμός μπαίνει σε κατάσταση επιβίωσης και η σεξουαλική διάθεση του ατόμου μπαίνει στον ‘’πάγο’’.
  • Η ποιότητα της σχέσης της γυναίκαςμε τον ερωτικό της σύντροφο είναι καίριας σημασίας. Μία σχέση που δεν βασίζεται σε γερά θεμέλιαδεν βοηθάει στη διέγερση της σεξουαλικής διάθεσης.
  • Μία διατροφή ελλιπής σε μικρο-και μακροθρεπτικά συστατικά, καθώς κι η μειωμένη σωματική δραστηριότητα μπορεί να συνηγορήσουν στην πτώση της Libido.

 

Η Σύγχρονη Ιατρική Αντιμετώπιση της Χαμηλής Libido

Τα επίπεδα των ορμονώναρχίζουν προοδευτικά να φθίνουν μετά την ηλικία των 25 ετών. Εντούτοις, η Σύγχρονη Ιατρική Αντιμετώπιση μπορεί να συνδράμει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση κάθε είδους ορμονικών ανεπαρκειών και κυτταρικών ανισορροπιών, σε οποιαδήποτε χρονική φάση της ζωής των γυναικών, ακόμα και κατά την Εμμηνόπαυση. Με αποτελεσματικό και προπαντός με φυσικό τρόπο.

Η Σύγχρονη Ιατρική Πραγματικότητα αποτελεί το κλινικό εκείνο πλαίσιο που αποβλέπει στη λεπτομερή ανίχνευση των πραγματικών αιτιών της μειωμένης σεξουαλικής επιθυμίας.

Διενέργεια Εξειδικευμένων Διαγνωστικών Εξετάσεων

Για να το επιτύχει αυτό, βασίζεται στη διενέργεια Εξειδικευμένων διαγνωστικών εξετάσεων, οι οποίες μπορούν να εντοπίσουν σε μοριακό, γονιδιακό, κυτταρικό, ορμονικό και οργανικό επίπεδο τις οποιεσδήποτε ανισορροπίες ευθύνονται για την πτώση της Libido των γυναικών στην Εμμηνόπαυση.

 

Διαμόρφωση Εξατομικευμένων Θεραπευτικών Σχημάτων

Με γνώμονα τα διαγνωστικά ευρήματα, εκπονούνται εξατομικευμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα. Μέσω αυτών, διορθώνονται οι νευροδιαβιβαστές, επιτυγχάνεται η αποκατάσταση της κυτταρικής ισορροπίας και η επαναφορά των επιπέδων των ορμονών στα καλύτερα δυνατά όρια.

Πρόκειται για θεραπευτικές αγωγές, οι οποίες μπορεί να περιλαμβάνουν πρωτόκολλα μικροθρεπτικών συστατικών (αντιοξειδωτικά, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία, κ.ά.), τη σύσταση ενός εξατομικευμένου διατροφολογικού προγράμματος (Διατροφή Ακριβείας) και Ορμονική Αποκατάσταση με Φυσικές «Βιομιμητικές» Ορμόνες.

Μάλιστα, η Ορμονική Αποκατάσταση με φυσικό τρόπο μπορεί να συντείνει αποτελεσματικά στην εκμηδένιση του κινδύνου εκδήλωσης όλων των δυσάρεστων συμπτωμάτων που συνεπάγεται η μετάβαση στην περίοδο της Εμμηνόπαυσης.

Με αυτές τις σύγχρονες ιατρικές προσεγγίσεις, η όρεξη των γυναικών για σεξουαλική επαφή μπορεί να διατηρηθεί ακόμα και στην Εμμηνόπαυση. Δίχως παρενέργειες και επιβάρυνση του γυναικείου σώματος με χημικές ουσίες.

 

Dr. Κυριάκος Τίγκας, M.D.

Χειρουργός Γυναικολόγος – Μαιευτήρας
Εξειδίκευση σε: Λειτουργική Ιατρική,
Ορμονική Υποκατάσταση γυναικών με Βιομιμητικές Ορμόνες,
Χειρουργική Ογκολογία, Χειρουργική Μαστού

 

Διαβάστε επίσης

Ψωρίαση: Η βαθύτερη κατανόηση της νόσου
Ιατρική Ακριβείας
Δε φταίτε εσείς που δε χάνετε κιλά

 

 

References:

  1. Mayo Clinic. “Low sex drive in women”. Mayo Foundation for Medical Education and Research (MFMER). Retrieved 14 January 2020.
  2. Finley, Nicola (2017). “Lifestyle Choices Can Augment Female Sexual Well-Being”. American Journal of Lifestyle Medicine. 12 (1): 38–41. doi:10.1177/1559827617740823. PMC 6125014. PMID 30283244.
  3. Bala, Areeg; Nguyen, Hoang Minh Tue; Hellstrom, Wayne J. G. (2018-01-01). “Post-SSRI Sexual Dysfunction: A Literature Review”. Sexual Medicine Reviews. 6 (1): 29–34. doi:10.1016/j.sxmr.2017.07.002. ISSN 2050-0521. PMID 28778697.
  4. Lehmiller, Justin J (2018). The Psychology of Human Sexuality. Wiley Blackwell. pp. 621–626. ISBN 9781119164692.
  5. “What are the treatments for other symptoms of menopause?”. Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human Development. 28 June 2013. Archived from the original on 20 March 2015. Retrieved 8 March 2015.
  6. “What Is Menopause?”. National Institute on Aging. Retrieved 6 October 2018.
  7. “Gynaecologic Problems: Menopausal Problems”. Health on the Net Foundation. Retrieved 22 February 2012.
  8. Potter B, Schrager S, Dalby J, Torell E, Hampton A (December 2018). “Menopause”. Primary Care. Women’s Health. 45 (4): 625–641. doi:10.1016/j.pop.2018.08.001. PMID 30401346. S2CID 239485855.