Ο θυρεοειδής αδένας αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους αδένες του οργανισμού μας. Πρόκειται για τον μεγαλύτερο ενδοκρινή αδένα του σώματος μας, ο οποίος εντοπίζεται στο πρόσθιο μέρος του λαιμού, πάνω από την τραχεία, με το χαρακτηριστικό σχήμα της πεταλούδας.

Από το θυρεοειδή παράγονται οι ορμόνες Τ3, Τ4, η καλσιτονίνη, οι οποίες με τη σειρά τους καθορίζουν μία σωρεία λειτουργιών του οργανισμού μας. Η ποσότητα των ορμονών που συντίθενται και εκκρίνονται από το θυρεοειδή αδένα ρυθμίζεται από μία άλλη ορμόνη, τη θυρεοτρόπο ορμόνη (TSH), η οποία παράγεται από την υπόφυση.

Τυχόν διαταραχές στη λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα μπορεί να μεταβάλλουν την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών και να οδηγήσουν στην εμφάνιση παθήσεων του θυρεοειδούς.

Οι παθήσεις του θυρεοειδούς αδένα

Οι θυρεοειδοπάθειες διακρίνονται σε ανατομικές και λειτουργικές. Τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνονται ποικίλλουν από άτομο σε άτομο και τείνουν να αναπτύσσονται σταδιακά, με συνέπεια να διχάζουν, πολλές φορές, ασθενείς και γιατρούς. Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι οι μεταβολές του σωματικού βάρους, η ταχυκαρδία, η βραδυκαρδία, η κόπωση, η ευερεθιστότητα, οι εξάψεις και πολλά ακόμη.

Ανατομικές θυρεοειδοπάθειες

Στις  ανατομικές συγκαταλέγεται η διόγκωση του αδένα, η βρογχοκήλη, οι όζοι, καθώς και τα νεοπλάσματα του θυρεοειδούς (καλοήθη και κακοήθη), ενώ οι λειτουργικές σχετίζονται με τον τρόπο λειτουργίας του θυρεοειδούς αδένα. Λόγου χάρη, όταν παράγονται από το σώμα περισσότερες ορμόνες του θυρεοειδούς από το φυσιολογικό, το άτομο εμφανίζει υπερθυρεοειδισμό, ενώ υποθυρεοειδισμός παρουσιάζεται σε περιπτώσεις όπου το σώμα δεν εκκρίνει αρκετές ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών.

Λειτουργικές θυρεοειδοπάθειες

Στις λειτουργικές θυρεοειδοπάθειες συμπεριλαμβάνεται και ο αυτοάνοσος υποθυρεοειδισμός, κατά τον οποίο ο ίδιος ο οργανισμός, εσφαλμένα επιτίθεται εναντίον των κυττάρων του θυρεοειδούς, καταστρέφοντάς τα. Ο Υποκλινικός υποθυρεοειδισμός αποτελεί μία επιπλέον διαταραχή του θυρεοειδούς, κατά την οποία η TSH ανευρίσκεται σε οριακά υψηλά επίπεδα, ενώ οι ορμόνες του θυρεοειδούς (Τ3, Τ4) κυμαίνονται ακόμα σε φυσιολογικά επίπεδα. Δηλαδή, πρόκειται για μία κατάσταση περιορισμένης λειτουργίας του θυρεοειδούς, χωρίς να υφίσταται πραγματικά ασθένεια του θυρεοειδούς.

Η συσχέτιση του εντέρου με τις θυρεοειδοπάθειες

Βάσει αρκετών μελετών, η καλή υγεία του εντέρου έχει συνδράμει στη βελτίωση των εργαστηριακών εξετάσεων του θυρεοειδούς, οι οποίες μέχρι πρότινος έδειχναν να είναι παθολογικές. Η συσχέτιση αυτή μπορεί να τεκμηριωθεί επαρκώς, αν σκεφτούμε στο έντερο απορροφώνται τα θρεπτικά συστατικά των τροφών και του νερού, ενώ ταυτόχρονα χτίζεται και η άμυνα του οργανισμού, διότι το 80% του ανοσοποιητικού μας συστήματος εδράζεται στο έντερο. Επιπλέον, το όργανο αυτό είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση όλων των τροφίμων στα επιμέρους στοιχεία τους, για το διαχωρισμό των βιταμινών και των ανόργανων αλάτων, καθώς και για τη μεταφορά από και προς την κυκλοφορία του αίματος, ούτως ώστε να παραμένουμε υγιείς.

Στο έντερο, εντοπίζονται περισσότεροι νευροδιαβιβαστές από ό,τι στο μυαλό μας και υπάρχει ένα ολόκληρο νευρικό σύστημα, το οποίο συνδέεται ενσύρματα με το μυαλό και τα μηνύματα μεταφέρονται εμπρός και πίσω. Όταν η μεταφορά των μηνυμάτων αυτών αλλάξει, τότε η υγεία μας διαταράσσεται ποικιλοτρόπως. Δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός που έχει αποδοθεί στο έντερο ως «δεύτερος εγκέφαλος».

Συνεπώς, η εύρυθμη λειτουργία του αποτελεί επιτακτική και αναγκαία προϋπόθεση για την καλή υγεία του οργανισμού μας και θα μπορούσε να συνδράμει αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση πολλών  ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων και των θυρεοειδοπαθειών.

Ο ευεργετικός ρόλος των προβιοτικών στις Θυρεοειδοπάθειες

Η ελλιπής σε θρεπτικά συστατικά διατροφή οδηγεί στην αλλοίωση της ποιότητας της εντερικής χλωρίδας (βακτήρια που ζουν στο έντερο). Ένας τρόπος που θα μπορούσε να προστατεύσει την υγεία της χλωρίδας του εντέρου βασίζεται κυρίως στην πρόσληψη των λεγόμενων προβιοτικών.

Πρόκειται για ζωντανούς μικροοργανισμούς που καταπολεμούν  τους παθογόνους μικροοργανισμούς στη γαστρεντερική οδό, οι οποίοι ευθύνονται για την πρόκληση ανισορροπιών στη φυσιολογική χλωρίδα και για τη δημιουργία διαφόρων φανερών ή σιωπηλών φλεγμονών στο σώμα, και αποτρέπουν την ανάπτυξη των “κακών” βακτηρίων, παράγοντας αντιμικροβιακές ουσίες.

Χάρη στα προβιοτικά, λοιπόν, η χλωρίδα του εντέρου παραμένει υγιής, κάτι που βοηθάει στη μείωση της παραγωγής αντισωμάτων και στον περιορισμό της υπερδιέγερσης του ανοσοποιητικού. Τα προβιοτικά ενισχύουν το ανοσοποιητικό σύστημα και επιτυγχάνουν τη φυσιολογική ανοσο-ανοχή. Έχει αποδειχθεί, μάλιστα, ότι παίζουν σημαντικό ρόλο στην πρόληψη και αντιμετώπιση διαφόρων παθήσεων, συμπεριλαμβανομένων και των θυρεοειδοπαθειών.

Οι βιταμίνες και τα θρεπτικά στοιχεία, όπως είναι τα προβιοτικά, έχουν μεγάλη σπουδαιότητα για την ομαλή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα και είναι απαραίτητα για την παραγωγή των θυρεοειδικών ορμονών. Τα ελλιπή επίπεδα αυτών στον ανθρώπινο οργανισμό έχουν συσχετισθεί με την ενίσχυση της πιθανότητας εμφάνισης Θυρεοειδίτιδας Hashimoto. Μάλιστα, τα προβιοτικά διευκολύνουν την απορρόφηση όλων των θρεπτικών συστατικών που προάγουν τη σωστή λειτουργία του θυρεοειδούς αδένα και εν γένει του οργανισμού.

Οι πηγές των προβιοτικών

Τα πιο κοινά προβιοτικά στελέχη που περιλαμβάνονται στα τρόφιμα είναι του γένους Lactobacilli και Bifidobacteria, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι τα στελέχη αυτά είναι πιο «ανθεκτικά». Έτσι, πετυχαίνουν να περάσουν από το περιβάλλον του στομάχου και καταφέρνουν να επιβιώσουν.

Τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν την καλύτερη πηγή προβιοτικών και ειδικότερα τα μη παστεριωμένα (π.χ. πρόβειο γιαούρτι με πέτσα). Υψηλή περιεκτικότητα σε προβιοτικά έχουν επίσης άλλα τρόφιμα, όπως το κεφίρ. Βέβαια, αυτό που ενδείκνυται περισσότερο για τον εποικισμό του πεπτικού σωλήνα με καλά βακτήρια, όπως το Lactobacillus, το Bifidobacterium και το Saccharomyces boulardii, είναι η ένταξη συμπληρωμάτων στην καθημερινή μας διατροφή, καθώς  σε αυτά περιλαμβάνονται υψηλότερες συγκεντρώσεις προβιοτικών.

Πέραν αυτού, μέσω της λήψης συμπληρωμάτων παρέχεται ποικιλία διαφορετικών προβιοτικών, τα οποία εξυπηρετούν διαφορετικές ανάγκες. Μάλιστα, τα συμπληρώματα προωθούν την άμεση απελευθέρωση των προβιοτικών στο έντερο. Αυτό, όμως, που χρειάζεται είναι η ανεύρεση του κατάλληλου συνδυασμού προβιοτικών, με σκοπό τα μεγαλύτερα δυνατά οφέλη για την υγεία του ασθενούς.

Ο ρόλος του σωστού συνδυασμού προβιοτικών στην αντιμετώπιση των θυρεοειδοπαθειών

Πλέον, διαθέτουμε εξειδικευμένες εργαστηριακές και μοριακές εξετάσεις, οι οποίες παρέχουν μία πλήρη εικόνα της λειτουργίας του θυρεοειδούς. Οι εξετάσεις αυτές αξιολογούν το σύνολο των βιοχημικών δεικτών, καταγράφουν τις μεταβολικές λειτουργίες του οργανισμού και εντοπίζουν τις οποιεσδήποτε ελλείψεις υφίστανται σε κυτταρικό επίπεδο που οδήγησαν στην εμφάνιση της οποιασδήποτε θυρεοειδοπάθειας, εκμηδενίζοντας τον κίνδυνο εσφαλμένης διάγνωσης.

Κατόπιν, βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων, διαμορφώνονται τα κατάλληλα θεραπευτικά πρωτόκολλα, τα οποία εξαλείφουν τα πραγματικά αίτια που προκάλεσαν δυσλειτουργίες στο θυρεοειδή αδένα. Τα πρωτόκολλα αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν Μοριακή διατροφή, ορμονική αποκατάσταση του οργανισμού με Φυσικές (Βιομιμητικές) ορμόνες, καθώς και τη χορήγηση μικρο-και μακροθρεπτικών συστατικών, συμπεριλαμβανομένων και των προβιοτικών.

Τα θεραπευτικά αυτά πρωτόκολλα δεν προϋπάρχουν. Ο κατάλληλος συνδυασμός με τον οποίο θα χορηγηθούν προσδιορίζεται με γνώμονα τους ανάλογους δείκτες εξετάσεων και τις ελλείψεις που εντοπίζονται στον ανθρώπινο οργανισμό, γι’ αυτό και είναι αυστηρά εξατομικευμένα. Οι ασθενείς τα προμηθεύονται από επιλεγμένα φαρμακεία και σταδιακά βλέπουν την υγεία τους να βελτιώνεται και την ποιότητα ζωής τους να αυξάνεται.

 

 

Διαβάστε επίσης

Μελάνωμα: Πόσο σημαντική είναι η πρόληψη;

Ευτυχώς που είμαστε άνθρωποι

Βιταμίνες, οι καταλύτες της ζωής

 

 

References:

  1. Virili C., Fallahi P., Antonelli A., Benvenga S., Centanni M. Gut microbiota and Hashimoto’s thyroiditis. Rev. Endocr. Metab. Disord. 2018;19:293–300. doi: 10.1007/s11154-018-9467-y.
  2. de Oliveira G.L.V., Leite A.Z., Higuchi B.S., Gonzaga M.I., Mariano V.S. Intestinal dysbiosis and probiotic applications in autoimmune diseases. Immunology. 2017;152:1–12. doi: 10.1111/imm.12765.
  3. Fröhlich E., Wahl R. Microbiota and thyroid interaction in health and disease. Trends Endocrinol. Metab. 2019;30:479–490. doi: 10.1016/j.tem.2019.05.008.
  4. Maslowski K.M., MacKay C.R. Diet, gut microbiota and immune responses. Nat. Immunol. 2011;12:5–9. doi: 10.1038/ni0111-5.
  5. Köhling H.L., Plummer S.F., Marchesi J.R., Davidge K.S., Ludgate M. The microbiota and autoimmunity: Their role in thyroid autoimmune diseases. Clin. Immunol. 2017;183:63–74. doi: 10.1016/j.clim.2017.07.001.
  6. Covelli D., Ludgate M. The thyroid, the eyes and the gut: A possible connection. J. Endocrinol. Invest. 2017;40:567–576. doi: 10.1007/s40618-016-0594-6.
  7. Virili C., Centanni M. Does microbiota composition affect thyroid homeostasis? Endocrine. 2015;49:583–587. doi: 10.1007/s12020-014-0509-2.
  8. Lauritano E.C., Bilotta A.L., Gabrielli M., Scarpellini E., Lupascu A., Laginestra A., Novi M., Sottili S., Serricchio M., Cammarota G., et al. Association between hypothyroidism and small intestinal bacterial overgrowth. J. Clin. Endocrinol. Metab. 2007;92:4180–4184. doi: 10.1210/jc.2007-0606.