Ο ρόλος των ορμονών στην υγεία μας
Οι ορμόνες είναι χημικές ουσίες που παράγονται στον οργανισμό μας, κυκλοφορούν στο αίμα μας και ρυθμίζουν τη δραστηριότητα κυττάρων, ιστών και οργάνων. Πρόκειται για «αγγελιαφόρους», οι οποίοι μεταβιβάζουν διάφορες πληροφορίες από τον έναν υποδοχέα του σώματος μας στον άλλον.
Οι ορμόνες είναι υπεύθυνες για τη συμπεριφορά και την αντίδραση μας σε γεγονότα που διαδραματίζονται στο περιβάλλον μας. Επιπλέον, ενισχύουν τις πιθανότητες μας για επιβίωση και παίζουν κομβικό ρόλο στην εξέλιξη του είδους μας και στην υγεία μας. Αυτό συμβαίνει, διότι οι ορμόνες ρυθμίζουν ζωτικές διεργασίες του σώματος μας, οι οποίες σχετίζονται με την ανάπτυξη, τη σεξουαλική λειτουργία, το μεταβολισμό και την αναπαραγωγή.
Οι ορμόνες μεταφέρονται μέσω της κυκλοφορίας του αίματος σε ένα τεράστιο δίκτυο επικοινωνίας, το οποίο συνδράμει στη σύνδεση των ανώτερων κέντρων του εγκεφάλου μας με τις αντίστοιχες ρυθμιστικές θέσεις του DNA πολλών τρισεκατομμυρίων κυττάρων στο σώμα μας. Στις εσωτερικές και εξωτερικές πλευρές των κυτταρικών μεμβρανών υπάρχουν υποδοχείς των ορμονών, όπου οι ορμόνες δεσμεύονται σαν κλειδιά. Η κάθε ορμόνη παρέχει την αντίστοιχη εντολή υποδεικνύοντας στο DNA του κάθε κυττάρου τι θα κάνει. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μεταφέρεται σωστά το βιοχημικό μήνυμα κάθε ορμόνης στα κύτταρα μας, προκειμένου να επιτελεστούν βέλτιστα όλες οι λειτουργίες τους.
Είναι σαφές, λοιπόν, ότι οι ορμόνες ελέγχουν το καθετί στη ζωή μας. Όλα τα εσωτερικά μας ρολόγια ρυθμίζονται από τις ορμόνες μας. Γι’ αυτό το λόγο, είναι ζωτικής σημασίας για την εξασφάλιση της ομοιόστασης του σώματος μας, μία κατάσταση κατά την οποία το εσωτερικό περιβάλλον του οργανισμού παραμένει σταθερό παρά τις μεταβολές του εξωτερικού περιβάλλοντος.
Οι ορμόνες ασκούν έλεγχο σε πολλές σωματικές και ψυχολογικές μεταβολές στις οποίες υπόκειται ο οργανισμός μας κατά τη διάρκεια της ζωής μας. Όταν κυμαίνονται σε φυσιολογικά επίπεδα, καθορίζουν το ρυθμό ανάπτυξης των κυττάρων και συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία αυτών. Μόνο ένας ορμονικά ισορροπημένος οργανισμός είναι σε θέση να διεκπεραιώσει τους ανώτερους σκοπούς για τους οποίους εκ φύσεως έχει προοριστεί.
Εντούτοις, όταν παρατηρηθούν ανισορροπίες στα επίπεδα των ορμονών, τότε προκαλείται χάος στο σώμα μας. Οι ορμονικές διαταραχές μπορεί να εκδηλωθούν με μία σωρεία δυσάρεστων συμπτωμάτων και επηρεάζουν καταλυτικά την υγεία μας.
Οποιαδήποτε ορμονική ανισορροπία μπορεί να οδηγήσει στην εμφάνιση ορισμένων παθήσεων και να υποβαθμίσει τόσο την ποιότητα όσο και την ποσότητα της ζωής μας. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να έχουμε πλήρη γνώση των κυριότερων συμπτωμάτων που μπορεί να υποδηλώνουν διαταραχές του ορμονικού μας συστήματος. Η σωστή ενημέρωση και η επαρκής γνώση μπορούν να μας βοηθήσουν να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για την αντιμετώπιση του οποιουδήποτε προβλήματος τυχόν υποβόσκει στο σώμα μας.
Ενδείξεις ορμονικής ανισορροπίας
Η συνεχής αύξηση του βάρους μπορεί να αποτελεί μία ένδειξη ανισορροπίας των ορμονών. Η αυξημένη παραγωγή κορτιζόλης διεγείρει την παραγωγή υψηλών ποσοτήτων ινσουλίνης. Με τη σειρά της αυτή, επιδρά στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, κάτι που συχνά αυξάνει την επιθυμία κατανάλωσης φαγητού και οδηγεί στην αύξηση του βάρους. Επίσης, διαταραχές των ορμονών του θυρεοειδούς αδένα μπορεί να προκαλούν δυσχέρειες στην απώλεια βάρους. Ταυτόχρονα, η υπερβολική όρεξη για φαγητό μπορεί να οφείλεται, πέραν της αντίστασης στην ινσουλίνη, σε μειωμένη δράση των θυρεοειδικών ορμονών ή σε κόπωση των επινεφριδίων.
Παράλληλα, εξάντληση των επινεφριδίων μπορεί να υποδηλώνουν καταστάσεις, όπως η ανεξήγητη και παρατεταμένη κούραση. Σε περιπτώσεις χρόνιου στρες, οι άνθρωποι εμφανίζουν κόπωση των επινεφριδίων, η οποία προκύπτει ως επακόλουθο των αυξημένων επιπέδων κορτιζόλης. Η κορτιζόλη είναι επιφορτισμένη με τον έλεγχο του κιρκάδιου ρυθμού. Αν προκληθούν διαταραχές σε αυτόν, μειώνονται σημαντικά τα επίπεδα κορτιζόλης μέσα στη διάρκεια της ημέρας, με συνέπεια το αίσθημα νωθρότητας. Η κόπωση, επιπλέον, μπορεί να οφείλεται σε υψηλά επίπεδα της TSH (θυρεοειδική ορμόνη), μία κατάσταση που προμηνύει υποθυρεοειδισμό.
Ταυτόχρονα, οι διαταραχές στον ύπνο μπορεί να συγκαταλέγονται στα συμπτώματα ορμονικής ανισορροπίας. Οι γυναίκες που διανύουν την περίοδο της εμμηνόπαυσης ή της περιεμμηνόπαυσης συχνά βιώνουν δυσκολίες στον ύπνο εξαιτίας της ραγδαίας μεταβολής των επιπέδων των οιστρογόνων. Η έλλειψη τεστοστερόνης, μάλιστα, στους άνδρες προκαλεί άπνοια ύπνου. Είναι σημαντικό, μάλιστα, να τονιστεί ότι, όταν κοιμόμαστε, ρυθμίζονται τα επίπεδα και η ισορροπία τουλάχιστον δέκα διαφορετικών ορμονών. Συνεπώς, η αϋπνία μπορεί να επιφέρει καρδιαγγειακά και ψυχολογικά προβλήματα, καθώς και διαταραχές στην όρεξη και στη γονιμότητα.
Επιπρόσθετα, η πτώση της σεξουαλικής διάθεσης αποτελεί ένα από τα εμφανέστερα συμπτώματα ορμονικής ανισορροπίας. Οι ελλιπείς συγκεντρώσεις ανδρογόνων, οι διαταραχές στην ισορροπία των ορμονών του θυρεοειδούς ή άλλων ενδοκρινών αδένων αποτελούν τις κύριες αιτίες της μειωμένης σεξουαλικής δραστηριότητας. Ακόμη, οι νυχτερινές εφιδρώσεις αποτελούν μία επιπλέον ένδειξη ανισορροπίας του ορμονικού συστήματος. Πολλές φορές, αποτελούν προεόρτια της εμμηνόπαυσης ή μπορεί να εκδηλώνονται ως αποτέλεσμα προβλημάτων του ενδοκρινικού συστήματος, τα οποία προκαλούνται λόγω υψηλής ή χαμηλής παραγωγής ορμονών, όπως η σεροτονίνη.
H κατάθλιψη, μάλιστα, οφείλεται σε ορμονική ανισορροπία και συγκεκριμένα η υπερβολική παραγωγή της TSH, ως απόρροια του υποθυρεοειδισμού, μπορεί να αποτελεί την αιτία. Παράλληλα, η τριχόπτωση οφείλεται κατά βάση σε μειωμένα επίπεδα τεστοστερόνης και σε διαταραχές της διυδροτεστοστερόνης ή DHT. Τέλος, η βραδεία πέψη και διάφορες γαστρεντερικές διαταραχές υποδηλώνουν προβλήματα της ισορροπίας του ορμονικού συστήματος. Οι ορμονικές διαταραχές που παρατηρούνται στην εμμηνόπαυση αποτελούν έναν από τους πιο συνήθεις αιτιολογικούς παράγοντες εμφάνισης πεπτικών προβλημάτων για τις γυναίκες ηλικίας από 45 έως 55 ετών.
Αποκατάσταση της εύρυθμης λειτουργίας του ορμονικού συστήματος
Ως επιστήμονες διευρύνουμε ολοένα και περισσότερο το πεδίον των γνώσεων μας όσον αφορά στο μικρόκοσμο του οργανισμού μας. Λόγω του ότι ενημερωνόμαστε διαρκώς και εμπλουτίζουμε τις ήδη υπάρχουσες γνώσεις μας, είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε την πολυπλοκότητα όλων των συστημάτων του οργανισμού μας.
Λόγου χάρη, επιστάμεθα επί δεκαετίες τώρα ότι μεγαλύτερες ή μικρότερες ποσότητες διαφόρων ορμονών παράγονται από τους ενδοκρινείς μας αδένες σε διαφορετικές ώρες της κάθε ημέρας, κάθε μήνα, κάθε εποχής, κάθε χρονικής φάσης της ζωής μας και ανάλογα με τις δραστηριότητες μας. Επίσης, διαθέτουμε εμπεριστατωμένη γνώση του γεγονότος ότι όλες σχεδόν οι ορμόνες μας αρχίζουν σταδιακά να φθίνουν μετά την ηλικία των 25 ετών μας. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη, είτε άνδρας είναι είτε γυναίκα, που εξακολουθεί να διατηρεί στα φυσιολογικά και στα καλύτερα δυνατά όρια τα επίπεδα των ορμονών του μετά τα 25 έτη. Ταυτόχρονα, ξέρουμε ότι η μη υγιής γήρανση, συνοδευόμενη με ποικίλα προβλήματα και πολλαπλά χρόνια νοσήματα, αποτελεί κατά κύριο λόγο ζήτημα των ορμονών μας.
Και το βασικότερο όλων; Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι οι κάθε είδους ορμονικές ανεπάρκειες και ανισορροπίες μπορούν να αντιμετωπιστούν σε οποιαδήποτε χρονική φάση της ζωής μας, με απόλυτα αποτελεσματικό και προπάντων με φυσικό τρόπο. Μέσα από τη χορήγηση θεραπευτικών πρωτοκόλλων που εκπονούνται εξατομικευμένα και περιλαμβάνουν Φυσικές «Βιομιμητικές» ορμόνες, είμαστε σε θέση να αποκαταστήσουμε την ισορροπία του ορμονικού συστήματος και να επαναφέρουμε τα επίπεδα των ορμονών στα βέλτιστα, στα καλύτερα δυνατά, δηλαδή, όρια. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, προάγεται η υγεία μας και προσκομίζονται στον οργανισμό μας αντιγηραντικά οφέλη. Ταυτόχρονα, δύνανται να προληφθούν ή να αρθούν τυχόν υποκείμενα χρόνια νοσήματα και εν γένει ενισχύεται η ποιότητα ζωής των ασθενών.
Διαβάστε επίσης
Αυτοάνοσα Νοσήματα: Γιατί μας προδίδει ο οργανισμός μας;
Κυτταρική υγεία – Το κλειδί στη μάχη κατά της γήρανσης
Πηγές – Βιβλιογραφία
- Neave N (2008). Hormones and behaviour: a psychological approach. Cambridge: Cambridge Univ. Press. ISBN 978-0521692014. Lay summary – Project Muse.
- Belfiore A, LeRoith (eds.). Principles of endocrinology and hormone action. Cham. ISBN 9783319446752. OCLC 1021173479.
- Principles of endocrinology and hormone action. Belfiore, Antonino,, LeRoith, Derek, 1945-. Cham. ISBN 9783319446752. OCLC 1021173479.
- Heyland A, Hodin J, Reitzel AM (January 2005). “Hormone signaling in evolution and development: a non-model system approach”. BioEssays. 27 (1): 64–75. doi:10.1002/bies.20136. PMID 15612033.
- Röder, Pia V; Wu, Bingbing; Liu, Yixian; Han, Weiping (March 2016). “Pancreatic regulation of glucose homeostasis”. Experimental & Molecular Medicine. 48 (3): e219. doi:10.1038/emm.2016.6. ISSN 1226-3613. PMC 4892884. PMID 26964835.
- Garland, Theodore; Zhao, Meng; Saltzman, Wendy (August 2016). “Hormones and the Evolution of Complex Traits: Insights from Artificial Selection on Behavior”. Integrative and Comparative Biology. 56 (2): 207–224. doi:10.1093/icb/icw040. ISSN 1540-7063. PMC 5964798. PMID 27252193.
- Boron WF, Boulpaep EL. Medical physiology: a cellular and molecular approach. Updated 2. Philadelphia, Pa: Saunders Elsevier; 2012.
- Nussey S, Whitehead S (2001). Endocrinology: an integrated approach. Oxford: Bios Scientific Publ. ISBN 978-1-85996-252-7.
Αφήστε μια απάντηση