Ιοί και Ιώσεις
Οι ιοί είναι μικροοργανισμοί που εμφανίζουν ποικιλομορφία ως προς το σχήμα και τη δομή τους. Δεν πρόκειται για αυτόνομες μονάδες, αλλά για μικροοργανισμούς οι οποίοι εξαρτώνται άμεσα από τους ζώντες οργανισμούς, στα κύτταρα των οποίων εισβάλλουν. Εκεί πολλαπλασιάζονται, με επακόλουθο την εμφάνιση λοιμώξεων, των λεγόμενων ιώσεων.
Ως ίωση ορίζεται η νόσος που εκδηλώνεται, όταν ο οργανισμός μας προσβάλλεται από τους ιούς. Από την ώρα που ο ιός εισβάλλει στο κύτταρο, ακολουθεί η ενεργοποίηση διάφορων μηχανισμών, με στόχο την εξουδετέρωση του. Ωστόσο, εάν δεν επιτευχθεί η καταστροφή του ιού, τότε αυτός πολλαπλασιάζεται μέσα στα κύτταρα μας, με αποτέλεσμα αυτά να δυσλειτουργούν ή και να καταστρέφονται. Στη συνέχεια, ακολουθεί η εξάπλωση πολλαπλών αντιγράφων του ιού σε παρακείμενους ιστούς και στη γενική κυκλοφορία, με τελικό επακόλουθο την εμφάνιση ιογενούς λοίμωξης.
Ο βήχας και η άνοδος της θερμοκρασίας του σώματος (πυρετός), που μας ταλαιπωρούν, όταν εισέρχεται κάποιος παθογόνος παράγοντας στον οργανισμό μας, ανήκουν στους μηχανισμούς άμυνας έναντι του «εισβολέα» και αποσκοπούν στην αναστολή του πολλαπλασιασμού του ιού και στην εξάλειψη του.
Ενδείκνυται η χρήση αντιβιοτικών για τις ιώσεις;
Η χορήγηση αντιβιοτικών αντενδείκνυται για το απλό κρυολόγημα και εν γένει για τις ιώσεις, καθώς το αντιβιοτικό δε μπορεί να παρέμβει στον κύκλο ζωής του ιού. Η θεραπεία των απλών ιώσεων του αναπνευστικού συστήματος είναι συμπτωματική, που σημαίνει ότι λαμβάνονται μέτρα μόνο για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Αν παρουσιάζετε, δηλαδή, πυρετό, ενδείκνυται η χρήση αντιπυρετικού κι ακολούθως για το συνάχι συνιστάται αποσυμφορητικό, κλπ.
Άρα, τα αντιβιοτικά όχι μόνο δε μας θεραπεύουν από τις διάφορες ιώσεις (του αναπνευστικού συστήματος), αλλά η αλόγιστη χρήση τους μπορεί να προκαλέσει βλάβες στον οργανισμό μας. Όταν παίρνουμε αντιβίωση, χωρίς να κρίνεται απαραίτητο, το αντιβιοτικό εξασθενεί, με την πάροδο του χρόνου, και καθίσταται αναποτελεσματικό, καθώς δημιουργούνται ανθεκτικά στελέχη βακτηρίων. Αυτό σχετίζεται με τα ίδια τα βακτήρια, τα οποία μεταβάλλονται, για να εξασφαλίσουν την επιβίωση τους. Όταν έρχονται, λοιπόν, επανειλημμένα σε επαφή με τα αντιβιοτικά, θα μεταλλαχθούν, με σκοπό την επιβίωση τους. Αυτά τα νέα στελέχη βακτηρίων θα είναι “ανθεκτικά” απέναντι σε κάποιους τύπους αντιβιοτικών, πράγμα που σημαίνει ότι θα γίνουν περισσότερο απειλητικά για την υγεία του ασθενούς.
Εμβόλιο: Πόσο μας προστατεύει από τις ιώσεις;
Το εμβόλιο της γρίπης δεν προφυλάσσει από άλλες ιώσεις, παρά μόνο από τους συγκεκριμένους τύπους του ιού της γρίπης που εμπεριέχονται στο εμβόλιο. Επίσης, τα εμβόλια προφυλάσσουν τον οργανισμό μας μόνο από τα παλαιότερα στελέχη του ιού, τα οποία δεν έχουν μεταλλαχθεί. Ωστόσο, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, δημιουργούνται συνεχώς νέα στελέχη ιού, οπότε καθίσταται σαφές ότι το εμβόλιο δε μπορεί να προφυλάξει πλήρως. Η προστασία που παρέχει εξαρτάται από την κατάσταση της υγείας του ατόμου που εμβολιάζεται, καθώς και από την ταύτιση των στελεχών του εμβολίου με αυτά που κυκλοφορούν την ίδια περίοδο στην κοινότητα. Εξάλλου, έχουν ανιχνευθεί περισσότεροι από 200 τύποι ιών οι οποίοι αναπτύσσουν ασθένειες παρόμοιες με τη γρίπη. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, ένα άτομο να εμφανίσει κάποια ιογενή λοίμωξη, παρόλο που έχει κάνει το εμβόλιο κατά της γρίπης.
Ανοσοποιητικό σύστημα: Το φυσικό εμβόλιο κατά των ιώσεων
Η φύση διαθέτει το πιο αποτελεσματικό και επωφελές εμβόλιο κατά των ιώσεων, την ώρα που ορισμένα άτομα έχουν εσφαλμένα την εντύπωση ότι τα κοινά εμβόλια αποτελούν το μοναδικό τρόπο θωράκισης του οργανισμού τους έναντι των ιών. Η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος αποτελεί ένα «φυσικό» εμβόλιο κατά των ιώσεων, που μπορεί να δράσει εις το διηνεκές.
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ικανό να κινητοποιεί όλους τους αμυντικούς μηχανισμούς, με σκοπό να παρεμποδίζεται η εισβολή επιβλαβών και λοιμογόνων παραγόντων, όπως οι ιοί. Εύλογα, λοιπόν, μπορεί ο καθένας μας να συνειδητοποιήσει ότι παίζει πρωτεύοντα ρόλο στην εκδήλωση ή όχι των συμπτωμάτων σε περίπτωση μόλυνσης από κάποιον ιό. Σε άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, εγκυμονεί ο κίνδυνος να προκληθούν σοβαρά προβλήματα, εξαιτίας του ιού, διότι, όταν το ιϊκό φορτίο ξεπερνά την ικανότητα άμυνας του οργανισμού, μπορεί να υπάρξουν επιπλοκές καθώς και βακτηριακές επιμολύνσεις. Από την άλλη πλευρά, σε περίπτωση που το ανοσοποιητικό σύστημα υπερισχύει, ο ιός καταστέλλεται και σπάνια παρατηρούνται υποτροπές.
Η σπουδαιότητα της διατροφής στο ανοσοποιητικό σύστημα
Μια ισορροπημένη και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά διατροφή αποτελεί τη βάση για μία καλή υγεία και παρέχει στον οργανισμό μας τις βιταμίνες και τα ένζυμα που χρειάζεται, προκειμένου να μπορέσει να αντιμετωπίσει αφενός την κυτταρική γήρανση και τις ελεύθερες ρίζες κι αφετέρου να αποφύγει την εκδήλωση ασθενειών.
- Βιταμίνη D
Η Βιταμίνη D είναι ικανή να παράγει ορισμένες πρωτεΐνες, οι οποίες μπορούν να καταπολεμήσουν τα μικρόβια. Πρόσφατες μελέτες καταδεικνύουν ότι οι ελλιπείς ποσότητες Βιταμίνης D ενισχύουν κατά 35% την πιθανότητα ανάπτυξης λοιμώξεων του αναπνευστικού, ενώ, όταν αυτή βρίσκεται σε επάρκεια στον οργανισμό μας, περιορίζει σημαντικά τον κίνδυνο εκδήλωσης ιογενούς λοίμωξης (π.χ. γρίπης). Η συνιστώμενη ημερήσια δόση Βιταμίνης D για τους ενήλικες είναι περίπου 5000 IU. - Προβιοτικά
Τα προβιοτικά είναι καλά βακτήρια που εντοπίζονται σε διάφορους βλεννογόνους του σώματος, όπως στην κολπική και εντερική χλωρίδα και βοηθούν στο να διατηρηθεί η ομοιόσταση της χλωρίδας του εντέρου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, εξασφαλίζεται η υγεία του εντερικού μικροβιώματος, το οποίο διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη σωστή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Στα γιαούρτια και εν γένει στα γαλακτοκομικά προϊόντα ανευρίσκονται υψηλές ποσότητες προβιοτικών. - Αποφυγή υδατανθράκων, ζάχαρης και λιπών
Η κατανάλωση υψηλών ποσοτήτων υδατανθράκων και ζάχαρης είναι επιβλαβής, γιατί τόσο οι υδατάνθρακες όσο και η ζάχαρη αυξάνουν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα και καταστέλλουν τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος. Επιπλέον, το λίπος στα φαγητά οδηγεί στη δημιουργία φλεγμονών και καθιστά σκληρότερα τα τοιχώματα των αρτηριών. - Ανοσοδιεγερτικά και τονωτικά βότανα
Ορισμένα βότανα, όπως η εχινάκεια και ο μαύρος σαμπούκος, είναι γνωστά ως ανοσοδιεργετικά. Χαρακτηρίζονται, δηλαδή, από την ικανότητα ενίσχυσης του ανοσοποιητικού μας συστήματος. Υπάρχει και μία άλλη κατηγορία βοτάνων, τα λεγόμενα τονωτικά. Αυτά δρουν με σκοπό τη βελτίωση της λειτουργίας του ανοσοποιητικού. Σε αυτά περιλαμβάνονται η ρίζα τζίνσενγκ της βόρειας Αμερικής, ο πολύπορος ή το μανιτάρι Reishi και η ρίζα τζίνσενγκ Σιβηρίας. - Αντιοξειδωτικές ουσίες
Τα καροτένια, τα φλαβονοειδή και ορισμένες πολυφαινόλες αποτελούν αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες μπορούν να ενδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα και εμπεριέχονται κυρίως στα φρούτα, τα λαχανικά και τα μανιτάρια. Επίσης, η γλουταθειόνη και το συνένζυμο Q10 είναι ισχυρά αντιοξειδωτικά, τα οποία καταστρέφουν τους ιούς. Η γλουταθειόνη, μάλιστα, βοηθά τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος, όπως τα Τ-κύτταρα και τα Β-κύτταρα, να ζουν περισσότερο. - Ψευδάργυρος και Σελήνιο
Πρόκειται για τα δύο πιο σημαντικά μέταλλα τα οποία εξασφαλίζουν τη φυσική ανοσία, μέσα από την ενίσχυση των Β-κυττάρων, με αποτέλεσμα να καθίσταται δυνατή η σύνδεση των αντισωμάτων με τους ιούς και εν τέλει αυτοί καταστρέφονται. Ο ψευδάργυρος και το σελήνιο συνιστάται να καταναλώνονται αντίστοιχα στην ποσότητα των 25 mg και των 200 mg ημερησίως. - Βιταμίνη Α, E και C
Η βιταμίνη Α περιέχει β-καροτένιο και ρετινόλη οι οποίες ενισχύουν τη δράση του ανοσοποιητικού. Καλές πηγές Βιταμίνης Α είναι το αυγό, το ψάρι, τα γαλακτοκομικά και το συκώτι, ενώ β-καροτένιο εμπεριέχεται σε επαρκείς ποσότητες στα καρότα, στη γλυκοπατάτα και στα λαχανικά.
Η βιταμίνη C διεγείρει την παραγωγή των λευκών αιμοσφαιρίων και αντισωμάτων. Τροφές πλούσιες σε βιταμίνη C είναι τα πορτοκάλια, τα λεμόνια, οι φράουλες, το πεπόνι, οι πιπεριές και το μπρόκολο. Η συνιστώμενη ημερήσια δόση βιταμίνης C είναι περίπου 200 mg. Όταν υπάρχουν αυξημένες ανάγκες (π.χ. καπνιστές ή ασθενείς), χρειάζονται έως και 3.000mg την ημέρα.
Μέσω της πρόσληψης τροφίμων πλούσιων σε βιταμίνη Ε (σπόροι, έλαια), παράγονται κύτταρα που μπορούν να ανιχνεύσουν και να καταπολεμήσουν τους παθογόνους μικροοργανισμούς. Η δόση που συνιστάται ημερησίως μπορεί να φτάσει μέχρι τα 400 i.n.(international units).
Σωματική άσκηση, ύπνος, μείωση του άγχους και ανοσοποιητικό σύστημα
Η σωματική άσκηση ενισχύει τη δράση των λευκών αιμοσφαιρίων, τα οποία αμύνονται απέναντι στην εισβολή ιών. Επίσης, βάσει ερευνών, έχει υποστηριχθεί ότι, όταν δεν κοιμόμαστε επαρκώς, από τη μία φθίνουν τα Τ-κύτταρα, τα οποία εμπλέκονται στην ανοσία, κι από την άλλη ενισχύονται οι κυτοκίνες, οι οποίες είναι φλεγμονώδεις ουσίες. Το έντονο άγχος, επιπλέον, μπορεί να καταστείλει, μέσω ορμονών, τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Εξειδικευμένες εξετάσεις και Εξατομικευμένες αγωγές για την ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού
Δε μπορούμε να αποφύγουμε τους γύρω μας, όταν βήχουν ή έχουν καταρροή. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, ούτως ώστε να προφυλαχθούμε αποτελεσματικά από τον ιό της γρίπης και ιδιαίτερα την τρέχουσα περίοδο από τον Κορωνοϊό, είναι να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα. Κατ΄ αυτόν τον τρόπο, μπορεί να περιοριστεί σημαντικά ο κίνδυνος προσβολής του οργανισμού από διάφορους τύπους ιών. Ακόμα κι αν προσβληθούμε από κάποιον ιό, ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να μας βοηθήσει να αναρρώσουμε ταχύτερα και η συμπτωματολογία να είναι πολύ πιο ήπια.
Υπάρχουν Εξειδικευμένες εξετάσεις που απεικονίζουν επακριβώς την κατάσταση του ανοσοποιητικού μας συστήματος και μπορούν να ανιχνεύσουν την ύπαρξη τυχόν φλεγμονών, οι οποίες παρεμποδίζουν τη σωστή λειτουργία του. Βάσει, λοιπόν, των διαγνωστικών ευρημάτων (εργαστηριακών και κλινικών), καθορίζεται το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο, το οποίο διαμορφώνεται εξατομικευμένα και συνδράμει στην ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού.
Η ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού συστήματος κάθε ατόμου επιτυγχάνεται με τη χορήγηση μείγματος (Unique blend) μικροθρεπτικών συστατικών. Αυτό περιλαμβάνει τη χορήγηση ειδικών συμπληρωμάτων, βιταμινών, ιχνοστοιχείων, μετάλλων, αμινοξέων και δύναται η αγωγή να συνδυαστεί και με ειδική διατροφή. Με αυτόν τον τρόπο, αποκαθίστανται τυχόν ελλείψεις (ενζύμων), που παρουσιάζει ο οργανισμός μας, και συνεπώς εξασφαλίζεται η σωστή δράση του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι οι ορμόνες παίζουν καθοριστικό ρόλο στη λειτουργία του κυττάρου. Όταν προκληθούν διαταραχές στα επίπεδα των ορμονών μας, τότε οι ορμονικές αυτές ανισορροπίες επιδρούν αρνητικά στα κύτταρα μας. Ένα κύτταρο που λειτουργεί εύρυθμα προμηνύει κι ένα υγιές ανοσοποιητικό σύστημα. Επομένως, η επαναφορά της ορμονικής ισορροπίας του οργανισμού μας είναι ζωτικής σημασίας για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Διαβάστε επίσης
Χρόνια Νοσήματα, Υπάρχει λύση;
Πηγές – Βιβλιογραφία
- Beck G, Habitat GS (November 1996). “Immunity and the Invertebrates” (PDF). Scientific American. 275 (5): 60–66. Bibcode:1996SciAm.275e..60B. doi:10.1038/scientificamerican1196-60. PMID 8875808. Retrieved 1 January 2007.
- O’Byrne KJ, Dalgleish AG (August 2001). “Chronic immune activation and inflammation as the cause of malignancy”. British Journal of Cancer. 85 (4): 473–83. doi:10.1054/bjoc.2001.1943. PMC 2364095. PMID 11506482.
- Litman GW, Cannon JP, Dishaw LJ (November 2005). “Reconstructing immune phylogeny: new perspectives”. Nature Reviews. Immunology. 5 (11): 866–79. doi:10.1038/nri1712. PMC 3683834. PMID 16261174.
- Restifo NP, Gattinoni L (October 2013). “Lineage relationship of effector and memory T cells”. Current Opinion in Immunology. 25 (5): 556–63. doi:10.1016/j.coi.2013.09.003. PMC 3858177. PMID 24148236.
- Saji F, Samejima Y, Kamiura S, Koyama M (May 1999). “Dynamics of immunoglobulins at the feto-maternal interface”. Reviews of Reproduction. 4 (2): 81–89. doi:10.1530/ror.0.0040081. PMID 10357095.
- Van de Perre P (July 2003). “Transfer of antibody via mother’s milk”. Vaccine. 21 (24): 3374–76. doi:10.1016/S0264-410X(03)00336-0. PMID 12850343.
- Keller MA, Stiehm ER (October 2000). “Passive immunity in prevention and treatment of infectious diseases”. Clinical Microbiology Reviews. 13 (4): 602–14. doi:10.1128/CMR.13.4.602-614.2000. PMC 88952. PMID 11023960.
- Medzhitov R (October 2007). “Recognition of microorganisms and activation of the immune response”. Nature. 449 (7164): 819–26. Bibcode:2007Natur.449..819M. doi:10.1038/nature06246. PMID 17943118.
Αφήστε μια απάντηση