Οι πονοκέφαλοι αποτελούν ένα από τα πιο κοινά προβλήματα που δυσχεραίνουν την καθημερινότητα και τη λειτουργικότητα πολλών ανθρώπων. Μπορούν να προσβάλλουν οποιοδήποτε άτομο, ανεξαρτήτως ηλικίας, φυλής και φύλου και είναι δυνατόν να εκδηλωθούν σε οποιοδήποτε μέρος του κεφαλιού και στις δύο πλευρές του κεφαλιού ή σε μία μόνο θέση.
Ένας πονοκέφαλος μπορεί να παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα του άγχους ή κάποιας συναισθηματικής δυσφορίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, πρόκειται για μία μικρή ενόχληση που υποχωρεί, αφότου το άτομο ξεκουραστεί ή πάρει κάποιο αναλγητικό. Ωστόσο, ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού υποφέρει από χρόνιο πονοκέφαλο.
Ο χρόνιος πονοκέφαλος ως σύμπτωμα υποκείμενων νοσημάτων
Για να καταστεί ένας πονοκέφαλος χρόνιος πρέπει να επιμένει για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τριών μηνών. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, ο πονοκέφαλος εκφράζεται ως σύμπτωμα κάποιας ιατρικής διαταραχής, όπως είναι η υπέρταση ή οι ελλείψεις σημαντικών βιταμινών από τον οργανισμό. Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ο χρόνιος πονοκέφαλος δεν εκδηλώνεται μόνο ως σύμπτωμα της εξέλιξης μίας νόσου, αλλά μπορεί να αποτελεί ο ίδιος την εξέλιξη μίας νόσου.
Σε κάθε περίπτωση, όπως κάθε χρόνια νόσος, έτσι και οι χρόνιοι πονοκέφαλοι οφείλονται στην απορρύθμιση της κυτταρικής ισορροπίας εξαιτίας μεταβολικών και ορμονικών δυσλειτουργιών. Καθίσταται σαφές ότι ο χρόνιος πονοκέφαλος αποτελεί ένα σύνθετο και πολυπαραγοντικό σύμπτωμα, το οποίο μπορεί να αποτελεί ένδειξη υποκείμενων νοσημάτων ή επικείμενου βιολογικού κινδύνου κι έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ψυχολογία και στην καθημερινότητα των ασθενών, καθώς και στις επαγγελματικές και κοινωνικές ασχολίες αυτών.
Τα είδη των Πονοκεφάλων
Σύμφωνα με τη Διεθνή Εταιρεία Κεφαλαλγίας (IHS), οι πονοκέφαλοι κατηγοριοποιούνται ως πρωτογενείς και δευτερογενείς. Οι πρωτογενείς δεν προκαλούνται από άλλη κατάσταση και σε αυτούς περιλαμβάνονται οι ημικρανίες, οι αθροιστικοί πονοκέφαλοι και οι πονοκέφαλοι υπέρτασης.
Από την άλλη, οι δευτερογενείς πονοκέφαλοι εκφράζονται με συμπτώματα κεφαλαλγίας που μπορούν να υποκρύπτουν κάποια υποκείμενη αιτία. Σε αυτές συμπεριλαμβάνεται η κατανάλωση αλκοόλ, οι θρόμβοι του αίματος, η δηλητηρίαση με μονοξείδιο του άνθρακα, ο όγκος στον εγκέφαλο, η αιμορραγία γύρω ή στον εγκέφαλο, η διάσειση, η αφυδάτωση, η γρίπη, το γλαύκωμα, , η αυξημένη χρήση παυσίπονων και οι κρίσεις πανικού. Παρά ταύτα, ενδέχεται να αποδίδεται σε άλλες υποκείμενες ασθένειες είτε ήπιας μορφής είτε σοβαρότερης.
Οι πραγματικές αιτίες του Χρόνιου πονοκεφάλου
Τα πρωταρχικά αίτια ανάπτυξης χρόνιων νοσημάτων, όπως είναι ο χρόνιος πονοκέφαλος, σχετίζονται με την ελλιπή παραγωγή ή την ανεπάρκεια ενζύμων, ορμονών και λοιπών βασικών στοιχείων καύσης του ανθρώπινου οργανισμού. Αυτού του είδους οι ελλείψεις, οι κακές καύσεις και οι δυσλειτουργίες φέρουν ως αποτέλεσμα τη βιοχημική εκτροπή των μηχανισμών και της λειτουργίας των κυττάρων μας.
Ελλείψεις θρεπτικών ουσιών
Συγκεκριμένα, η έλλειψη μίας θρεπτικής ουσίας ή η συσσωρευμένη ανεπάρκεια μικροθρεπτικών συστατικών μπορεί να ευθύνεται για την εμφάνιση του χρόνιου πονοκεφάλου. Η μειωμένη πρόσληψη τροφής, η χαμηλή θρεπτική αξία των τροφίμων, οι επεξεργασμένες τροφές από τις οποίες εκλείπουν όλα τα πολύτιμα θρεπτικά τους συστατικά, καθώς και οι επικίνδυνες δίαιτες αποτελούν παράγοντες που ενοχοποιούνται για την αλλοίωση των κυττάρων και μπορούν να συντείνουν στην εμφάνιση του χρόνιου πονοκεφάλου. Ειδικότερα, ο χρόνιος πονοκέφαλος οφείλεται συνήθως στα ανεπαρκή επίπεδα μαγνησίου και ορισμένων βιταμινών συμπλέγματος Β.
Παράγοντες του περιβάλλοντος και του τρόπου ζωής
Μάλιστα, για την έκλυση του χρόνιου αυτού νοσήματος παίζουν ρόλο οι περιβαλλοντικοί παράγοντες, όπως είναι οι τοξίνες και οι χημικές ουσίες που διαχέονται στο περιβάλλον και αποθηκεύονται στο λιπώδη ιστό των κυττάρων μας. Επιπλέον παράγοντες που μπορεί να συντείνουν στην παρουσία χρόνιου πονοκεφάλου θεωρούνται το αλκοόλ, το στρες, οι διαταραχές στον ύπνο, καθώς και οι μεταβολές του καιρού ή η βαρομετρική πίεση.
Ορμονικές ανισορροπίες
Επιστημονικές έρευνες καταδεικνύουν ότι οι πάσχοντες από χρόνιο πονοκέφαλο συχνά παρουσιάζουν ορμονικές ανισορροπίες. Λόγου χάρη, έχει διαπιστωθεί ότι τα επίπεδα της κορτιζόλης σε ασθενείς με χρόνιο πόνο ανευρίσκονται σε υψηλά επίπεδα σε σύγκριση με τις φυσιολογικές τιμές. Ακόμη, η πτώση των οιστρογόνων έχει συσχετισθεί με την εμφάνιση ημικρανιών, οι οποίες, μάλιστα, είναι αρκετά συχνές στις γυναίκες λίγο πριν από την έναρξη της περιόδου ή κατά τη διάρκεια της ωορρηξίας. Εμπλέκονται, επίσης, οι διάφορες ανισορροπίες σε χημικές ενώσεις του εγκεφάλου.
Εντερικό μικροβίωμα
Το μικροβίωμα του εντέρου και ο διαφορετικός συνδυασμός των βακτηρίων, που μπορούν να εντείνουν την ευαισθησία των ατόμων σε ορισμένα τρόφιμα, διαδραματίζει επίσης σημαντικό ρόλο στην πρόκληση χρόνιου πονοκεφάλου.
Γλυκοζυλίωση, Μεθυλίωση, Οξειδωτικό stress και Χρόνιες φλεγμονές
Η γλυκοζυλίωση, η μεθυλίωση, το οξειδωτικό stress και η επικράτηση χρόνιων φλεγμονών στον ανθρώπινο οργανισμό αποτελούν τους τέσσερις βασικούς παράγοντες γήρανσης, διότι φθίνουν την αποδοτικότητα και τη λειτουργικότητα των κυττάρων, επιταχύνοντας τη γήρανση τους. Κατά συνέπεια, ενοχοποιούνται για την έκλυση χρόνιων νοσημάτων, στα οποία συγκαταλέγεται ο χρόνιος πονοκέφαλος.
Από ένα οριακό σημείο και μετά, ο συνδυασμός όλων των προαναφερθέντων αλλοιώνουν τη δομή των κυττάρων και απορρυθμίζουν τις μεταβολικές οδούς, με τελικό επακόλουθο την ανάπτυξη χρόνιων παθήσεων, συμπεριλαμβανομένου του χρόνιου πονοκεφάλου.
Η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης για ανίχνευση των αιτιών
Η έγκαιρη διάγνωση του χρόνιου πονοκεφάλου είναι ζωτικής σημασίας, προκειμένου να ανιχνευθούν οι πραγματικές αιτίες που προκαλούν τη συγκεκριμένη κατάσταση και να εκπονηθούν τα κατάλληλα θεραπευτικά πρωτόκολλα.
Γι’ αυτό το λόγο, χρειάζεται άμεσα να απευθυνθείτε σε έναν αρμόδιο γιατρό, αν ο πονοκέφαλος αρχίζει αιφνίδια και συνοδεύεται από συμπτώματα, όπως μούδιασμα ή αδυναμία σε κάποιο άκρο, ζάλη, λήθαργο, ναυτία, προβλήματα στην ομιλία ή στην όραση, δυσχέρεια στη συγκέντρωση, σύγχυση, απώλεια μνήμης, φωτοφοβία, δυσκαμψία στον αυχένα και πυρετό.
Επιπλέον, καλό είναι να αναζητήσουμε άμεσα ιατρική συμβουλή, εάν ο πονοκέφαλος ξεκινάει έπειτα από σωματική άσκηση ή τραυματισμό, όταν παρατηρείται ταυτόχρονα επιληπτική κρίση και λιποθυμία και προπάντων ο πονοκέφαλος που ταλαιπωρεί το άτομο για περισσότερο από τρεις μήνες χρήζει άμεσης ιατρικής διερεύνησης.
Οι κλασικές θεραπευτικές προσεγγίσεις για το Χρόνιο Πονοκέφαλο
Η συνήθης φαρμακευτική αγωγή για την ανακούφιση από τον πονοκέφαλο περιλαμβάνει τη χρήση αναλγητικών μετά την εκδήλωση των συμπτωμάτων. Διατίθενται πολλά συνταγογραφούμενα και μη συνταγογραφούμενα φάρμακα (παυσίπονα), τα οποία μπορούν να καταπραΰνουν τον πόνο που επιφέρουν οι πονοκέφαλοι.
Εντούτοις, όλα αυτά τα φάρμακα αφενός ενέχουν τον κίνδυνο εμφάνισης παρενεργειών κι αφετέρου δεν παρέχουν μία οριστική θεραπεία στο πρόβλημα. Πέραν αυτού, η υπέρμετρη και αδιάλειπτη χρήση τους μπορεί να προκαλέσει εθισμό και στην πορεία να οδηγήσει στην παρουσία συχνότερων πονοκεφάλων.
Η Σύγχρονη Ιατρική αντιμετώπιση του Χρόνιου πονοκεφάλου
Το κλινικό πλαίσιο στο οποίο συμπεριλαμβάνονται οι διατροφικοί παράγοντες, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, καθώς και η ταυτόχρονη εξάλειψη των επιπτώσεων του περιβάλλοντος στην εξέλιξη της χρόνιας αυτής κατάστασης είναι η Σύγχρονη Ιατρική πραγματικότητα. Μέσα από τη διεξαγωγή εξειδικευμένων διαγνωστικών εξετάσεων. Εντοπίζονται σε κυτταρικό επίπεδο τα βαθύτερα αίτια που προκάλεσαν τη νόσο και διαμορφώνονται τα κατάλληλα θεραπευτικά. Τα οποία εξατομικεύονται με γνώμονα τις εκάστοτε ατομικές ανάγκες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό που είναι μείζονος σημασίας να αντιμετωπιστεί έγκειται στις διατροφικές ανεπάρκειες. Στο στρες, στην εξασθενημένη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και στην ανισορροπία των ορμονών. Γι’ αυτό το λόγο, τα πρωτόκολλα που εκπονούνται περιλαμβάνουν τη χορήγηση μικρο-και μακροθρεπτικών συστατικών, επαναφορά της ισορροπίας του ορμονικού συστήματος με Φυσικές (Βιομιμητικές) ορμόνες και Μοριακή διατροφή.
Με αυτές τις μεθόδους, ενδυναμώνεται το ανοσοποιητικό σύστημα, περιορίζονται οι φλεγμονές, αποκαθίσταται η επάρκεια θρεπτικών ουσιών και διορθώνονται στοχευμένα οι ορμονικές και μεταβολικές διαταραχές. Όλα αυτά αποτελούν τα εχέγγυα για την αντιμετώπιση του χρόνιου πονοκεφάλου με απόλυτα φυσικό τρόπο. Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η στρατηγική για τη θεραπευτική αντιμετώπιση του χρόνιου πονοκεφάλου είναι παρόμοια με αυτήν που εφαρμόζεται για τις χρόνιες παθήσεις, εφόσον ο χρόνιος πονοκέφαλος συγκαταλέγεται στα χρόνια νοσήματα.
Διαβάστε επίσης
Η συσχέτιση της Βιταμίνης D με την Κατάθλιψη
Κοιμηθείτε καλά, Ενισχύστε την Υγεία σας
References:
- Digre KB. Headaches and other head pain. In: Goldman-Cecil Medicine. 25th ed. Philadelphia, Pa.: Saunders Elsevier; 2016. http://www.clinicalkey.com. Accessed March 2, 2016
- Secondary headaches. American Headache Society Committee for Headache Education. http://www.achenet.org/resources/secondary_headaches/. Accessed March 2, 2016.
- Wong ET, et al. Clinical presentation and diagnosis of brain tumors. http://www.uptodate.com/home. Accessed March 2, 2016.
- NINDS stroke information page. National Institute of Neurological Disorders and Stroke. http://www.ninds.nih.gov/disorders/stroke/stroke.htm. Accessed March 3, 2016.
- Cutrer FM. Primary cough headache. http://www.uptodate.com/home. Accessed March 3, 2016.
- Garza I, et al. Overview of chronic daily headache. http://www.uptodate.com/home. Accessed March 3, 2016.
- Bajwa ZH, et al. Evaluation of headache in adults. http://www.uptodate.com/home. Accessed March 2, 2016.
- Green MW. Secondary headaches. In: Continuum Lifelong Learning Neurology. 2012;18:783.
- External compression headache. International Headache Society. http://ihs-classification.org/en/02_klassifikation/04_teil3/13.10.00_facialpain.html. Accessed March 8, 2016.
- Craft RM. Modulation of pain by estrogens. Pain 2007; 132(Supplement 1):S3-S12.
Αφήστε μια απάντηση