Πολλοί από εμάς συνηθίζουμε να καταναλώνουμε καθημερινά αναψυκτικά μαζί με το φαγητό μας. Είναι αρκετά δροσιστικά και συνήθως μας «ξεγελούν», καθώς υποκαθιστούν την όρεξη μας για γλυκό, λόγω των αυξημένων ποσοτήτων ζάχαρης που περιέχουν. Παρά ταύτα, δεν είναι μία υγιεινή συνήθεια. Η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης που εμπεριέχεται στα αναψυκτικά ωθεί το πάγκρεας στην παραγωγή ακόμη περισσότερης ινσουλίνης, ούτως ώστε να μεταφερθεί η γλυκόζη στα κύτταρα μας από την κυκλοφορία του αίματος.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα επίπεδα ινσουλίνης στο αίμα σημειώνουν ταχεία άνοδο, μία κατάσταση η οποία ορίζεται ως αντίσταση στην ινσουλίνη και λειτουργεί ως προθάλαμος εμφάνισης Σακχαρώδους Διαβήτη, ενός Χρόνιου και Μεταβολικού νοσήματος που ταλαιπωρεί εκατομμύρια άτομα παγκοσμίως, υποβαθμίζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής τους. Η βασικότερη και πιο κοινή διαταραχή όλων των μορφών Διαβήτη είναι η υπεργλυκαιμία, μία κατάσταση κατά την οποία τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα παρουσιάζουν υψηλές τιμές.

 

Τα αναψυκτικά ως προθάλαμος Σακχαρώδους Διαβήτη

Εντός των πρώτων δεκαπέντε λεπτών κατόπιν της κατανάλωσης αναψυκτικού, η ζάχαρη διοχετεύεται στο αίμα μέσω του εντέρου, με αποτέλεσμα την ταχεία άνοδο των επιπέδων σακχάρου. Η ζάχαρη είναι απαραίτητο να μετατραπεί σε ενέργεια και να διανεμηθεί στους μυϊκούς ιστούς του οργανισμού. Από το πάγκρεας παράγεται ινσουλίνη, ούτως ώστε να μεταφερθεί η ζάχαρη στους μυς για ενέργεια. Εντούτοις, τα αναψυκτικά περιλαμβάνουν πολύ περισσότερες ποσότητες ζάχαρης από αυτές που χρειάζονται οι μυς. Όταν κάποιος πίνει ένα κουτάκι αναψυκτικού, η ποσότητα υδατανθράκων που προσλαμβάνει αντιστοιχεί σε ένα ολόκληρο γεύμα.

Οι αυξημένες συγκεντρώσεις υδατανθράκων χρειάζεται να υποστούν επεξεργασία και η περίσσεια αυτών μετατρέπεται σε λίπος στο συκώτι, αντί να χρησιμοποιηθεί από τους μυς. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να οδηγήσει αφενός σε μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο και αφετέρου σε αύξηση του λίπους γύρω από την κοιλιά και τα όργανα, το οποίο είναι γνωστό ως σπλαχνικό λίπος. Το σπλαχνικό λίπος σχετίζεται με υψηλό κίνδυνο εμφάνισης Διαβήτη τύπου 2.

 

Αναψυκτικά και Γλυκοζυλίωση

Πολλά αναψυκτικά περιέχουν τεχνητές γλυκαντικές ουσίες με σχεδόν μηδενικές θερμίδες, ώστε να είναι πιο ελκυστικά για τους καταναλωτές. Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν την πιθανότητα, οι τεχνητές γλυκαντικές ουσίες να αυξάνουν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα μακροπρόθεσμα. Ωστόσο, χρειάζεται περισσότερη δικαιολόγηση αυτής της υπόθεσης.

Σε περιπτώσεις υψηλών επιπέδων γλυκόζης στην κυκλοφορία, ενδέχεται να ενεργοποιηθεί ένας μηχανισμός γλυκοζυλίωσης που οδηγεί στην παραγωγή βλαβερών ουσιών. Η γλυκοζυλίωση αποτελεί ένα μηχανισμό τροποποίησης των πρωτεϊνών του οργανισμού. Ο μηχανισμός αυτός είναι ωφέλιμος όταν είναι ελεγχόμενος. Σε περιπτώσεις όμως υψηλής πρόσληψης σακχάρων, μπορεί να ενεργοποιηθεί μια διαδικασία μη-ενζυμικής γλυκοζυλίωσης, με συνέπεια τη δημιουργία των τελικών προϊόντων προχωρημένης γλυκοζυλίωσης (Αdvanced Glycation Εnd Ρroducts ή AGEs).

Τα AGEs, συνδυαζόμενα με τα αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης μπορούν να προκαλέσουν βλάβες στους ιστούς, τα νεύρα, τα νεφρά, τα αιμοφόρα αγγεία, καθώς και στις πρωτεΐνες του σώματος με τελικό επακόλουθο την επικράτηση «σιωπηλών φλεγμονών». Οι «σιωπηλές φλεγμονές» αποτελούν τη βασικότερη αιτία πολλών χρονίων νοσημάτων, συμπεριλαμβανομένου και του Σακχαρώδους Διαβήτη.

 

Συσχέτιση των αναψυκτικών με το Διαβήτη βάσει ερευνών

Νέα ανασκόπηση μελετών συμπέρανε ότι η κατανάλωση ροφημάτων με ζάχαρη, όπως είναι τα αναψυκτικά, συντείνουν στην αύξηση των πιθανοτήτων ανάπτυξης Διαβήτη Τύπου 2. Διαφορετικές πηγές ζάχαρης όσον αφορά στον έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα μελετήθηκαν από ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, με επικεφαλής τον Dr. John Sievenpiper. Διαπιστώθηκε ότι τα ροφήματα με ζάχαρη περιλαμβάνουν πολύ λίγα θρεπτικά συστατικά και στον αντίποδα παρέχουν πολλές θερμίδες, με επιβλαβείς συνέπειες στα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα. Βάσει, επίσης, μίας μελέτης του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, η κατανάλωση δύο κουτιών ζαχαρούχου αναψυκτικού την ημέρα ενισχύει τις πιθανότητες εμφάνισης Διαβήτη τύπου 2 κατά 26%.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι προσφάτως οι επιστήμονες είχαν την πεποίθηση ότι τα σακχαρούχα αναψυκτικά συνδέονται με την εμφάνιση Διαβήτη, εξαιτίας της ζάχαρης, η οποία συμβάλλει στην αύξηση του βάρους μας και το περίσσιο σωματικό λίπος προκαλεί αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης. Ωστόσο, μία νέα έρευνα απαλλάσσει το πλεονάζον σωματικό βάρος ως παράγοντα εκδήλωσης Σακχαρώδους Διαβήτη και καταδεικνύει ότι κάθε σακχαρούχο αναψυκτικό που καταναλώνεται την ημέρα εντείνει κατά 13% στην αύξηση του κινδύνου εμφάνισης Διαβήτη τύπου 2 μέσα σε μία δεκαετία.

Όπως υποστήριξε ο Fumiaki Imamura, senior investigator στο MRC Epidemiology Unit, University of Cambridge School of Clinical Medicine στην Αγγλία, «στα σακχαρούχα αναψυκτικά περιέχονται περισσότερα από επτά κουταλάκια ζάχαρη ανά κουτί και η  κατανάλωση αυτής της ποσότητας οδηγεί στην απότομη αύξηση του σακχάρου στον ορό του αίματος. Με την πάροδο του χρόνου, η συγκεκριμένη κατάσταση μπορεί να συντείνει στην αύξηση της αντοχής στην ινσουλίνη ακόμη και σε άτομα με φυσιολογικό σωματικό βάρος».

«Το σώμα αρχικά είναι σε θέση να αντιμετωπίσει αυτήν την κατάσταση, όμως, εξαιτίας της αθροιστικής δράσης, σταδιακά μειώνονται οι αντοχές του και προκύπτει ως επακόλουθο η εμφάνιση Διαβήτη», όπως επίσης τόνισε. Τα συμπεράσματα αυτά είναι βασισμένα σε στοιχεία 17 προηγούμενων μελετών παρατήρησης που διεξήχθησαν, με 38.200 συμμετέχοντες.

 

Επιπλέον μελέτες και έρευνες

Επιστήμονες του Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Καρολίνσκα, στη Σουηδία, διενέργησαν τη μελέτη τους με 2.874 εθελοντές, οι οποίοι είχαν ηλικία μεγαλύτερη των 35 ετών. Από τους εθελοντές αυτούς συμπληρώθηκαν ερωτηματολόγια διατροφής και μεταξύ άλλων δόθηκαν απαντήσεις σε ερωτήματα που αφορούσαν στην κατανάλωση αναψυκτικών. Βάσει των στοιχείων που αναλύθηκαν, διαπιστώθηκε ότι οι εθελοντές που κατανάλωναν δύο ή περισσότερα αναψυκτικά την ημέρα διέτρεχαν κατά 2,4 φορές υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης Διαβήτη Τύπου 2, ενώ όσοι έπιναν πέντε ή περισσότερα αναψυκτικά είχαν κατά 4,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν το συγκεκριμένο νόσημα.

Μάλιστα, η επικεφαλής ερευνήτρια Dr. Τζόζεφιν Λέφβενμποργκ δήλωσε ότι σύμφωνα με προγενέστερες μελέτες τα light αναψυκτικά επιτείνουν τον κίνδυνο ανάπτυξης Διαβήτη εξίσου με τα σακχαρούχα αναψυκτικά, λόγω του ότι ενισχύουν την όρεξη για γλυκά και συντελούν στην αύξηση του σωματικού βάρους.

Βάσει άλλων μελετών, τα light αναψυκτικά ευθύνονται για την πρόκληση χημικών αντιδράσεων με το σωματικό λίπος και τα βακτήρια του εντέρου, οδηγώντας στην αύξηση της αντοχής του σώματος στη γλυκόζη (σάκχαρο), όπως επισήμανε. Κατά συνέπεια, η υπερβολική κατανάλωση αναψυκτικών σε συνδυασμό με την προστιθέμενη ζάχαρη μπορεί να επιδράσει καταλυτικά στην υγεία μας. Στη λίστα των αναψυκτικών, συγκαταλέγονται οι  χυμοί φρούτων, οι καφέδες με αυξημένη γλύκανση και λοιπές πηγές υγρής ζάχαρης.

 

Η σημασία της πρόληψης του Σακχαρώδους Διαβήτη

Το σώμα μας αποτελεί στην πραγματικότητα μια αποικία τρισεκατομμυρίων κυττάρων, τα οποία μεριμνούν για τη διατήρηση της ζωής και προάγουν την εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού. Όλα αυτά τα επιτυγχάνουν μέσω της ομοιόστασης, μίας διαδικασίας κατά την οποία, παρά τις όποιες εξωτερικές μεταβολές, διατηρούνται σταθερές οι συνθήκες στο εσωτερικό περιβάλλον του οργανισμού μας. Οι συνεχείς αποκλίσεις στη λειτουργία των κυττάρων σε βιοχημικό επίπεδο μπορεί να συσσωρεύονται για χρόνια, υποβόσκουν και κάποια στιγμή εκφράζονται με τη μορφή κάποιας νόσου.

Φανταστείτε μία μηχανή η οποία όχι μόνο δε διαθέτει τα απαραίτητα για τη σωστή λειτουργία της καύσιμα, αλλά ταυτόχρονα την επιφορτίζουμε με πράγματα τα οποία δε θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί και προκαλούν διαταραχές στη λειτουργία της. Είναι βέβαιο ότι ο κινητήρας της μηχανής θα κολλήσει. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και στον οργανισμό μας. Η μόνη διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι η επιβάρυνση αυτή διαδραματίζεται ύπουλα, όπως ύπουλη νόσος θεωρείται ο Σακχαρώδης Διαβήτης, διότι πολλές φορές δεν παρουσιάζει κανένα σύμπτωμα. Οι ασθενείς, ακόμη και για χρόνια, αγνοούν ότι νοσούν. Πρόκειται, μάλιστα, για μία πάθηση πολυπαραγοντικής αιτιολογίας, με τα αίτια να εστιάζονται κυρίως στην κληρονομική προδιάθεση, στον τρόπο ζωής και στη διατροφή.

Γι’ αυτό το λόγο, είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο η αποφυγή της κατανάλωσης αναψυκτικών, αλλά και η υιοθέτηση μίας διατροφής πλούσιας σε μικρο-και μακροθρεπτικά συστατικά, τα οποία προσφέρουν ένα οπλοστάσιο θρεπτικών ουσιών, προάγουν την υγεία των κυττάρων μας και ακολούθως μπορούν να συμβάλλουν αποτελεσματικά στην πρόληψη της εμφάνισης Χρόνιων νοσημάτων, όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης.

 

Πρόληψη και αντιμετώπιση του Διαβήτη με εξατομικευμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα

Το κλειδί για την επιτυχή έκβαση βρίσκεται στην ιατρική καθοδήγηση και στην εξατομικευμένη διατροφή που θα μας προταθεί. Η Διατροφή Ακριβείας αποτελεί ένα εξατομικευμένο διατροφολογικό πρόγραμμα, η επιτυχία του οποίου έγκειται στο ότι χτίζει γερά θεμέλια για τη δημιουργία υγιών κυττάρων, με συνοδά αποτελέσματα στην επίτευξη της βέλτιστης υγείας του οργανισμού.

Βέβαια, χρειάζεται να τονιστεί η διατροφή από μόνη της δεν αρκεί για την πρόληψη του Διαβήτη. Ο τακτικός έλεγχος και η καλύτερη διαχείριση των επιπέδων ινσουλίνης, μέσω Εξειδικευμένων εξετάσεων, θα μπορούσαν να συνδράμουν αποτελεσματικά στην αποτροπή εμφάνισης του Διαβήτη και πολλών άλλων χρονίων νοσημάτων. Παρ’ όλα αυτά, ακόμη κι αν κάποιος εκδηλώσει Σακχαρώδη Διαβήτη, υπάρχουν τρόποι προκειμένου να αντιμετωπιστούν αυτές οι μεταβολικές διαταραχές και να επανέλθει το σώμα μας στην αρχική του ισορροπία.

Η Βιοχημική εκτροπή σε επίπεδο λειτουργίας ενός οργανισμού μπορεί να εκτιμηθεί μέσω σχετικών βιοχημικών ή μεταβολικών εξετάσεων και βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων διαμορφώνονται εξατομικευμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν πρωτόκολλα μικροθρεπτικών συστατικών ή τη χορήγηση Φυσικών «Βιομιμητικών» ορμονών. Μέσω, λοιπόν, της αποκατάστασης της βιοχημικής ισορροπίας του κυττάρου, επιτυγχάνεται σταδιακά η επαναφορά της εύρυθμης λειτουργίας του οργανισμού μας και προάγεται η υγεία των ασθενών, ενώ η ποιότητα ζωής τους βελτιώνεται σημαντικά.

 

 

Διαβάστε επίσης

Γαστρεντερικό Σύστημα: Ο Ιθύνων Νους Του Ανοσοποιητικού Συστήματος

Τελομερή, Κυτταρική Γήρανση και Αθανασία

Ο φαύλος κύκλος της Παχυσαρκίας

 

References:

  1. Global report on diabetes. World Health Organization, Geneva, 2016.
  2. Zakrzewska, et al. Induction of obesity and hyperleptinemia by central glucocorticoid infusion in the rat. Diabetes 1999;48:365-370.
  3. Weiderpass E, et al. Diabetes mellitus and risk of large bowel cancer. J Natl Cancer Inst 1997;89:660-661.
  4. Matejkova-Behanova M. Latent autoimmune diabetes in adults (LADA) and autoimmune thyroiditis. Endocr Regul. 2001 Sep;35(3):167-172.
  5. Nambam B, Aggarwal S, Jain A. Latent autoimmune diabetes in adults: A distinct but heterogeneous clinical entity. World J Diabetes. 2010 Sep 15;1(4)111-115.
  6. Brooks-Worrell B, Palmer JP. Immunology in the Clinic Review Series; focus on metabolic diseases: development of islet autoimmune disease in type 2 diabetes patients: potential sequelae of chronic inflammation. Clin Exp Immunol. 2012 Jan;167(1):40-6.
  7. Lenny R. Vartanian, PhD, Marlene B. Schwartz, PhD, and Kelly D. Brownell, PhD. Effects of Soft Drink Consumption on Nutrition and Health: A Systematic Review and Meta-Analysis. Am J Public Health. 2007 April; 97(4): 667–675.
  8. Gastaldelli A1, Miyazaki Y, Pettiti M, Matsuda M, Mahankali S, Santini E, DeFronzo RA, Ferrannini EJ. Metabolic effects of visceral fat accumulation in type 2 diabetes. Clin Endocrinol Metab. 2002 Nov;87(11):5098-103.