Η σκλήρυνση κατά πλάκας ή πολλαπλή σκλήρυνση (multiple sclerosis – MS) επηρεάζει περίπου 2,5 εκατομμύρια άτομα σε όλο τον κόσμο. Εμφανίζεται περισσότερο στις γυναίκες από ότι στους άνδρες και διαγιγνώσκεται συχνότερα σε άτομα μεταξύ 20 και 50 ετών.

Πρόκειται για μια Χρόνια, Νευρολογική, Αυτοάνοση πάθηση που επηρεάζει τον εγκέφαλο και το νωτιαίο μυελό. Το Ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στην προστατευτική επικάλυψη που περιβάλλει τα νεύρα, γνωστή ως μυελίνη. Τα νεύρα είναι ένα σημαντικό δίκτυο που επιτρέπει στον εγκέφαλό να επικοινωνεί με το υπόλοιπο σώμα. Μόλις η επίστρωση της μυελίνης στα νεύρα καταστραφεί, το σώμα αρχίζει να χάνει τον έλεγχο της μυϊκής λειτουργίας, της όρασης, της ισορροπίας και της ικανότητας των αισθήσεων.

 

Συμβατική VS Κυτταρική θεραπεία για τη σκλήρυνση κατά πλάκας

Η συμβατική θεραπεία που βασίζεται στις αρχές της κλασικής Ιατρικής επικεντρώνεται μόνο στη θεραπεία των συμπτωμάτων και όχι στην αντιμετώπιση της ρίζας της Νόσου. Τα περισσότερα φάρμακα για τη ΣΚΠ έχουν σχεδιαστεί για να επιβραδύνουν την εξέλιξη της νόσου και να μειώσουν τον αριθμό των υποτροπών αντί να θεραπεύσουν την υποκείμενη αιτία της Νόσου. Μερικά από αυτά τα φάρμακα είναι: η Βήτα-ιντερφερόνη, το Copaxone και η Κορτιζόνη. 

Η Κυτταρική θεραπευτική προσέγγιση στη σκλήρυνση κατά πλάκας επικεντρώνεται στις υποκείμενες αιτίες εμφάνισης της Νόσου που είναι η φλεγμονή του Ανοσοποιητικού συστήματος.

Αντιμετωπίζοντας τη φλεγμονή στο σώμα είναι δυνατόν να αποδυναμωθούν τα συμπτώματα και να μειωθεί ή να καθυστερήσει η ανάπτυξη της Νόσου.

 

Λειτουργική Κυτταρική Αντιμετώπιση – Οι Παράγοντες που εξετάζονται

Λειτουργία του Εντέρου

Περίπου το 60% του Ανοσοποιητικού συστήματος βρίσκεται ακριβώς κάτω από τη βλεννογόνου του εντέρου. Αν η βλεννογόνος δεν λειτουργεί σωστά, το ανοσοποιητικό σύστημα θα ενεργοποιηθεί και θα αρχίσει να αντιδρά σε τρόφιμα και τοξίνες.

Παθήσεις του εντέρου όπως το διαρρέον έντερο αποτελούν πύλη για λοιμώξεις, τοξίνες και τρόφιμα όπως η γλουτένη για να αρχίσουν να προκαλούν συστηματική φλεγμονή που οδηγεί στην αυτοανοσία.

 

Βαρέα μέταλλα & επιβλαβείς οργανικές ουσίες

Βαρέα μέταλλα και ειδικότερα ο υδράργυρος είναι ικανά να μεταβάλλουν ή να καταστρέφουν τα κύτταρα διαφόρων σωματικών ιστών. Μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα με υψηλότερες εκθέσεις υδραργύρου έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης Αυτοάνοσης ασθένειας.

Ακόμα, πολλοί από τους ασθενείς με Αυτοάνοσα Νοσήματα στην πραγματικότητα ζουν ή εργάζονται σε περιβάλλοντα που έχουν τοξική μούχλα. Τα τοξικά καλούπια παράγουν μυκοτοξίνες, οι οποίες είναι πτητικές οργανικές ενώσεις (VOC), οι οποίες μπορεί να είναι τοξικές για γενετικά ευαίσθητους ανθρώπους.

 

Προϋπάρχουσες Λοιμώξεις

Οι επιστήμονες έχουν υποψιαστεί για χρόνια ότι οι λοιμώξεις από βακτηρίδια, ιούς και άλλες τοξίνες είναι πιθανό να οφείλονται για την ανάπτυξη συνθηκών όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας. Τα βακτηριακά στελέχη που βρίσκονται συνήθως σε ασθενείς με MS περιλαμβάνουν: Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae και Clostridium perfringens.

Παρομοίως, οι τοξίνες που απελευθερώνονται από C. perfringens και Staphylcoccus aureus φαίνεται επίσης να παίζουν κάποιο ρόλο στην ενεργοποίηση της εμφάνισης της MS. Οι ιοί που συνδέονται συνήθως με MS περιλαμβάνουν τον ιό Epstein-Barr (ΕΒν) και τον ανθρώπινο ιό έρπητα (HSV).

 

Δυσλειτουργία των μιτοχονδρίων

Η δράση των μιτοχονδρίων βλάπτεται από τοξίνες, λοιμώξεις, αλλεργιογόνα και το άγχος. Η μεγαλύτερη προσβολή που γίνεται με την πάροδο του χρόνου είναι η κατανάλωση υπερβολικά υψηλής θερμιδικής αξίας, χαμηλής θρεπτικής αξίας τροφής – με λίγα λόγια, πάρα πολλές «κενές θερμίδες». Όταν τα τρόφιμα καίγονται ή μεταβολίζονται με οξυγόνο στα μιτοχόνδρια, το σώμα παράγει απόβλητα με τη μορφή ελεύθερων ριζών, τα οποία δημιουργούν αλυσιδωτή αντίδραση οξείδωσης. Αν δεν υπάρχουν αρκετά αντιοξειδωτικά στη διατροφή, δεν προστατεύονται τα μιτοχόνδρια.

Έτσι όταν καταναλώνονται κενές θερμίδες – όπως ζάχαρη, αλεύρι και επεξεργασμένα τρόφιμα που δεν έχουν τα υψηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών των φρούτων και των λαχανικών – παράγονται πάρα πολλές ελεύθερες ρίζες που αναποδογυρίζουν την ισορροπία και αρχίζουν μια αλυσιδωτή αντίδραση κυτταρικής και ιστικής βλάβης που καταστρέφει τα μιτοχόνδρια και, συνεπώς, τη ζωή.

Με λίγα λόγια, το οξειδωτικό στρες είναι μια αργή, προοδευτική διαδικασία υποβάθμισης που συμβάλλει πρακτικά σε κάθε γνωστή ασθένεια. Είναι μέρος της αναπόφευκτης εντροπίας, ή της χαοτικής κατάρρευσης, που είναι η βασική αρχή της ζωής.

 

Διατροφή

Απαραίτητη κρίνεται η κατανάλωση αντιφλεγμονωδών τροφών, συμπεριλαμβανομένων των άγριων ψαριών και άλλων πηγών ω-3 λιπαρών, κόκκινα και μωβ μούρα τα οποία είναι πλούσια σε πολυφαινόλες, σκούρα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, πορτοκαλί γλυκοπατάτες  και καρύδια. Επίσης έχει αποδειχτεί ότι και βότανα, όπως ο κουρκουμάς (πηγή κουρκουμίνης), το τζίντζερ και το δενδρολίβανο, βοηθούν αρκετά στις αυτοανοσίες.

Θα πρέπει να γίνει διακοπή πρόσληψης ορισμένων τροφών, συμπεριλαμβανομένης της γλουτένης, των οσπρίων και των γαλακτοκομικών προϊόντων.

Τέλος κρυφές τροφικές αλλεργίες θα πρέπει να διερευνηθούν με δοκιμές τροφίμων IgG.

 

Άσκηση

Η τακτική άσκηση και ιδιαιτέρως η καθημερινή φυσική δραστηριότητα όπως το περπάτημα αποτελούν ένα φυσικό αντιφλεγμονώδες. Όπως και οι τεχνικές, γιόγκα, βαθιές αναπνοές , βιοανάδραση ή μασάζ, δείχνουν να βοηθούν.

 

Ποιοτικός Ύπνος

Τέλος η έλλειψη ύπνου ή ακόμα και η κακή ποιότητα του ύπνου προκαλεί βλάβη στον μεταβολισμό και αυξάνει τον κίνδυνο πολλών παθήσεων από διαβήτη έως και σε Αυτοάνοση ασθένεια.

 

Ο στόχος της Λειτουργικής Ιατρικής είναι να ενισχύσει την ικανότητα του σώματος να φροντίζει τον εαυτό του αντιμετωπίζοντας τα υποκείμενα θέματα και υποστηρίζοντας το Ανοσοποιητικό και το Ορμονικό σύστημα.

Κατά τη θεραπεία της σκλήρυνσης κατά πλάκας, η υποστήριξη του ανοσοποιητικού συστήματος είναι υψίστης σημασίας. Τα συμπληρώματα και η ορμονική θεραπεία με φυσικές – βιομιμητικές ορμόνες μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της αντοχής και της ζωτικότητας και στη μείωση της φλεγμονής σε όλο το σώμα.

 

Δρ. Κοΐνη Νικολέτα, Μ.D.
Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, PgD in Genomic Medicine and Healthcare
Ιατρός Λειτουργικής, Αντιγηραντικής, Προληπτικής και Αναγεννητικής Ιατρικής
(Diplomate and Board Certified in Anti-aging, Preventive, Functional and Regenerative Medicine from
A4M (American Academy in Antiaging Medicine).

 

Διαβάστε επίσης:

Προγεστερόνη, ο προστάτης του Νευρικού μας Συστήματος

Σκλήρυνση κατά πλάκας