Με την πάροδο της ηλικίας, δημιουργούνται ολοένα και περισσότερες φθορές στο σώμα μας, οι οποίες σταδιακά προκαλούν την καταστροφή των κυττάρων μας και επιδρούν σε πολλαπλά συστήματα του οργανισμού μας. Πρόκειται για ένα βιοχημικό φαινόμενο, το γνωστό σε όλους μας φαινόμενο της γήρανσης. Η γήρανση είναι μία φυσιολογική διαδικασία. Παρά ταύτα, αποτελεί ένα μείζον πρόβλημα που μας απασχολεί λίγο πολύ όλους τους ανθρώπους όχι μόνο λόγω αισθητικής, αλλά κι επειδή σχετίζεται με μία σωρεία προβλημάτων υγείας.
Σε ορισμένα άτομα, μάλιστα, η γήρανση επιταχύνεται, εξαιτίας πολλών παραγόντων, ένας εκ των οποίων είναι η διατροφή. Οι διατροφικές μας επιλογές επιδρούν στον οργανισμό μας ποικιλοτρόπως και σχετίζονται με το ρυθμό γήρανσης των κυττάρων μας. Μην ξεχνάμε ότι η γήρανση μπορεί να προκληθεί από “μέσα” προς τα ” έξω”. Αυτό σημαίνει ότι τα επιβλαβή τρόφιμα που καταναλώνουμε ευθύνονται αρκετά για τα επιπλέον χρόνια που αντικατοπτρίζονται στο πρόσωπο μας.
Η κατανάλωση ζάχαρης ως πρόδρομος της αυξημένης Γλυκοζυλίωσης
Η πιο χαρακτηριστική αγαπημένη διατροφική συνήθεια πολλών που σχετίζεται με την επιτάχυνση της κυτταρικής γήρανσης είναι η αυξημένη κατανάλωση υδατανθράκων και σακχάρων. Η ζάχαρη και οι απλοί υδατάνθρακες συντελούν στην πρόωρη γήρανση των κυττάρων μας, λόγω του ότι διαδραματίζουν κομβικό ρόλο σε ένα βασικό μηχανισμό γήρατος, στη γλυκοζυλίωση. Όταν αυξάνονται τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα μας, έστω και για λίγες ώρες, αυξάνεται σε επόμενο στάδιο η γλυκοζυλίωση.
Η γλυκοζυλίωση ορίζεται ως μία ανεξέλεγκτη, μη-ενζυματική αντίδραση που προκαλείται, όταν λαμβάνονται μεγαλύτερες ποσότητες σακχάρου από αυτές που χρειάζεται το σώμα μας και αυτές οι περίσσειες ποσότητες σακχάρου ενώνονται με τις πρωτεΐνες. Έτσι, παράγονται συγκεκριμένες γλυκοτοξίνες, τα λεγόμενα τελικά προϊόντα της προχωρημένης γλυκοζυλίωσης (Αdvanced Glycation Εnd Ρroducts ή AGEs). Πρόκειται για μη λειτουργικά και επιβλαβή μόρια που εναποτίθενται στα διάφορα όργανα, από το δέρμα μέχρι τα αγγεία, και προκαλούν βλάβες και φλεγμονές στους ιστούς, καθώς παρεμποδίζουν την κανονική μεταφορά του οξυγόνου στα όργανα.
Όταν, λοιπόν, η ζάχαρη μεταφερθεί στην κυκλοφορία του αίματος, τα AGES αλληλεπιδρούν με το κολλαγόνο και την ελαστίνη, τις δύο πρωτεΐνες που συμβάλλουν στη διατήρηση της ελαστικότητας του δέρματος, και σταδιακά τις καταστρέφουν. Η αποσύνθεση του κολλαγόνου οδηγεί στην εμφάνιση ρυτίδων και καταρράκτη, καθώς και στη σκλήρυνση των αγγείων.
Πέραν αυτών, η δράση των τελικών προϊόντων της γλυκοζυλίωσης αδρανοποιεί τα φυσικά αντιοξειδωτικά ένζυμα και φέρει ως επακόλουθο τη μείωση της φυσικής άμυνας του οργανισμού ενάντια στις ελεύθερες ρίζες. Γι’ αυτό το λόγο, η γλυκοζυλίωση έχει διαπιστωθεί ότι σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με την επιτάχυνση της γήρανσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Γλυκοζυλίωση δεν επηρεάζει μόνο τις μεγαλύτερες ηλικίες, αλλά μπορεί να παρατηρηθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, εφόσον εξαρτάται άμεσα από την ποσότητα του σακχάρου στο αίμα. Υψηλό σάκχαρο μπορεί να παρουσιάζουν και άτομα νεαρής ηλικίας.
Οι τροφές που περιέχουν τα AGES
Ορισμένα τρόφιμα που καταναλώνουμε αποτελούν βασικές πηγές των προηγμένων τελικών προϊόντων γλυκοζυλίωσης (AGES). Σε αυτά συγκαταλέγονται οι φυσικοί χυμοί φρούτων, τα αναψυκτικά, τα έτοιμα σνακ, τα επεξεργασμένα τρόφιμα και τα τεχνητά γλυκαντικά. Τα συγκεκριμένα τρόφιμα περιέχουν αυξημένες ποσότητες ζάχαρης. Συνεπώς, η υπερβολική κατανάλωση τους συντείνει στην άνοδο των επιπέδων του σακχάρου στο αίμα, με επακόλουθο την αύξηση της γλυκοζυλίωσης, η οποία συμβάλλει στην επιτάχυνση της γήρανσης των κυττάρων μας.
Επίσης, ο τρόπος μαγειρέματος παίζει σημαντικό ρόλο. Τα τρόφιμα που μαγειρεύονται σε υψηλές θερμοκρασίες διευκολύνουν το σχηματισμό των AGEs, διότι η θέρμανση ή το μαγείρεμα των σακχάρων με τις πρωτεΐνες, δίχως την παρουσία νερού, ευνοεί τη δημιουργία των AGEs. Μάλιστα, μελέτες καταδεικνύουν ότι οι άνθρωποι με τα υψηλότερα ποσοστά καρδιαγγειακών επιπλοκών συνήθιζαν να καταναλώνουν αυξημένες ποσότητες γλυκοζυλιωμένων προϊόντων. Για κάθε μονάδα αύξησης των προσλαμβανόμενων AGEs, κάθε συμμετέχων διέτρεχε κατά 3,7 μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών νόσων.
Επιπλέον τροφές που δυνητικά επιταχύνουν το γήρας
Το αλάτι ευθύνεται για την κατακράτηση υγρών στο σώμα μας. Κατά συνέπεια μπορεί να προκαλέσει αφυδάτωση, μία κατάσταση η οποία συνδέεται άρρηκτα με τη γήρανση του δέρματος μας. Η αφυδάτωση προκαλείται και από την έλλειψη νερού. Ο ανθρώπινος οργανισμός, όμως, χρειάζεται να ενυδατώνεται επαρκώς, προκειμένου να διατηρήσει την ελαστικότητα του δέρματος του. Γι’ αυτούς τους λόγους, συνιστάται να μειώσουμε την πρόσληψη αλατιού στην καθημερινή μας διατροφή και να αυξήσουμε την κατανάλωση νερού, ούτως ώστε να διατηρούμαστε ενυδατωμένοι και να επιβραδύνουμε, όσο είναι δυνατόν, την εμφάνιση του γήρατος.
Τα ποτά, επιπλέον, που πίνουμε μπορεί δυνητικά να επιταχύνουν τη διαδικασία της γήρανσης, όπως ισχυρίζονται οι ερευνητές. Η κατανάλωση αλκοόλ συνδέεται, μάλιστα, με την επικράτηση χρόνιων φλεγμονών στο σώμα, οι οποίες μακροπρόθεσμα επιδρούν αρνητικά στους ιστούς και στα ζωτικά μας όργανα και συντελούν στην πρόωρη κυτταρική γήρανση.
Η συμβολή της Αντιγηραντικής Ιατρικής στην αντιστροφή της κυτταρικής γήρανσης
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι χρειάζεται να αποφευχθεί ο σχηματισμός των AGEs, σε επίπεδο διατροφής, με σκοπό την επιβράδυνση της διαδικασίας της γήρανσης και τον περιορισμό του κινδύνου εμφάνισης διαφόρων παθήσεων. Ενδείκνυται, λοιπόν, η αποφυγή κατανάλωσης σακχάρων και υδατανθράκων και η υιοθέτηση μίας διατροφής πλούσιας σε μικρο-και μακροθρεπτικά συστατικά, τα οποία προσφέρουν ένα οπλοστάσιο θρεπτικών ουσιών και ακολούθως ενυδατώνουν πλήρως το σώμα μας και προάγουν την υγεία των κυττάρων μας.
Το κλειδί για την επιτυχή έκβαση βρίσκεται στην ιατρική καθοδήγηση και στην εξατομικευμένη διατροφή που θα μας προταθεί. Η Διατροφή Ακριβείας αποτελεί μία ειδική διατροφική πλατφόρμα, η οποία της οποίας έγκειται στο ότι για κάθε διατροφικό πλάνο που προτείνει χτίζει γερά θεμέλια για τη δημιουργία υγιών κυττάρων, με συνοδά αποτελέσματα στην επίτευξη της βέλτιστης υγείας του οργανισμού και κατ’ επέκταση στη δυνατότητα αντιστροφής της κυτταρικής γήρανσης.
Πλέον, διαθέτουμε στη φαρέτρα μας και Εξειδικευμένες διαγνωστικές εξετάσεις, σε μοριακό επίπεδο, οι οποίες μετρούν με απόλυτη ακρίβεια την οξείδωση του σώματος μας από τις ελεύθερες ρίζες, τις χρόνιες φλεγμονές, τη γλυκοζυλίωση, τις ελλείψεις μικροθρεπτικών συστατικών, βιταμινών, ιχνοστοιχείων, ενζύμων και μετάλλων, τις ορμονικές ανισορροπίες, το τοξικό φορτίο των κυττάρων και τις τυχόν μεταλλάξεις στο DNA.
Βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων, διαμορφώνονται εξατομικευμένα τα κατάλληλα Αντιγηραντικά Θεραπευτικά πρωτόκολλα, τα οποία αποβλέπουν στην πρόληψη της δημιουργίας βλαβών, μέσω της ενίσχυσης του οργανισμού με όλα τα απαραίτητα βιοχημικά καύσιμα (πρωτεΐνες, ένζυμα) που χρειάζεται, για να επιτελεί σωστά όλες τις λειτουργίες του. Βέβαια, ακόμα κι αν εκδηλωθούν βλάβες, η Αντιγηραντική Ιατρική μπορεί να τις αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, θεραπεύοντας το κύτταρο, και ακολούθως δύναται να αντιστρέψει, εν μέρει, τουλάχιστον, τη διαδικασία της κυτταρικής γήρανσης.
Διαβάστε επίσης
Stress & διατροφή
Ο ρόλος της διατροφής στη θεραπεία των χρόνιων αυτοάνοσων νοσημάτων
Που οφείλονται τα μειωμένα επίπεδα ενέργειας;
References:
- Arnaud-Battandier F, Malvy D, Jeandel C, et al. Use of oral supplements in malnourished elderly patients living in the community: a pharmaco-economic study. Clin Nutr. 2004;23:1096–103.
- Avenell A, Handoll HH. A systematic review of protein and energy supplementation for hip fracture aftercare in older people. Eur J Clin Nutr. 2003;57:895–903.
- Bartali B, Salvini S, Turrini A, et al. Age and disability affect dietary intake. J Nutr. 2003;133:2868–73.
- Chandra RK. Nutrition and the immune system from birth to old age. Eur J Clin Nutr. 2002;56(Suppl 3):S73–6.
- Coombs JB, Barrocas A, White JV. Nutrition care of older adults with chronic disease: attitudes and practices of physicians and patients. South Med J. 2004;97:560–5.
- Dryden G, Ritchie CS, Finucane TE, et al. Nutrition in the elderly. Clinical Nutrition Scientific Update. A report based on presentations at Nutrition Week; 24–27 Feb 2002; San Diego, CA, USA. 2002.
- Ciardullo AV, Brunetti M, Daghio MM, et al. Characteristics of type 2 diabetic patients cared for by general practitioners either with medical nutrition therapy alone or with hypoglycaemic drugs. Diabetes Nutr Metab. 2004;17:120–3.
- Compher C, Kim JN, Bader JG. Nutritional requirements of an aging population with emphasis on subacute care patients. AACN Clin Issues. 1998;9:441–50.
Αφήστε μια απάντηση