Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ακουστά τη ρήση «η σιωπή είναι χρυσός» και με βάση αυτήν, δίνουμε ιδιαίτερη προσοχή στα λόγια μας, φροντίζουμε να είμαστε περιεκτικοί και εν γένει υιοθετούμε ανάλογη συμπεριφορά. Ωστόσο, η σιωπή δεν είναι πάντοτε χρυσός. Υπάρχουν, μάλιστα, περιπτώσεις όπου μπορεί να λειτουργήσει ως προθάλαμος δυσάρεστων καταστάσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι φλεγμονές που υφίσταται ο οργανισμός ορισμένων ατόμων.

 

Τι εννοούμε με τον όρο «φλεγμονή»

Όταν ακούμε αυτή τη λέξη «φλεγμονή», ο νους μας παραπέμπει αυτομάτως σε κάποιο ζήτημα υγείας. Εν μέρει, αυτός ο συσχετισμός είναι σωστός, καθώς η φλεγμονή συνδέεται με την εμφάνιση διαφόρων παθήσεων. Ωστόσο, αυτό που διαφεύγει της προσοχής  μας είναι το γεγονός ότι η φλεγμονή δεν αποτελεί αυτή καθεαυτή το πρόβλημα, αλλά τη λύση σε ένα πρόβλημα που έχει προηγηθεί.

Ως φλεγμονή χαρακτηρίζεται η προσπάθεια που καταβάλλει το σώμα μας, προκειμένου να εξαλειφθεί το αίτιο που προκάλεσε μία συγκεκριμένη βλάβη στον οργανισμό μας. Πρόκειται για μία μορφή άμυνας, με σκοπό να εξασφαλιστεί η προστασία μας από την έλευση παθογόνων παραγόντων (βακτήρια, ιοί, κ.ά.), και για ένα μηχανισμό αυτοΐασης, κατά τον οποίο απελευθερώνονται συστατικά των λευκών αιμοσφαιρίων στους ιστούς που υφίστανται βλάβη. Όταν, λοιπόν, ενεργοποιείται η απελευθέρωση αυτών των συστατικών, επιταχύνεται η κυκλοφορία του αίματος στο σημείο της μόλυνσης, με επακόλουθο την πρόκληση ερυθρότητας και πόνου, τη διέγερση των νεύρων, την ανάπτυξη οιδήματος και την τοπική αύξηση της θερμοκρασίας.

 

«Σιωπηλές» Χρόνιες φλεγμονές

Ωστόσο, ορισμένες φορές, η φλεγμονή εξακολουθεί να υφίσταται ακόμη κι όταν εξαλειφθεί το αίτιο που την προκάλεσε, δίχως να γίνεται αντιληπτή από τον οργανισμό μας, με αποτέλεσμα να εξελίσσεται σε χρόνια. Αυτού του είδους οι «σιωπηλές» χρόνιες φλεγμονές χαρακτηρίζονται ως λανθάνουσες ή υποκλινικές χρόνιες φλεγμονές.

 

Αιτίες «Σιωπηλών» Χρόνιων φλεγμονών

Πού οφείλονται, όμως, αυτές οι παρατεταμένες φλεγμονές που υφίσταται το σώμα μας σε συγκεκριμένες περιπτώσεις; Οι ¨σιωπηλές¨ χρόνιες φλεγμονές μπορεί να προκληθούν, όταν ο οργανισμός μας παρουσιάζει έλλειψη των απαραίτητων για τη διεκπεραίωση της διαδικασίας θρεπτικών συστατικών. Ένα ανοσοποιητικό σύστημα που χαρακτηρίζεται από ανεπάρκεια θρεπτικών συστατικών ή εμφανίζει διαταραχές στο ορμονικό του σύστημα διατρέχει μεγάλο κίνδυνο εξέλιξης της οξείας φλεγμονής σε χρόνια.

Η ενέργεια που απαιτείται, για να αναπτυχθεί και να επιβιώσει ο οργανισμός μας, προέρχεται κατά κύριο λόγο από τις τροφές, σε συνδυασμό με το οξυγόνο, το νερό και την επαρκή έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το σώμα μας πληροί όλες τις προδιαγραφές, προκειμένου να παράγει τα βιοχημικά του καύσιμα (αμινοξέα, ορμόνες, πρωτεΐνες, ένζυμα). Ωστόσο, η λήψη στη διατροφή μας υψηλών ποσοτήτων υδατανθράκων και κορεσμένων λιπαρών μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα στη δημιουργία χρόνιων φλεγμονών, καθώς αυτού του είδους οι τροφές δεν παρέχουν στα κύτταρα μας τα θρεπτικά συστατικά που αυτά χρειάζονται, με σκοπό να διεκπεραιώσουν σωστά τις διάφορες λειτουργίες τους. Επομένως, μία από τις αιτίες των χρόνιων φλεγμονών σε έναν εν γένει υγιή οργανισμό είναι η ελλιπής σε μικροθρεπτικά συστατικά διατροφή.

Παράλληλα, οι χρόνιες μικροβιακές μολύνσεις και η μακροχρόνια έκθεση σε παράγοντες που συντείνουν στον ερεθισμό, όπως οι τοξίνες που διαχέονται στο περιβάλλον, τα φυτοφάρμακα, τα αλλεργιογόνα των τροφίμων ή του περιβάλλοντος κι ο μολυσμένος αέρας, αποτελούν παραμέτρους που ευνοούν την εκδήλωση χρόνιων φλεγμονών.

Ταυτόχρονα, τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα, το οξειδωτικό stress, η καθιστική ζωή, το κάπνισμα, η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ, η κακή ποιότητα του ύπνου, η ανεπαρκής φροντίδα κάποιας μόλυνσης ή τραυματισμού, καθώς και το χρόνιο άγχος είναι παράγοντες που ενδέχεται να οδηγήσουν στη δημιουργία χρόνιων φλεγμονών. Ειδικότερα, βάσει ερευνών, έχει αποδειχθεί ότι το παρατεταμένο άγχος αυξάνει τα επίπεδα της κορτιζόλης, μίας ορμόνης του stress. Οι υψηλές συγκεντρώσεις κορτιζόλης στο αίμα, όμως, για μεγάλο χρονικό διάστημα επιβαρύνουν τους ιστούς μας, με επακόλουθο την πρόκληση στο σώμα μας μίας φλεγμονώδους κατάστασης.

 

Συμπτώματα Χρόνιων φλεγμονών

Οι χρόνιες φλεγμονές αποτελούν μία ύπουλη παθολογική κατάσταση, καθώς συχνά δε δίνουν συμπτώματα, με αποτέλεσμα να μη γίνονται πάντοτε εμφανείς. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις που συνήθως προμηνύουν την επικράτηση χρόνιων φλεγμονών στο σώμα μας. Αυτές συνίστανται στα εξής:

  • Χρόνια κόπωση και ανεπαρκή επίπεδα ενέργειας: Έρευνες καταδεικνύουν ότι όσοι καταβάλλονται από μία συνεχή αίσθηση κούρασης έχουν αυξημένους δείκτες φλεγμονωδών και προφλεγμονωδών ενώσεων στον οργανισμό τους.
  • Αυξημένο βάρος και υψηλά επίπεδα σακχάρου
  • Πνευματική σύγχυση και ελλιπής συγκέντρωση
  • Πυρετός, βραδεία ανάρρωση έπειτα από κρυολόγημα και χρόνιοι πόνοι σε διάφορα σημεία του σώματος που δεν υποχωρούν
  • Γαστρεντερικές ενοχλήσεις (δυσπεψία, παλινδρόμηση, φούσκωμα και διάρροιες). Πρόκειται για συμπτώματα που περιλαμβάνονται στη Νόσο Crohn, στο συνδρόμου του ευερέθιστου εντέρου και σε άλλα προβλήματα του πεπτικού συστήματος που σχετίζονται με τη χρόνια φλεγμονή. Εξάλλου, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι η ελκώδης κολίτιδα και η νόσος Crohn εντάσσονται στις φλεγμονώδεις παθήσεις.
  • Δερματικά προβλήματα, λόγου χάρη άφθες στο στόμα, φαγούρα, καθώς και δερματολογικά νοσήματα, όπως είναι η ψωρίαση, το έκζεμα ή η ακμή.

 

 «Σιωπηλές» Χρόνιες φλεγμονές και η συσχέτιση τους με διάφορες ασθένειες

Οι χρόνιες φλεγμονές είναι κάτι που συνήθως δε μπορούμε να αισθανθούμε. Πρόκειται για μία μη ορατή κατάσταση, η οποία ωστόσο μπορεί να καταστεί δυνητικά επικίνδυνη. Κι αυτό, γιατί συνεχίζεται στο σώμα μας με αμείωτο ρυθμό, το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού μας αναγκάζεται μονίμως να βρίσκεται σε υπερδιέγερση, επέρχεται φθορά των ιστών και εν τέλει πυροδοτείται η έναρξη της αυτοανοσίας. Είναι αρκετά δύσκολο να το αντιληφθούμε αυτό, διότι η σιωπηλή φλεγμονή εκ πρώτης όψεως δείχνει αβλαβής και δεν εκδηλώνεται πάντοτε με συγκεκριμένα σημεία και συμπτώματα. Ωστόσο, η υποκλινική αυτή φλεγμονή μπορεί να αποτελέσει συνιστώσα όλων σχεδόν των χρόνιων ασθενειών που βιώνουμε.

Καταρχάς, οι χρόνιες φλεγμονές αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης των καρκινικών όγκων κι έχει, μάλιστα, υποστηριχθεί ότι τα άτομα που πάσχουν από κατάθλιψη χαρακτηρίζονται από αυξημένα επίπεδα φλεγμονής στο αίμα. Ταυτόχρονα, σε μεγάλο ποσοστό του ανθρώπινου πληθυσμού, λόγω της απορρύθμισης του ανοσοποιητικού συστήματος που επιφέρει η χρόνια φλεγμονή, ενδέχεται να πυροδοτηθεί μία εσφαλμένη αντίδραση από πλευράς αυτού. Πιο συγκεκριμένα, το ανοσολογικό σύστημα αναγνωρίζει εσφαλμένα τα δικά του κύτταρα ως ξένα και στρέφεται εναντίον τους, με στόχο την εξουδετέρωση τους, προκαλώντας ποικίλες βλάβες και δυσλειτουργίες. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι χρόνιες φλεγμονές ενοχοποιούνται και για την εμφάνιση αυτοάνοσων νοσημάτων και συσχετίζονται με την εκδήλωση αλλεργικών αντιδράσεων, καθώς και με την επιτάχυνση της γήρανσης των κυττάρων.

Σχεδόν, λοιπόν, όλα τα νοσήματα συναντώνται στο σταυροδρόμι της φλεγμονής που αποτελεί βασικό συστατικό στοιχείο της φθοράς. Αυτό αποδεικνύεται από μία μελέτη που διεξήχθη μεταξύ ενός υγιούς, σε γενικές γραμμές, πληθυσμού ηλικιωμένων. Η μελέτη κατέδειξε ότι όσοι ηλικιωμένοι είχαν αυξημένα επίπεδα της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης και της ιντερλευκίνης 6, οι οποίοι αποτελούν δείκτες συστηματικής φλεγμονής, διέτρεχαν έως και 260% μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας εντός των επόμενων 4 ετών.

Βέβαια, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η χρόνια φλεγμονή δεν είναι πάντα σιωπηλή. Σε ορισμένες νόσους, όπως η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, υπάρχει χρόνια φλεγμονή η οποία είναι εμφανής. Ωστόσο, η  υποκλινική αυτή χρόνια φλεγμονή μπορεί, επί χρόνια, να εξακολουθεί να μένει απαρατήρητη και να καταστρέφει τις κυτταρικές λειτουργίες του οργανισμού μας, χωρίς έκδηλα συμπτώματα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι συνέπειες της διαφαίνονται παρά μόνο, όταν έχουν ήδη προκληθεί σοβαρές φθορές και δυνητικά ανεπανόρθωτες βλάβες σε κύτταρα, ιστούς και όργανα. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η «σιωπηλή» φλεγμονή συντελεί στην παθογένεση τουλάχιστον  7 από των  10 σημαντικότερων αιτιών θνησιμότητας στο Δυτικό Κόσμο.

 

Η Σύγχρονη Ιατρική αντιμετώπιση

Η χρόνια φλεγμονή μπορεί να απειλεί την υγεία μας χωρίς να το γνωρίζουμε. Ωστόσο, δεν αρκεί η καταστολή των συμπτωμάτων των νοσημάτων που πιθανόν να προκαλέσουν οι χρόνιες φλεγμονές. Είναι απαραίτητο να αποκατασταθούν οι μηχανισμοί αυτοΐασης, με τους οποίους έχουν προικιστεί από τη φύση όλα τα έμβια όντα, προκειμένου να επανέλθει η υγεία μας στα βέλτιστα επίπεδα και να εκμηδενιστεί η πιθανότητα πρόκλησης χρόνιων φλεγμονών.

Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί μέσα από τη θεραπεία του κυττάρου. Το κλειδί για τις θεραπείες, επομένως, βρίσκεται βαθιά μέσα στο κύτταρο και τους μηχανισμούς του. Και σε αυτήν την προσπάθεια συνδράμει η Σύγχρονη Ιατρική αντιμετώπιση, η οποία ερευνά τις αιτίες των χρόνιων φλεγμονών και εστιάζει στη βελτίωση της υγείας και στην αύξηση της ποιότητας ζωής των ασθενών, χρησιμοποιώντας τις πιο σύγχρονες θεραπείες και πρωτόκολλα.

Πλέον, εφαρμόζονται στην κλινική πράξη Ειδικές Μοριακές και Γενετικές Εξετάσεις, οι οποίες βασίζονται στην ανίχνευση της βιοχημείας του κυττάρου, του ορμονικού μας συστήματος και πλήθους παραμέτρων των ζωτικών λειτουργιών που διενεργούνται στο σώμα μας. Βάσει των διαγνωστικών ευρημάτων, διαμορφώνονται αποκλειστικά εξατομικευμένα θεραπευτικά πρωτόκολλα, που αντιμετωπίζουν στοχευμένα το εκάστοτε ζήτημα, και χορηγούνται εξατομικευμένες ιατρικές αγωγές. Η πορεία της υγείας του ατόμου εξετάζεται σε μηνιαία βάση και οι αγωγές παραμετροποιούνται βάσει του συνόλου των βιοχημικών δεικτών.

Εν κατακλείδι, ο βασικός στόχος της Σύγχρονης Ιατρικής θεραπευτικής προσέγγισης έγκειται στην εξάλειψη των αιτιών που προκαλούν τις χρόνιες φλεγμονές και στην ενίσχυση του οργανισμού με όλα τα απαραίτητα βιοχημικά καύσιμα (πρωτεΐνες, ένζυμα) που χρειάζεται, προκειμένου να επιτελεί σωστά όλες τις λειτουργίες του οργανισμού του και να μην προκαλούνται βλάβες. Ωστόσο, ακόμα κι αν παρουσιαστούν προβλήματα, η Σύγχρονη Ιατρική αντιμετώπιση βασίζεται στην αντιμετώπιση των βλαβών, θεραπεύοντας το κύτταρο.

 

 

Διαβάστε επίσης

Η Συμβολή Του Μαγνησίου Στην Υγεία

Σχετίζονται οι λεκτίνες που προσλαμβάνονται μέσω της διατροφής με τα Αυτοάνοσα Νοσήματα;

Φλεγμονές Οξείες & Χρόνιες – Πόσο επικίνδυνες μπορούν να γίνουν;

 

Πηγές – Βιβλιογραφία

  • 1.Yousuf A, Ibrahim W, Greening NJ, Brightling CE. T2 Biologics for Chronic Obstructive Pulmonary Disease. J Allergy Clin Immunol Pract. 2019 May – Jun;7(5):1405-1416.
  • Milenkovic VM, Stanton EH, Nothdurfter C, Rupprecht R, Wetzel CH. The Role of Chemokines in the Pathophysiology of Major Depressive Disorder. Int J Mol Sci. 2019 May 09;20(9)
  • Fritsch J, Abreu MT. The Microbiota and the Immune Response: What Is the Chicken and What Is the Egg? Gastrointest. Endosc. Clin. N. Am. 2019 Jul;29(3):381-393.
  • Barcelos IP, Troxell RM, Graves JS. Mitochondrial Dysfunction and Multiple Sclerosis. Biology (Basel). 2019 May 11;8(2)
  • Michels da Silva D, Langer H, Graf T. Inflammatory and Molecular Pathways in Heart Failure-Ischemia, HFpEF and Transthyretin Cardiac Amyloidosis. Int J Mol Sci. 2019 May 10;20(9)
  • Zhang X, Wu X, Hu Q, Wu J, Wang G, Hong Z, Ren J., Lab for Trauma and Surgical Infections. Mitochondrial DNA in liver inflammation and oxidative stress. Life Sci. 2019 Nov 01;236:116464.
  • Tsai DH, Riediker M, Berchet A, Paccaud F, Waeber G, Vollenweider P, Bochud M. Effects of short- and long-term exposures to particulate matter on inflammatory marker levels in the general population. Environ Sci Pollut Res Int. 2019 Jul;26(19):19697-19704.
  • 8. Deepak P, Axelrad JE, Ananthakrishnan AN. The Role of the Radiologist in Determining Disease Severity in Inflammatory Bowel Diseases. Gastrointest. Endosc. Clin. N. Am. 2019 Jul;29(3):447-470.