Είναι γνωστό σε όλους ότι το προσδόκιμο ζωής έχει επιμηκυνθεί. Οι περισσότεροι από εμάς ζούμε κατά μέσο όρο μέχρι τα 80 έως και 90 έτη, εκ των οποίων τα μισά ταλαιπωρούμαστε από διάφορες αρρώστιες.

Χρόνιες ασθένειες, όπως η Υπερχοληστερολαιμία, ο Σακχαρώδης Διαβήτης, η Αρτηριακή Υπέρταση, οι Καρδιαγγειακές παθήσεις, τα Αυτοάνοσα Νοσήματα και διάφορες άλλες Εκφυλιστικές νόσοι, ταλαιπωρούν μεγάλο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού.

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το 88% του παγκόσμιου πληθυσμού πάσχει από Χρόνια Νοσήματα. Τα άτομα που πάσχουν από αυτού του είδους τις παθήσεις επιδίδονται εφ’ όρου ζωής στη λήψη φαρμάκων, δίχως ωστόσο να επιτυγχάνονται τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Εκ του αποτελέσματος, είναι εμφανές ότι τα νοσήματα αυτά δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με τις συνήθεις ιατρικές προσεγγίσεις.

 

Η αποτυχία των Κλασικών Θεραπευτικών προσεγγίσεων στην Πρόληψη και Θεραπευτική Αντιμετώπιση Χρόνιων Νοσημάτων

Η Κλασική Ιατρική προσέγγιση εστιάζει στο να αντιμετωπίσει αυτού του είδους τα νοσήματα σε επίπεδο συμπτωμάτων, βασιζόμενη στη διάγνωση μίας πάθησης και στην πεποίθηση ότι η θεραπεία της εκάστοτε νόσου μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω της χορήγησης ενός αντίστοιχου φαρμάκου.

Το καθιερωμένο μοντέλο ιατρικής μέριμνας θεωρείται αποτελεσματικό για τη διαχείριση των επειγόντων περιστατικών, καταστάσεις που αποτελούν άμεσο κίνδυνο και απειλή για την ανθρώπινη ζωή.

Εντούτοις, όσον αφορά στην πρόληψη, τα προληπτικά check-up, τα διαγνωστικά test και οι συνήθεις αιματολογικές και βιοχημικές εξετάσεις, που διενεργούνται πλέον μαζικά τα τελευταία 50 έτη, αποτελούν την κλασσική αλλά ήδη ετεροχρονισμένη Ιατρική προσέγγιση στον τομέα της Πρόληψης.

Μέχρι τώρα, δεν είχαν διαμορφωθεί οι κατάλληλες μέθοδοι και δεν υπήρχε τρόπος να επιτευχθεί η διαχείριση μίας νόσου στα αρχόμενα στάδια, παρά μόνο η διαχείριση μίας ασθένειας, εφόσον η νοσηρότητα είχε ήδη εκδηλωθεί.

Η Κλασική Ιατρική προσέγγιση συνεπώς αφενός αδυνατεί να προσφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα όσον αφορά στην πρόληψη του εκάστοτε νοσήματος και αφετέρου έχει αποτύχει διεθνώς στην αντιμετώπιση των Χρόνιων παθήσεων, καθώς δεν επιτυγχάνει την εξάλειψη των πραγματικών αιτιών που προκαλούν τη βιοχημική εκτροπή και επιφέρουν την έκφραση της νόσου.

 

Οι ραγδαίοι ρυθμοί εξέλιξης της Ιατρικής Επιστήμης στον Τομέα της Πρόληψης και Διαχείρισης των Νοσημάτων

Τα τελευταία 20 έτη, η Ιατρική Επιστήμη έχει εξελιχθεί με γοργούς ρυθμούς στον Τομέα της Πρόληψης, καθώς έχουν ανευρεθεί τρόποι και μέθοδοι που συντείνουν στον εντοπισμό της νόσου που επίκειται να εκδηλωθεί ή στην ανίχνευση μίας πάθησης που εξελίσσεται.

Πλέον, παρέχεται η δυνατότητα πρόσληψης πληροφοριών από πολλαπλές πηγές μέσα στο ανθρώπινο σώμα. Λόγου χάρη, οι μετρήσεις μικρών μορίων με κλινικά σημαντική πληροφορία, καθώς και η άντληση πληροφοριών που σχετίζονται με τις συνήθειες του τρόπου ζωής και του τρόπου με τον οποίο αυτές επιδρούν στο γονιδίωμα μας, είναι παράμετροι που συνδράμουν στη συλλογή δεδομένων, τα οποία βοηθούν στη διαμόρφωση μίας πλήρους εικόνας για την κλινική κατάσταση της υγείας του ατόμου.

Προπάντων, η κυριότερη καινοτομία της Ιατρικής Επιστήμης συνίσταται στην αξιολόγηση των δεδομένων που παρέχονται μέσα από τη μέτρηση της έκφρασης των γονιδίων μας. Με αυτές τις μεθόδους, μπορεί να προσδιοριστεί επακριβώς αφενός η πιθανότητα εμφάνισης μίας νόσου πριν από την κλινική της εκδήλωση και αφετέρου ο ακριβής μηχανισμός της ασθένειας, όταν έχει ήδη εκφραστεί.

Αυτή η δυνατότητα ανίχνευσης του ανθρώπινου γονιδιώματος έχει οδηγήσει στη μετάβαση της Ιατρικής σε μία νέα εποχή, στην Ιατρική Ακριβείας. Ο κάθε ασθενής, πλέον, μπορεί να αποκτήσει πλήρη πρόσβαση στις πληροφορίες που απαρτίζουν τον ατομικό βιολογικό του προγραμματισμό.

Μετέπειτα, βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων, παρέχεται η δυνατότητα εκπόνησης εξατομικευμένων ιατρικών πρωτοκόλλων και εφαρμογής στοχευμένων παρεμβάσεων στον τρόπο ζωής, στις καθημερινές συνήθειες και στη διατροφή, με απώτερο σκοπό την πρόληψη της εμφάνισης ενός νοσήματος ή την αποτελεσματικότερη διαχείριση αυτού, σε περίπτωση που έχει ήδη εκδηλωθεί.

 

Η συμβολή της «Ιατρικής Ακριβείας» στην εξατομικευμένη θεραπευτική αντιμετώπιση Χρόνιων, Μεταβολικών και Αυτοάνοσων Νοσημάτων

Όσον αφορά στους ήδη πάσχοντες από Χρόνια, Μεταβολικά ή/και Αυτοάνοσα Νοσήματα, παρέχεται η δυνατότητα ανίχνευσης του ακριβούς μηχανισμού και της παθοφυσιολογίας της εκάστοτε νόσου.

 

Ακριβείς Διαγνωστικές Εξετάσεις

Με Εξειδικευμένες και ακριβείς Εξετάσεις Μοριακού και Γενετικού επιπέδου, καθώς και μέσω της ικανότητας μετάφρασης του γονιδιώματος, έχουμε πλέον τη δυνατότητα να εντοπίζουμε τα αίτια εκτροπής της όποιας βιοχημικής ισορροπίας σε κυτταρικό και γονιδιακό επίπεδο.

Πλήρη Ιατρικά Ιστορικά «Head to Toe» συνηγορούν στη συλλογή οποιασδήποτε πληροφορίας σχετικά με τους ασθενείς. Λόγου χάρη, διερευνάται το πώς έχει επιδράσει το εξωτερικό περιβάλλουν ή οι συνήθειες του ασθενούς στην υγεία του. Αυτή η ακριβής διαγνωστική προσέγγιση συνεπικουρεί στην αποκωδικοποίηση των πραγματικών αιτιών οποιασδήποτε νόσου ή συμπτώματος.

 

Στοιχειοθέτηση εξατομικευμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων

Ακολούθως, μπορούν να εκπονηθούν εξατομικευμένα πρωτόκολλα θεραπείας, τα οποία υπολογίζονται βάσει κλινικών αλγορίθμων, με γνώμονα τις αναλύσεις και τους δείκτες των εξετάσεων και στοχεύουν στην εξάλειψη των πραγματικών αιτιών που προκάλεσαν την εκάστοτε νόσο.

Πρόκειται για εξατομικευμένες Ιατρικές Αγωγές και Πρωτόκολλα, τα οποία διορθώνουν τις ελλείψεις σε βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία, αμινοξέα και εκατοντάδες λοιπά πολύτιμα συστατικά και αποκαθιστούν την κυτταρική και ορμονική ισορροπία του οργανισμού.

Με τη συγκεκριμένη Ιατρική προσέγγιση, στην ουσία αποκαθίσταται η υγεία σε κυτταρικό επίπεδο και επανέρχεται στον ανθρώπινο οργανισμό η ικανότητα επιτέλεσης υψηλής ποιότητας οργανικών καύσεων. Η ποιότητα ζωής των ασθενών που υπόκεινται σε αυτού του είδους τις θεραπευτικές αγωγές βελτιώνεται, ο οργανισμός τους επαναρρυθμίζεται, ενισχύονται τα ψυχικά και σωματικά τους αποθέματα και μάλιστα μετά το πέρας της θεραπείας, ελαχιστοποιούνται οι όποιες πιθανότητες υποτροπής της νόσου.

Η επιτυχία των συγκεκριμένων θεραπευτικών πρωτοκόλλων της Ιατρικής Ακριβείας έγκειται στον εξατομικευμένο χαρακτήρα τους, καθώς αυτά διαμορφώνονται με γνώμονα πολλαπλούς παράγοντες, όπως είναι η νόσος, τα αίτια που οδήγησαν στην εμφάνιση της, η ηλικία του ασθενούς και η συνολική κατάσταση της υγείας του. Έτσι, επιτυγχάνεται η μεγαλύτερη δυνατή ωφέλεια για τον πάσχοντα, δίχως περιττές ταλαιπωρίες και οικονομικές δαπάνες.

Χάρη σε αυτό το μεγάλο άλμα και επίτευγμα της Ιατρικής Επιστήμης, διατίθενται, πλέον, στη φαρέτρα των Ιατρών οι απαραίτητες γνώσεις για τις μεθόδους αποτελεσματικότερης πρόληψης και αυστηρά στοχευμένης και εξατομικευμένης θεραπείας οποιουδήποτε νοσήματος.

 

 

Διαβάστε επίσης


Η συσχέτιση της Βιταμίνης D με την Κατάθλιψη

Κοιμηθείτε καλά, Ενισχύστε την Υγεία σας

Άγχος & Αυτοάνοσα Νοσήματα

 

 

References:

  1. National Research Council (US) Committee on A Framework for Developing a New Taxonomy of Disease (16 December 2011). Toward Precision Medicine: Building a Knowledge Network for Biomedical Research and a New Taxonomy of Disease. doi:10.17226/13284. hdl:2027.42/146502. ISBN 978-0-309-22222-8. PMID 22536618.[page needed]
  2. Lu YF, Goldstein DB, Angrist M, Cavalleri G (July 2014). “Personalized medicine and human genetic diversity”. Cold Spring Harbor Perspectives in Medicine (Essay). 4 (9): a008581. doi:10.1101/cshperspect.a008581. PMC 4143101. PMID 25059740.
  3. Timmerman, Luke (4 February 2013). “What’s in a Name? A Lot, When It Comes to ‘Precision Medicine'”. Xconomy. Boston.
  4. Ogino S, Lochhead P, Chan AT, Nishihara R, Cho E, Wolpin BM, et al. (April 2013). “Molecular pathological epidemiology of epigenetics: emerging integrative science to analyze environment, host, and disease”. Modern Pathology. 26 (4): 465–84. doi:10.1038/modpathol.2012.214. PMC 3637979. PMID 23307060.
  5. Ogino, Shuji; Fuchs, Charles S; Giovannucci, Edward (July 2012). “How many molecular subtypes? Implications of the unique tumor principle in personalized medicine”. Expert Review of Molecular Diagnostics. 12 (6): 621–628. doi:10.1586/erm.12.46. PMC 3492839. PMID 22845482.
  6. Ashley EA (June 2015). “The precision medicine initiative: a new national effort”. 313 (21): 2119–20. doi:10.1001/jama.2015.3595. PMID 25928209.
  7. Ashley EA (August 2016). “Towards precision medicine”. Nature Reviews. Genetics. 17 (9): 507–22. doi:10.1038/nrg.2016.86. PMID 27528417. S2CID 2609065.
  8. Ray A. “Artificial Intelligence and Blockchain for Precision Medicine”. Inner Light Publishers. Retrieved 21 May 2018.