Οι διαταραχές του θυρεοειδούς μπορούν να επηρεάσουν ένα ευρύ φάσμα σωματικών λειτουργιών και να προκαλέσουν μια σειρά από συγχύσεις και συχνά εσφαλμένες  διαγνώσεις.

Αν και οι διαταραχές του θυρεοειδούς είναι πιο συχνές στους ενήλικες, στα παιδιά, των οποίων η γνωστική και σωματική ανάπτυξη εξαρτάται από την κανονική λειτουργία του θυρεοειδούς, είναι πολύ σημαντική η παρακολούθησή τους.

Σε άρθρο ανασκόπησης που δημοσιεύθηκε πέρυσι στην JAMA Pediatrics, οι γιατροί από το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας πίεσαν τους γιατρούς πρωτοβάθμιας φροντίδας να αναγνωρίσουν την ασθένεια του θυρεοειδούς παιδικής ηλικίας και να αρχίσουν τη θεραπεία ήδη από τη δεύτερη εβδομάδα ζωής για να εξασφαλίσουν φυσιολογική ανάπτυξη.

Τα συμπτώματα της δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς ποικίλλουν σημαντικά από άτομο σε άτομο και τείνουν να αναπτύσσονται σταδιακά, έτσι ώστε οι ασθενείς και οι γιατροί μπορεί να μην τα αναγνωρίζουν ως μία δυσλειτουργία  που  να δικαιολογεί την εξερεύνηση της και την αντίστοιχη θεραπεία.

Ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός αποτελεί αρχικό στάδιο της νόσου, κατά το οποίο η TSH είναι οριακά αυξημένη, ενώ οι ορμόνες του θυρεοειδούς (Τ3, Τ4) είναι ακόμα σε φυσιολογικά επίπεδα. Ιδιαίτερα συχνά δεν διαγιγνώσκεται καλά, τα συμπτώματά του δε, μοιάζουν με αυτά άλλων ασθενειών ή μπερδεύονται για «κανονικές» επιδράσεις της γήρανσης.

Χρόνια, Αυτοάνοσα & Μεταβολικά Νοσήματα

Ποια είναι τα πραγματικά αίτια; Ενημερωθείτε για το πως μπορείτε να τα αντιμετωπίσετε.

 

Αυξημένη συχνότητα της Νόσου

Η συχνότητα του υποκλινικού υποθυρεοειδισμού κυμαίνεται στο 4%-15%, ενώ σε περιοχές με έλλειψη ιωδίου έχει υπολογιστεί σε μελέτη ότι φτάνει το 24%.

Πολλοί δε που διαγιγνώσκονται, αντιμετωπίζονται ανεπαρκώς με φάρμακα .

Ένας φαύλος κύκλος αρχίζει, επειδή η μη διαγνωσμένη ασθένεια του θυρεοειδούς επιδεινώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη και η αντίσταση στην ινσουλίνη επιδεινώνει τη λειτουργία του θυρεοειδούς.

Ο θυρεοειδής αδένας  βρίσκεται στο πρόσθιο τμήμα του τραχήλου κάτωθεν του θυρεοειδούς χόνδρου. Ο αδένας περιβάλλει την τραχεία με την οποία είναι στερεά συμφυόμενος στην πρόσθια επιφάνειά της. Επειδή ο θυρεοειδής, ρυθμίζει την παραγωγή ενέργειας και το μεταβολισμό σε όλο το σώμα, συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, του εγκεφάλου, του δέρματος, του γαστρεντερικού συστήματος και της θερμοκρασίας του σώματος, οι ορμόνες του επηρεάζουν σημαντικά την κατάσταση υγείας και κατ επέκταση την ευημερία του ατόμου.

Η κατάσταση χαμηλής λειτουργίας του θυρεοειδούς, χωρίς να υπάρχει πραγματικά ασθένεια του θυρεοειδούς είναι πολύ συχνή, ειδικά καθώς μεγαλώνουμε.

Πράγματι, ο κίνδυνος υποθυρεοειδισμού αυξάνεται με την ηλικία. Το 20% των ατόμων ηλικίας άνω των 75 ετών, τα περισσότερα από τα οποία είναι γυναίκες, δεν έχουν επαρκή επίπεδα θυρεοειδικής ορμόνης που, μεταξύ άλλων προβλημάτων, μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα σύγχυσης που συνήθως μπερδεύονται με αυτά της γεροντικής άνοιας. Πολλές όμως μελέτες έχουν δείξει ότι αυτό αποτελεί προσαρμοστικό μηχανισμό του οργανισμού στη γήρανση. Οι πιο πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει προστασία του καρδιαγγειακού και αύξηση μακροβιότητας, σε άτομα ηλικίας 80+, με τιμές TSH μεγαλύτερες του φυσιολογικού στα επίπεδα TSH ~7mI.U/ml.

 

Ο Υποκλινικός Υποθυρεοειδισμός μπερδεύει γιατρούς και ασθενείς.

Τα συμπτώματα είναι πολύ ελαφρά για να χαρακτηριστούν ως ασθένεια σύμφωνα με τα συνήθη ιατρικά μέτρα. Ωστόσο, ταυτόχρονα, είναι πολύ ενοχλητικά για να επιτρέψουν να νιώσει κάποιος πραγματικά καλά.

 

Τα συμπτώματα του Υποκλινικού Υποθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν:

  • Κούραση
  • Σταδιακή αύξηση του σωματικού βάρους που είναι δύσκολο να χαθεί
  • Δυσκαμψία και δυσκολία κίνησης των αρθρώσεων
  • Ξηρό δέρμα
  • Αραίωση μαλλιών
  • Αραίωση του εξωτερικού τρίτου των φρυδιών
  • Ελαφρύ οίδημα του προσώπου
  • Ψυχική υποτονικότητα
  • Κρύα χέρια και πόδια
  • Ένα γενικό αίσθημα ψυχρότητας

Πολλοί ασθενείς με ανεπαρκή λειτουργία του θυρεοειδούς μπορούν εύκολα να διαγνωσθούν εσφαλμένα ως ινομυαλγία.

 

Εκτός από αυτά τα συμπτώματα, τα άτομα με κλινική υποθυρεοειδική κατάσταση μπορεί να εμφανίσουν:

  • Εξαιρετική κόπωση / χαμηλή ενέργεια
  • Αύξηση βάρους
  • Δυσκολία συγκέντρωσης
  • Αδυναμία ανεκτικότητας στην άσκηση
  • Κρύο όλη την ώρα
  • Δυσκοιλιότητα
  • Χρόνιες λοιμώξεις
  • Συχνές ρινικές καταρροές
  • Αδυναμία
  • Μυϊκές κράμπες / πόνους
  • Πόνος στις αρθρώσεις
  • Μούδιασμα / μυρμήγκιασμα
  • Αδυναμία στη μνήμη
  • Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα
  • Υψηλό σάκχαρο αίματος
  • Υψηλά λίπη στο αίμα (χοληστερόλη)
  • Πρησμένο πρόσωπο
  • Οίδημα στα βλέφαρα

 

Φαρμακευτική θεραπευτική Αντιμετώπιση

Πολλές περιπτώσεις υποθυρεοειδισμού δεν ανταποκρίνονται καλά στη χρήση κοινών φαρμάκων για την αντικατάσταση ορμονών, όπως το συνθεροειδές, το λεβοθυροειδές ή το λεβοξύλιο.

Ο λόγος είναι ότι  αυτά τα φάρμακα περιέχουν μόνο μια συνθετική εκδοχή της ορμόνης θυροξίνης (Τ4). Το πρόβλημα είναι ότι για να είναι χρήσιμη, η Τ4 (η σχετικά ανενεργή ορμόνη “αποθήκευσης”) πρέπει να μετατραπεί σε Τ3 (η “ενεργή” ορμόνη) και μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να το κάνουν πολύ καλά.

Αντ’ αυτού, παράγουν πολύ λίγη από την ενεργό Τ3 και υπερβολικά μεγάλο μέρος της κυρίως αδρανούς μορφής της ορμόνης Τ3, γνωστή ως αντίστροφη Τ3 ή «rT3» .

Αυτή η κατάσταση αναφέρεται μερικές φορές ως σύνδρομο ασθενείας ευθυρεοειδούς, σύνδρομο χαμηλού Τ3 ή διαταραχή μετατροπής περιφερειακής ορμόνης θυρεοειδούς. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι άνθρωποι συχνά δεν αισθάνονται ανακούφιση από τα συμπτώματά τους όταν τοποθετούνται μόνο σε συνθετικό Τ4.

Αυτοί οι τύποι δυσλειτουργίας του θυρεοειδούς είναι πιο ήπιες από τις συνήθεις και  από τα συνηθισμένα θυρεοειδικά προβλήματα που οι περισσότεροι ενδοκρινολόγοι παρακολουθούν.

Επίσης, το συνηθέστερο αίτιο του υποκλινικού υποθυρεοειδισμού οφείλεται σε μια αυτοάνοση διαταραχή γνωστή ως ασθένεια του Hashimoto, στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στον θυρεοειδή αδένα.

Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto μπορεί μπορεί τελικά να οδηγήσει σε εξάντληση του θυρεοειδούς λόγω βλάβης των ιστών στον αδένα και σε αδυναμία παραγωγής επαρκούς ποσότητας θυρεοειδούς ορμόνης.

Ο λειτουργικός υποθυρεοειδισμός μπορεί επίσης να εμφανιστεί όταν, για μεγάλο χρονικό διάστημα, το σώμα έχει στείλει πάρα πολλούς ψευδείς συναγερμούς για να ξεκινήσει η ανταπόκριση αγώνα ή πτήσης (fight-or-flight response ) λόγω στρες. Αυτοί οι ψεύτικοι συναγερμοί προκαλούν τη δράση των επινεφριδίων και του θυρεοειδούς. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να αξιολογηθεί η κατάσταση και η λειτουργία των επινεφριδίων μαζί με αυτή του θυρεοειδή.

 

Λειτουργική θεραπευτική Αντιμετώπιση

Αξιολογώντας το σύνολο των βιοχημικών δεικτών και επί γενετικών δεδομένων οφείλουμε,

  • να δίνεται ιδιαίτερη προσοχή σε όλα τα κλινικά συμπτώματα
  • να μετράται η θερμοκρασία του σώματος και να δίνεται προσοχή σε όλες τις άλλες κλινικές λεπτομέρειες
  • να χρησιμοποιούνται εκτεταμένες εργαστηριακές, μοριακές εξετάσεις,  θυρεοειδούς για να υπάρχει πλήρης και ακριβής εικόνα της λειτουργίας του θυρεοειδούς.
  • Να αξιολογούνται τα ευρήματα με τον τρόπο που απαιτείται.

(Εάν τα προκύπτοντα εργαστηριακά αποτελέσματα δείχνουν  στο κατώτερο από τις αναφερόμενες τόσο για τις ολικές όσο και για τις ελεύθερες μορφές των ορμονών Τ3 και Τ4 – ή αν τα αποτελέσματα TSH σας βρίσκονται στο ανώτερο τμήμα της ιδανικής κλίμακας, ένας εξειδικευμένος γιατρός Λειτουργικής Ιατρικής θα δοκιμάσει  θεραπεία του θυρεοειδούς,  εάν υπάρχουν επίσης πολλά κλινικά συμπτώματα χαμηλής λειτουργίας του θυρεοειδούς.)

  • Να υποστηριχθεί η λειτουργία του θυρεοειδούς με αλλαγές στον τρόπο ζωής ταυτόχρονα με διατροφή και με τα κατάλληλα μικροθρεπτικά και μακροθρεπτικά συστατικά.
  • Η συνταγογράφηση θεραπειών αντικατάστασης ορμονών θυρεοειδούς και δόσεων να σχεδιάζεται με εξατομικευμένη προσέγγιση για τους ασθενείς(γιατί τελικά όλα εξαρτώνται από το τι ορίζουμε ως “φυσιολογικό” ).

Συμπερασματικά, τα μη διαγνωσμένα θέματα του θυρεοειδούς είναι ένας από τους πρωταρχικούς λόγους για να διαμαρτύρεται συνεχόμενα ένας ασθενής για κόπωση,  ευερεθιστότητα, ευαισθησία στο σώμα και γνωστική δυσλειτουργία.

H σωστή διάγνωση και η σχετικά απλή θεραπεία των ανώμαλων επιπέδων του θυρεοειδούς μπορεί να οδηγήσει σε θεαματική μεταβολή της ποιότητας ζωής των ασθενών.

 

Δρ. Κοΐνη Νικολέτα, Μ.D.
Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, PgD in Genomic Medicine and Healthcare
Ιατρός Λειτουργικής, Αντιγηραντικής, Προληπτικής και Αναγεννητικής Ιατρικής
(Diplomate and Board Certified in Anti-aging, Preventive, Functional and Regenerative Medicine from
A4M (American Academy in Antiaging Medicine).

 

Διαβάστε επίσης


Χρόνια Νοσήματα

Αυτοάνοσα Νοσήματα

Υποθυρεοειδισμός