Τα περιττά κιλά είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί πολλά άτομα, τα οποία διακαώς αναζητούν τρόπους που θα τους βοηθήσουν στη μείωση και σταθεροποίηση του σωματικού τους βάρους. Γι’ αυτό το λόγο, απευθύνονται σε κέντρα αδυνατίσματος, καταφεύγουν στην αναζήτηση διατροφικών σχημάτων που αποτελούνται από τροφές, οι οποίες έχουν επικρατήσει στην κοινή γνώμη ως «υγιεινές», ακολουθούν διαφόρων ειδών ειδικές δίαιτες, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις λαμβάνουν σκευάσματα αδυνατίσματος, ελπίζοντας να επιτύχουν τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Ωστόσο, ακόμη κι αν τηρούν το εκάστοτε διατροφικό πλάνο που τους συστήνεται, ανοίγουν έναν αέναο κύκλο, δίχως τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Με αυξημένη διατροφική στέρηση, χάνουν κιλά, αλλά ταυτοχρόνως καταβάλλονται από σωματική εξάντληση και πείνα. Κι αν αφεθούν, τα κιλά ανακτώνται εκ νέου και συσσωρεύεται περισσότερο λίπος.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι οι συνήθεις δίαιτες δε μας ωφελούν όσο νομίζουμε. Τα τελευταία 30 χρόνια, οι άνθρωποι ακολουθώντας τις οδηγίες αυτές το μόνο που πέτυχαν ήταν να γίνονται όλο και παχύτεροι, αντί να αδυνατίζουν. Αυτό αποδεικνύεται κι από το ότι παρά τις εκατοντάδες δίαιτες που υπάρχουν, το ποσοστό των παχύσαρκων ατόμων έχει αυξηθεί κατά 250%, τα τελευταία 25 χρόνια.
Οι γνωστότερες δίαιτες με μία ματιά
Μεσογειακή δίαιτα
Στη Μεσογειακή δίαιτα περιλαμβάνονται τροφές, όπως φρούτα, ψάρι, λαχανικά, ξηροί καρποί και ελαιόλαδο. Πρόκειται για μία δίαιτα που βοηθούσε όντως τα άτομα μέχρι και πριν από 70- 80 έτη όπου το φυσικό περιβάλλον δεν είχε υποστεί αλλοιώσεις. Εντούτοις, τα τελευταία χρόνια, όλα δείχνουν πως τελικά δε δίνει λύση στη ζήτημα της Παχυσαρκίας και των περιττών κιλών.
Δίαιτα ORAC
Η δίαιτα ORAC βασίζεται στην κατανάλωση θρεπτικών και αντιοξειδωτικών τροφών. Βάσει αυτού του σκεπτικού, διαμορφώθηκε η κλίμακα ORAC, στην οποία υπολογίζεται με ποσοστά το κατά πόσον ένα τρόφιμο μπορεί να θωρακίσει τον οργανισμό από τις ελεύθερες ρίζες. Ωστόσο, προσδιοριζόταν η ικανότητα των τροφών να εξουδετερώνουν μόνο μία ελεύθερη ρίζα, την υπεροξειδική ρίζα, ενώ ταυτόχρονα η συγκεκριμένη ικανότητα εκτιμιόταν σε δοκιμαστικό σωλήνα και όχι στο ανθρώπινο σώμα. Έτσι, αποσύρθηκε ο πίνακας με την αντιοξειδωτική ικανότητα των τροφών από τον Αμερικανικό Οργανισμό Γεωργίας, το Μάιο του 2012.
Χημικές δίαιτες
Οι χημικές δίαιτες υπαγορεύουν την ελαχιστοποίηση των υδατανθράκων και την αύξηση της πρόσληψης πρωτεϊνών και λιπών. Το όνομα τους έχει προκύψει από τις χημικές αντιδράσεις που προκαλούν στον οργανισμό, όπως ο σχηματισμός κετονικών σωμάτων. Το άτομο χάνει πολύ γρήγορα κιλά, τα οποία όμως επανακτώνται σε σύντομο χρονικό διάστημα, με ταυτόχρονη διατάραξη της ψυχικής ισορροπίας. Μάλιστα, τα κετονικά σώματα, που παράγονται ως μεταβολικά προϊόντα, ενδέχεται να προκαλέσουν κετοξέωση, μία κατάσταση που μπορεί να επιφέρει το θάνατο.
Δίαιτα Atkins
Στη δίαιτα Atkins συστήνεται η κατανάλωση κρέατος, αλλαντικών και τυριών, ενώ περιορίζεται η πρόσληψη υδατανθράκων. Το άτομο δε λαμβάνει πολύτιμα θρεπτικά συστατικά, ενώ λόγω της αυξημένης κατανάλωσης κρέατος, ενέχει ο κίνδυνος ανόδου του ουρικού οξέος, επιβαρύνονται οι νεφροί και το ήπαρ, ενώ μπορεί να προκύψουν διαταραχές στην πέψη ή στην εντερική λειτουργία. Επίσης, μετά το πέρας της δίαιτας προκαλείται έντονη βουλιμία, με αποτέλεσμα τα κιλά να επανακτώνται.
Δίαιτα Dukan
Το διατροφικό πλάνο της δίαιτας Dukan προϋποθέτει την υψηλή πρόσληψη πρωτεϊνών και την ελαχιστοποίηση της κατανάλωσης υδατανθράκων. Το μεγάλο μειονέκτημα της έγκειται στο γεγονός ότι χάνονται υγρά κι η απώλεια βάρους αποδίδεται στη μείωση της μυϊκής μάζας και όχι λίπους. Έτσι, το βάρος αυξάνεται ξανά γρήγορα, ενώ το άτομο αισθάνεται εξουθενωμένο σωματικά.
Δίαιτα Στίλμαν
Η δίαιτα Στίλμαν είναι βασισμένη στην πρόσληψη πρωτεϊνών και στον περιορισμό της κατανάλωσης λιπαρών και υδατανθράκων. Δεδομένου όμως ότι απαγορεύονται πολλές κατηγορίες τροφίμων, η επιλογή των τροφών είναι πολύ περιορισμένη. Τα αποτελέσματα είναι βραχυπρόθεσμα, ενώ και στη συγκεκριμένη δίαιτα χάνονται υγρά και μυϊκή μάζα κι όχι λίπος. Αφού ολοκληρωθεί η δίαιτα, το άτομο μπορεί να αισθανθεί πονοκεφάλους, ζαλάδες και δυσκοιλιότητα, ενώ δεν αποκλείεται να επιβαρυνθούν οι νεφροί και το ήπαρ, εάν παραταθεί η δίαιτα.
Τα αίτια αποτυχίας των κλασικών διαιτών
Οι συνήθεις οδηγίες αδυνατίσματος, επομένως, όχι μόνο δε μας επιτρέπουν να χάσουμε τα περιττά κιλά, αλλά πυροδοτούν περαιτέρω την αύξηση του βάρους. Η αποτυχία τους οφείλεται κυρίως στο ότι αδυνατούν να διαχειριστούν τα αίτια που προκαλούν την αύξηση του σωματικού βάρους. Αλλάζουν το μεταβολισμό, ευθύνονται για την εμφάνιση ορμονικών ανισορροπιών και πρόωρης γήρανσης και επιτείνουν τη συσσώρευση λίπους. Μάλιστα, έχουν ενοχοποιηθεί ότι λειτουργούν ως προθάλαμος για την εκδήλωση χρόνιων παθήσεων, όπως η οστεοπόρωση και ο Σακχαρώδης Διαβήτης.
Μείωση των λιπαρών τροφίμων και αύξηση των υδατανθράκων ως παράγοντες ινσουλινοαντίστασης
Λόγω του ότι έχει επικρατήσει η παρωχημένη άποψη πως τα λιπαρά αποθηκεύονται στο σώμα με τη μορφή λίπους, ενώ οι υδατάνθρακες μετατρέπονται σε άμεση πηγή ενέργειας, οι κλασσικές δίαιτες συστήνουν τον περιορισμό της κατανάλωσης πρωτεϊνών και λιπαρών και την αύξηση της πρόσληψης υδατανθράκων.
Ωστόσο, μία δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες επιφέρει την έκκριση αυξημένων ποσοτήτων ινσουλίνης. Οι υδατάνθρακες, όπως η ζάχαρη και το άμυλο, αποδομούνται ταχέως σε γλυκόζη κατά τη διαδικασία της πέψης και η απορρόφηση τους στην κυκλοφορία του αίματος πραγματοποιείται πολύ γρήγορα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όσο περισσότερους υδατάνθρακες καταναλώνουμε, τόσο ταχύτερη άνοδος των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα σημειώνεται.
Αντίθετα, τα σωστά λιπαρά συμβάλλουν στην επιτάχυνση του μεταβολισμού, εντείνουν την καύση λίπους, επιτείνουν το αίσθημα του κορεσμού, περιορίζουν το ενδεχόμενο εμφάνισης καρδιακών παθήσεων και μπορούν να αντιστρέψουν το διαβήτη τύπου ΙΙ.
Η αγνόηση της ορμονικής πολυπλοκότητας του οργανισμού
Η αύξηση του σωματικού βάρους δεν οφείλεται στην κατανάλωση πολλών θερμίδων ή λιπαρών, όπως εσφαλμένα υποστηρίζεται από τη συμβατική διαιτολογία, αλλά στην κατανάλωση πολλών τροφίμων κακής ποιότητας θερμίδων, όπως είναι οι υδατάνθρακες, διότι αυτό αντιβαίνει στην εύρυθμη δράση των ορμονών μας. Το βασικό λάθος, λοιπόν, της συμβατικής διατροφολογίας έγκειται στο ότι, στη μέχρι τώρα πορεία της, δεν έχει δώσει την αρμόζουσα σημασία στις ορμόνες μας, οι οποίες είναι η μεγαλύτερη βιολογική μας δύναμη.
Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι τροφές που καταναλώνουμε επενεργούν στις ορμόνες μας, καθώς διαμορφώνουν το ορμονικό μας περιβάλλον για τις επόμενες 5-6 ώρες. Πολλές εξ αυτών των ορμονών εμπλέκονται στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα, καθορίζουν τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος και συντείνουν στον έλεγχο των φλεγμονών.
Πέραν αυτού, οι δίαιτες που προτείνονται είναι αρκετά περιοριστικές, παράγων που μπορεί να οδηγήσει σε διατάραξη του μεταβολισμού, εξαιτίας της έλλειψης ισορροπίας και της μη διατροφικής ποικιλίας. Εξαρχής, λοιπόν, παρατηρείται απώλεια σωματικού λίπους, ακόμη μεγαλύτερη όμως απώλεια μυών και οστών. Όλα τα κιλά ανακτώνται και με το παραπάνω, παρά τις διατροφικές στερήσεις.
Η Διατροφή Ακριβείας ως ένα εξατομικευμένο διατροφικό πλάνο
Οι δίαιτες του παρελθόντος δεν μπόρεσαν να δράσουν ταυτοχρόνως ως ένα διατροφικό και «θεραπευτικό» σχήμα. Η χρόνια αυτή αδυναμία στο χώρο της διατροφής να διερευνήσει τα πραγματικά αίτια εναλλαγής του σωματικού μας βάρους δημιούργησε την ανάγκη διαμόρφωσης ενός διατροφικού πλάνου που να καλύπτει τις ενδεχόμενες ανεπάρκειες ενός ατόμου, αντιμετωπίζοντας το ως μεμονωμένο περιστατικό.
Έτσι, δημιουργήθηκε η Διατροφή Ακριβείας, ένα αυστηρά εξατομικευμένο διατροφικό πρόγραμμα, που προκύπτει κατόπιν Εξειδικευμένων Ιατρικών εξετάσεων, βάσει των οποίων διαφαίνεται το ακριβές μεταβολικό και γονιδιακό προφίλ κάθε ατόμου. Σύμφωνα με τα διαγνωστικά ευρήματα, εκπονείται ένα διαφορετικό διατροφικό πλάνο για κάθε άτομο, στο οποίο συστήνονται διαφορετικές τροφές.
Με τις μεθόδους αυτές, συμπληρώνονται οι κυτταρικές ελλείψεις, οι οποίες αποτελούν τις βασικές αιτίες για την αύξηση του βάρους. Σε περίπτωση που ανευρεθούν πολλές ή εκτεταμένες ανεπάρκειες, μπορούν να χορηγηθούν, συνδυαστικά με τη θεραπευτική διατροφική αγωγή, πρωτόκολλα μικροθρεπτικών συστατικών.
Η Διατροφή Ακριβείας βασίζεται στις φυσικές προδιαγραφές του ανθρώπινου σώματος και τις διαδικασίες μεταβολισμού του, ο οποίος διενεργείται στο εσωτερικό των κυττάρων. Στον οργανισμό, λαμβάνει χώρα μία περίπλοκη διαδικασία, έπειτα από την κατανάλωση της τροφής, κατά την οποία οι τροφές μετατρέπονται σε Βιοκαύσιμο, με σκοπό την παραγωγή ενέργειας. Εντούτοις, το «καύσιμο» που χρειάζεται κάθε οργανισμός ποικίλλει. Επομένως, τα δομικά στοιχεία που χρειάζονται, ούτως ώστε να λειτουργήσει εύρυθμα ο οργανισμός, είναι πολύ συγκεκριμένα και χάρη στη σύγχρονη τεχνογνωσία, η οποιαδήποτε έλλειψη τους μπορεί να αντιμετωπιστεί.
Τα άτομα χάνουν σταδιακά κιλά, δίχως χημικές ουσίες, φάρμακα και προπάντων χωρίς το αίσθημα της πείνας ή της στέρησης. Παράλληλα, αυξάνεται η μυϊκή μάζα και η οστική πυκνότητα, ενώ παρατηρείται σημαντική μείωση του σπλαχνικού και σωματικού λίπους. Ταυτοχρόνως, εξασφαλίζεται η προστασία του κυττάρου από οξείδωση και φλεγμονές, επανέρχεται η ισορροπία ορμονικού συστήματος και κινητοποιούνται οι σωστές μεταβολικές οδοί, με τελικό επακόλουθο τη ρύθμιση του βέλτιστου σωματικού βάρους για το κάθε άτομο.
Δεδομένου, μάλιστα, ότι το εκάστοτε διατροφικό πλάνο Θεραπευτικής (Μοριακής) Διατροφής συντελεί στην τροφοδότηση του κάθε οργανισμού με όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία που εδραιώνουν την καλή υγεία, το άτομο προστατεύεται από ενδεχόμενες λοιμώξεις, Χρόνια, Αυτοάνοσα και Μεταβολικά νοσήματα.
Οι τροφές δεν αποτελούν μόνο ενέργεια, αλλά συμβάλλουν στη μεταφορά πληροφοριών, οδηγιών και δρουν ως ένας κώδικας που ασκεί έλεγχο στο σύνολο των λειτουργιών του σώματος μας. Σε αυτές συγκαταλέγονται η χημεία του εγκεφάλου, διάφοροι παράγοντες από τους οποίους καθορίζεται η όρεξη, οι λειτουργίες που σχετίζονται με το ανοσοποιητικό σύστημα, τη γονιδιακή έκφραση, τις ορμόνες καθώς και με το ίδιο το μικροβίωμα.
Διαβάστε επίσης
Αδυνάτισμα με Μοριακή Διατροφή
References:
- The Hundred Year Diet in the Wall Street (May 10, 2010, A I5)
- Forouhi NG, Misra A, Mohan V, Taylor R, Yancy W. Dietary and nutritional approaches for prevention and management of type 2 diabetes. BMJ. 2018;361:k2234. doi:1136/bmj.k2234
- Yaffe. MD, et al. Advanced glycation and product level, diabetes, and accelerated cognitive aging. Neurology October 4, 2011 77:1351-56.
- “Molecular nutrition & food research”. NLM Catalog. Retrieved 29 November 2014.
- “Diets”. MedlinePlus. Retrieved June 26, 2020.
- “Definition for diet”. Oxford Dictionaries. Retrieved 13 February 2012.
- “Nutrition”. 14 October 2014. Archived from the original on 28 June 2014. Retrieved 25 November 2013.
- Katz DL, Meller S (2014). “Can we say what diet is best for health?”. Annu Rev Public Health. 35: 83–103. doi:10.1146/annurev-publhealth-032013-182351. PMID 24641555.
Αφήστε μια απάντηση